به گزارش گروه ایرانشناسی خبرگزاری دانا(داناخبر)،هر روز حال دریاچه ارومیه وخیم تر میشود، و اخبار ناگوار تری از خشک شدن و نمکزار شدن سطح گسترده تری از این دریاچه به گوش میرسد.
از طرفی هم کارشناسان و پژوهشگران کشورمان و حتی دیگر کشورها راهکارهای مختلفی برای نجات دریاچه پیشنهاد میکنند.
عدهای از کارشناسان هم وضعیت دریاچه را تا حدی وخیم میدانند که قائلند دیگر نباید برای بازگشت دریاچه تلاشی کرد، حتی در روزهای اخیر اخباری از برداشت نمکها دریاچه به صورت عمده بودهایم.
یک گروه از کارشناسان که در این مدت از نظرات آنها کمتر شنیدهایم با وجودیکه نظرات آنها می تواند نقش موثری در تصمیم گیریها برای بهبود وضعیت دریاچه داشته باشد، هیدرولوژیست ها یا آبشناسان هستند.
به همین دلیل به سراغ پدر هیدرولوژی ایران رفتیم تا از نظراتش برای شناخت وضعیت حال حاضر دریاچه و راهکارهای پیشنهادیش سود بجوییم.
حسین صدقی پدر هیدرولوژی ایران و عضو فرهنگستان علوم و در حال حاضر استاد دانشگاه و مدیر گروه علوم مهندسی آب دانشگاه علوم تحقیقات است.
این صاحب نظر کشورمان راه بازگشتی برای دریاچه ارومیه قائل نیست.
وی می گوید: دریاچه ارومیه در تعاریف ژئومورفولوژی و هیدرولوژی جزو حوضه های آبریز بسته یا اندروئیک محسوب می شود، بدین معنا که کلیه فرایندهای طبیعی در چارچوب سیکل هیدرولوژی در محیطی«بی در رو» به لحاظ توپوگرافی صورت میگیرد و ماحصل بیلان آب در یک محدوده زمانی معین در پست ترین منطقه توپوگرافی به صورت مخزنی از آب سطحی یا زیر زمینی تشکیل می شود.
حسین صدقی اعتقاد دارد: اگر بخواهیم دریاچه باقی بماند باید تمام خروجی های آب را به دریاچه اختصاص دهیم،یعنی نه آب را در بخش کشاورزی ونه آب شربی تامین کنیم.
برای بازگشت دریاچه ارومیه به پنجاه میلیارد متر مکعب آب نیاز داریم
وی اظهار می کند: اگر بخواهیم دریاچه ارومیه به شرایط قبلی خود بازگردد به 50 میلیارد متر مکعب آب احتیاج داریم، مگر چقدر می توانیم آب منتقل کنیم.
این چهره ماندگار کشورمان می گوید: این مقدار آب نیمی از حجم آب سطحی کل کشورمان است،به همین دلیل است که غیر ممکن است دریاچه ارومیه مجددی داشته باشیم.
حسین صدقی خشک کردن دریاچه ارومیه را غیر علمی می داند و ادامه می دهد: مگر کویر کم داریم که کمر به خشک کردن دریاچه ببندیم.
با وجودی که بر اساس شواهد موجود رقوم سطح آب دریاچه ارومیه در سال های اخیر به دلیل بیلان منفی ناشی از کاهش بارندگی یا افزایش تبخیر ( طبیعی و مصارف ) و یا هردو سیر کاهشی داشته و طبق اطلاع لااقل میزان ذخیره سطحی آب در شرف اتمام است.
از میزان و توزیع آب زیرزمینی در لایه های مختلف اطلاعی در دست نیست بدین معنی که فضای تخلیه شده آب در لایه های زیر زمینی دریاچه نامعلوم است اما این استاد دانشگاه با بیان این نکته که ما ملتی معتقد و امیدوار به الطاف غیبی هستیم، یادآوری می کند: در سال های نه چندان دور بر اساس آمار میزان بارش سالانه حوزه دریاچه ارومیه در حدود 700 میلیمتر شده بود که میزان 35 میلیارد متر مکعب باران در چنین شرایطی می تواند حدود 10 تا 15 میلیارد متر مکعب آب را به دریاچه برساند و افزایش 2 تا 3 متری رقوم سطح آب در دریاچه شاید نقطه آغاز مجددی برای مثبت شدن بیلان این تالاب باشد.
باروری ابرها در ارومیه یک وهن علمی است
وی صحبت از باروری ابر را در این منطقه وهن علمی برای کشور ما محسوب میشود و متاسفانه نتایج تاسف بار آن در کشور سابقه خوبی ندارد و جدا باید از طرح آن اجتناب شود.
این صاحبنظر حوزه آب تاکید میکند: باروری ابر در شرایط اقلیمی کشور ما جز هدر دادن اعتبارات و زمینه سازی احتمالی سیلاب های مخرب در نقاط غیر قابل پیش بینی مفید نبوده و نخواهد بود.