به گزارش گروه دانش خبرگزاری دانا (دانا خبر) و به نقل از ایرنا، وحيد چگيني افزود: خليج فارس حوزه آبی كم عمق است به گونه ای كه عمق متوسط آن 35 متر گزارش شده و بالاترين عمق آن 110 متر است از اين رو ته نشين شدن ريزگرد بر روی اين پهنه آبی موجب بالا آمدن كف دريا و موجب كاهش عمق آن می شود.
وی اظهار داشت: پديده ريزگردها در سال های اخير استان های مختلف كشور را درگير كرده و اين در حالی است كه محيط های آبی هم درگيرعوارض اين پديده هستند. اين پديده در طولاني مدت خسارات زيست محيطی جبران ناپذيری را به همراه دارد.
چگينی افزود: بادها موجب جابه جا شدن مواد جامد و ريزی می شوند كه همان گرد و غبار هستند، اين مواد از درياها و اقيانوس ها عبور می كنند و بخش زيادی از آنها بر روی محيط های آبی می نشينند و به مرور ته نشين می شوند كه با گذشت زمان موجب رسوب گذاری بيشتر و بالا آمدن كف دريا يا اقيانوس می شوند.
وی اظهارداشت: البته چون عمق اقيانوس ها بسيار زياد است ته نشين شدن گرد و غبار تاثيری بر تراز آبی آنها ندارد . از سوی ديگر به دليل ذوب شدن يخ قطب ها سطح اقيانوس ها در حال بالا آمدن است از اين رو آن ميزان رسوب گذاری جبران می شود. درخليج فارس ته نشين شدن گرد وغبار همراه با سرعت بالای رسوب گذاری موجب تاثير منفی بر روی عمق خليج فارس می شود و در طولانی مدت بر روی فعل و انفعالات طبيعی آن تاثير می گذارد.
رييس پژوهشگاه اقيانوس شناسی و علوم جوی گفت: لايروبی به عنوان يك راهكار برای محيط آبی بزرگی مانند خليج فارس امكان پذير نيست و به هزينه بسيار زيادي نياز دارد اما اين كار در محيط های كوچك تر آبی مانند بنادر و كانال های دسترسی بنادر مفيد خواهد بود.
وی خاطرنشان كرد: بنابراين بايد نسبت به رفع پديده ريزگردها به عنوان چالش بزرگ زيست محيطی منطقه اقدام شود و در اين راه تلاش بيشتری انجام شود.
