تهران فردا صبح دیدنی خواهد بود. وقتی کارمند و کارگر و دانشجو و دانش‌آموز در یک ساعت از خانه بیرون بیایند و قیامتی در خیابان‌ها به پا کنند.
به گزارش گروه سبک زندگی خبرگزاری دانا (داناخبر)، فهیمه سادات طباطبایی در همشهری آنلاین نوشت:به چهارشنبه هفته گذشته بود که محمد باقر نوبخت سخنگوی دولت اعلام کرد که ساعات کاری ادارات دولتی تغییر کرده و به حالت قبلی یعنی ۷:۳۰ دقیقه تا ۱۶:۱۵ دقیقه بعد از ظهر برمی‌گردد. این مقام مسئول علت این اقدام را جلوگیری از تقلیل رشد اقتصادی سال‌های اخیر و بهره‌وری کامل از نیروی انسانی عنوان کرد.
تا این جای کار ظاهر درست به نظر می‌آید و نشان می‌دهد که دولت یازدهم با این تصمیم در نظر دارد که رخوت اقتصادی و کاری را تبدیل به یک حرکت پویا و سیال کند و تحرک را جایگزین تنبلی در ادارات دولتی سازد. اما آیا مسئولان دولت یازدهم جوانب دیگر این اقدام را سنجیده‌اند؟
آیا حتی یک عضو از هئیت دولت در زمان تصویب این لایحه از خود نپرسید که چرا در دولت قبل ساعت کار را از 7:30 دقیقه به 8 تغییر دادند؟ آیا فردی نبود که تبعات این تصمیم سنگین، در ذهنش خطور کرده باشد؟ آیا واقعا این مسئله برای هیچ یک از اعضای مصوب کننده این لایحه رخ نداده بود که صبح‌ها را در ترافیک سنگین اتوبان‌ها و خیابان‌ها و پشت چراغ قرمزهای بی انتها گذرانده باشند؟
اصلا اساس تغییر ساعات اداری به 7:30 صبح چه بود؟ مگرغیر از این بود که کارمند، دانشجو، دانش آموز و.. همه با هم و همزمان از خانه بیرون می‌زدند و تنها در عرض چند دقیقه تهران را تبدیل به یک کلاف سردرگم می کردند؟ مگر غیر از این بود که ماموران راهنمایی و رانندگی بین هیاهوی هزاران خودرو عنان را از کف داده و تنها تبدیل به تماشاچی یک سریال اکشن دنباله دار خیابانی می‌شدند؟ مگر جز این بود که هم کارمند از حضور به موقع خود در محل کارش باز می‌ماند و هم دانشجو و دانش آموز از کلاس درس‌شان؟
مگر جز این بود که شهرداری تهران و پلیس راهنمایی و رانندگی و استانداری ساعت‌ها جلسه کارشناسی گذاشتند تا این مسئله اساسی را به نحوی حل کنند و در نهایت به این تصمیم رسیدند؟ مگر جز این بود که تا مدت‌ها طول کشید تا والدین کارمند دانش آموزان و بقیه مردم خود را با مصوبه دولت قبلی تطبیق دهند؟ پس چرا دولت جدید چنین گامی را در آغاز سال جدید برداشت؟
متاسفانه پاسخی برای این پرسش وجود ندارد جز اینکه سیاست در ایران همچون نوجوانی فربه‌ای است که کمتر می‌اندیشد و بیشتر سخن می‌گوید و تناول می‌کند. سیاستی که همواره در بشقاب مسائل اجتماعی سر فرو کرده و هر از چند گاهی ناخنک که هیچ، دست در بشقاب کرده و غذا را حیف و میل می‌سازد. غذایی که دیگر نه به مذاق مردم خوش می‌آید نه خود سیاسیون بین این همه وعده‌های رنگارنگ دور و برشان، نگاهی به آن دارند.
امروز جانشین رییس پلیس راهور تهران پیش بینی کرده است که ترافیک فردا اول مهر بین 25 تا 30 درصد افزایش یابد. باید فردا صبح در تهران بود و خیابان‌ها و اتوبان‌ها و بزرگراه‌ها را دید که چگونه جولانگاه خودروهای سرگردان و عابران عصبانی و بدخو خواهد شد؟ باید تهران را فردا صبح دید. آقای نوبخت شما هم اگر فرصت کردید فردا تهران را ببینید.
