به گزارش گروه ایرانشناسی خبرگزاری دانا(دانا خبر)، دکتر عبدالمجید ارفعی پژوهشگر و متخصص زبان‌های باستانی اکدی و ایلامی، ایلام‌شناس و از مهم‌ترین كتیبه‌خوانان ایرانى با بیان این مطلب با اظهار خرسندی از پیگیری سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری، در خصوص بازگرداندن الواح هخامنشی به ایران گفت: این الواح متعلق به ایران است و باید به سرزمین اصلی خود باز گردد و من امیدوارم سفر دکتر نجفی به آمریکا سفری همراه با نتیجه مطلوب باشد و رای دادگاه به نفع ایران تغییر پیدا کند.
وی اظهار کرد: رییس سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری کشور در آمریکا می تواند با مسوولان موسسه شرق شناسی شیکاگو صحبت و از طریق ارایه مستندات قوی رای دادگاه را در مصادره الواح هخامنشی به نفع ایران تغییر دهد.
وی گفت: در خواست من از دکتر نجفی به عنوان رییس سازمان میراث فرهنگی این است که برای تغییر رای دادگاه و بازگرداندن الواح هخامنشی به ایران تلاش و یک نسخه از عکس های مربوط به کتیبه ها و همچنین دست نوشته هایی از ریچارد هلک (مترجم الواح و استاد دکتر ارفعی) دریافت و به سازمان میراث فرهنگی منتقل کند.
دکتر ارفعی اضافه کرد: به اعتقاد من الواح گلی هخامنشی گنجینه‌های میراثی‌اند که حداقل 12هزار قطعه از این الواح قابلیت این را دارند که خوانده شوند واین الواح گلی هخامنشی سند‌های باستانی هستند كه دیگر تكرار نمی‌شوند و نمونه دیگری از آنها وجود ندارد.
وی ادامه داد: در سال های ابتدایی دهه دوم سده 1300 شمسی در کاوش هایی که در منطقه تخت جمشید صورت گرفت از محل دو اتاق در شمال شرقی تخت جمشید تعدادی لوح گلی کشف شد که بررسی ها نشان می دهد این اتاق ها مرکز اسناد و بایگانی آن زمان بوده و در بررسی های بیشتر مشخص شد این الواح متعلق به سال های 13 تا 28 پادشاهی داریوش در ایران است.
به گفته وی در آن زمان حدود 30 هزار لوح به موسسه شیکاگو امانت سپرده شد که در خصوص این الواح بررسی و پژوهش انجام شود.
وی با اشاره به فرستادن 450 قطعه از این الواح در سال‌های مختلف به ایران، گفت: الواح گلی هخامنشی حدود 30هزار قطعه‌اند كه با موافقت دولت ایران برای بررسی در سال 1314 در 2هزار و 535 جعبه مقوایی و داخل پارافین مایع، پس از شماره‌بندی كامل در 50 صندوق قرار گرفتند و از راه بوشهر و از طریق دریا به آمریكا فرستاده شدند.
وی ادامه داد: بعد از انتقال این الواح به دانشگاه شیكاگو الواح پارافین‌زدایی شدند وسپس یک استاد سومر‌شناس به همراه سه كارشناس دیگر، مامور رمز‌گشایی این الواح شدند.
وی با بیان اینکه در بررسی های این استاد و سه همکارش اطلاعات بسیار ارزشمند و در عین حال قابل توجهی کشف شده است گفت: در بررسی‌های اولیه مشخص شد زبان این الواح، ایلامی است و مربوط به امور مالی سرزمین فارس است كه متعلق به سال 13 تا 28 حكومت داریوش در فارس است. البته در میان این الواح، تعدادی نیز به خط میخی، یکی از کتیبه ها به خط یونانی و یکی دیگر نیز به خط بابلی نو و یک عدد نیز به خط فارسی باستان نوشته شده است.
