حسین امانت، معمار نام‌آشنای برج آزادی، ساختمان سازمان میراث فرهنگی و دانشگاه صنعتی شریف است.
به گزارش گروه دانش خبرگزاری دانا (داناخبر)، مهندس حسین امانت شهروند كانادايي ايراني الاصل متولد سال ۱۳۲۱ شمسى (۱۹۴۲ م) در تهران است در مدرسه عالي معماري سابق و دانشكده معماري هنرهاي زيبا ي امروز معماري خوانده در سن 24 سالگي از مدرسه معماري هنرهاي زيباي تهران فارغ التحصيل مي شود.معمار برج آزادی در مورد این سازه نامی در کشور به خبرآنلاین گفت: برج آزادی بنایی است که طی چهار دهه اخیر ایران، در تمامی مناسبات تاریخی، سیاسی و اجتماعی با مردم ایران در ارتباط تنگاتنگ بوده است، چنان‌که نام خود را از زبان همین مردم در تجمعات خیابانی می‌یابد و از این طریق حضور خود را در میان مردم و خاطرات‌شان نشانگر می‌شود. حال آن‌که این بنا، در جامعه آکادمیک و بدنه متخصصان معماری ایران نیز، به لحاظ بهره‌مندی از خلاقیت‌های منحصربه‌فرد و پیشروی طراحی معماری و ساخت، از جایگاه ویژه و قابل تقدیری برخوردار است. بنابراین معمار این بنا می‌تواند با غرور، به مقبولیت اثرش بالیده و پای خود را از دغدغه‌های گوناگون بیرون بکشد و نظاره‌گر این شهرت و محبوبیت باشد. اما آیا این کافی است؟ و آیا وی چشمانش را به امروز بسته و دیدی به تصویر یک خوشی منجمد گشوده است؟
استاد امانت، با بیان اینکه تنها مساله مهمی را که می‌تواند این روزها برای بیان نزد خود بیابد، نگرانی از آسیب‌های واردشده به برج در اثر عوامل طبیعی و انسانی است، افزود: در جریان صدمات واردشده به برج و موزه‌های آن هستم و سعی می‌کنم خبرهای مربوط به آن را دنبال کنم.
حسین امانت، پس از اینکه می‌پرسد آیا برای رفع آسیب‌های بنا اقدامات جدیدی صورت گرفته یا خیر، در جمله‌ای صمیمانه و با ابراز امید می‌خواهد تا از سوی او، از مسوولان خواهش کنیم تا نسبت به جلوگیری از آسیب‌های برج، اقداماتی را صورت داده و از آن نگهداری کنند زیرا همان‌طور می‌دانیم، تعمیر پس از تخریب بی‌فایده بوده و باید از آنچه در اختیار داریم پاسداری کنیم.
وی در ادامه با اشاره به اینکه هر بنایی با گذشت زمان از ساختش نیاز به نگهداری دارد، بیان می‌کند که این بنا با توجه به جایگاهش در میان مردم و همین‌طور مدت ساختش، نیازمند کنترل‌های مستمر و دقیق است.
آسیب های وارد شده به برج آزادی
مهندس امانت در مورد نوع سازه و آسیب هایی که به آن وارد شده است اظهار کرد: بندکشی سنگ‌های به‌کاررفته در نمای برج (که به تعداد 2500 عدد و در سایزها و ضخامت‌های گوناگون ساخته و نصب شده‌اند)، از نوعی ماستیک مخصوص بوده است، که این ماستیک با آهک واکنش نشان می‌دهد و از این رو بندکشی‌های سیمانی صورت‌گرفته در چندسال اخیر، نه تنها از نفوذ آب جلوگیری نکرده است، بلکه باعث آسیب دیدن بیشتر این بندکشی شده و امروز مشاهده می‌کنیم آب در بسیاری از قسمت‌های بنا نفوذ کرده و وضعیت نگران‌کننده‌ای را رقم زده است. همچنین بندکشی سیمانی، طی زمان باعث ایجاد ترک‌هایی در این سنگ‌ها به دلیل انقباض و انبساط شده است.
معمار برج آزادی افزود: پس از شست‌وشوی برج، با تکنیک‌های گوناگون، شاهد صدماتی به بدنه برج و خصوصا کاشی‌های زیبای آن هستیم. پس از گذشت مدتی از بازسازی محوطه میدان و عایق‌کاری قسمت‌های سبز نیز، نفوذ آب در دیواره‌های بخش موزه را می‌توان مشاهده کرد. البته این اتفاقات به چند نمونه ذکرشده ختم نمی‌شود!
سرعت گرفتن حجم آسیب ها
مساله اساسی این است که در سال‌های اخیر با وجود تمام اقدامات صورت‌گرفته برای تعمیر و نگهداری از این بنا، نه تنها مشکلات برج کمتر نشده، بلکه با سرعت تعجب‌برانگیزی بیشتر نیز شده است. این صدمات با باران مصنوعی اسیدی دهه‌های پیش شروع شده، در خلال آلودگی هوای منطقه، عوامل طبیعی و فرسایش، گسترش پیدا کرده و امروزه با مرمت و تعمیرات اشتباه، به مرحله بحران رسیده است.