روند بازگشت الواح به ایران
این پژوهشگر در ادامه به روند بازگشت این الواح به ایران اشاره کرد و افزود: در سال‌های 2003 و 2004 میلادی كنگره‌هایی با محوریت پیوند‌های باستانی و فرهنگی میان كشور‌های مختلف برگزار و موافقت هایی در خصوص بازگرداندن این الواح صورت گرفت و اولین بسته 300 تایی در سال 1383 به ایران بازگردانده شد و قرار بود باقی مانده این الواح در بسته هایی 300 تایی به ایران وارد شود اما متاسفانه به دلیل شکایت چند خانواده یهودی در آمریكا در خصوص غرامت كشته شدن تعدادی از اعضای خانواده خود در یک حادثه بمب‌گذاری در آمریكا از ایران درخواست توقف ارسال این الواح به ایران و در نهایت حراج الواح و پرداخت غرامت آنها شدند.
وی افزود: اگرچه بعد از رای این دادگاه در آمریکا تلاش ها برای بازگرداندن الواح از سوی ایران صورت گرفت و حتی وکیل بومی نیز انتخاب شد اما واقعیت این است که هنوز موفق به بازگرداندن رای دادگاه نشدیم و تلاش های امیدوارانه برای تغییر رای دادگاه و بازگرداندن الواح ادامه دارد.
وی در پاسخ به سوالی در خصوص اینکه چرا موسسه شرق شناسی شیکاگو این الواح را که به طور امانت از ایران دریافت کرده است باز نگرداند افزود: دلیل اول این بود که رمز گشایی از این الواح در مدت سه سال امکان پذیر نبود ضمن اینکه در آن سال ها جنگ جهانی دوم شروع شد و آمریکا نیز وارد این جنگ شده بود و بعد از آن نیز موسسه شرق شناسی شیکاگو در نامه ای از مسوولان ایرانی خواست به منظور تحقیق و پژوهش هرچه بیشتر در خصوص این الواح، این اموال ارزشمند فرهنگی مدت زمان بیشتری در اختیار موسسه قرار گیرد که این درخواست مورد موافقت مسوولان ایرانی قرار گرفت اما بعد از آن باید این الواح باز می گشت که این اتفاقات افتاد.
این استاد برجسته ترجمه خطوط باستانی در ادامه افزود: این الواح اسناد اداری و مالی بین سال‌های سیزدهم (۵۰۹ پ.م) تا بیست و هشتم (۴۹۴ پ.م.) پادشاهی داریوش هستند، که در آنها به حمل و نقل کالا، دریافت، جابه‌جایی، ذخیره و پرداخت کالا در ازای حقوق کارگزاران، مسافران و کارگران دولتی در ایالت پارس اشاره شده‌است.
وی اضافه کرد: البته در این الواح به موارد دیگری مانند دستمزدها و حقوق نیز اشاره شده و حتی در این الواح درباره دستمزد های زنان نیز نکاتی کشف شده به گونه ای که بررسی ها در خصوص مطالعات این الواح نشان داد دستمزد برخی از زنان کمتر از مردان در آن زمان بود اما برخی از زنان که دارای مشاغل و مناصب خاصی بودند دستمزد بیشتری ازمردان دریافت می کردند.
دکتر ارفعی ادامه داد: صحبت هایی در خصوص روابط اجتماعی و حقوق افراد در این الواح منتشر شده است که از نظر من صحیح نیست و من به عنوان کسی که 45 سال است در خصوص این الواح مطالعه و تحقیق انجام می دهم معتقد هستم این صحبت ها صحیح نیست البته در این الواح صحبت هایی در باره پاداش تولد فرزندان به زنان اشاره شده است.
وی در پایان صحبت های خود با تاکید بر استفاده از تمامی ظرفیت ها برای بازگرداندن این الواح گفت: امیدوارم این الواح هرچه زودتر به ایران باز گردند.
