تعداد نظرات: ۵ نظر
به گزارش گروه فناوری داناخبر، Nazriyab.com امسال دومین سالی است که فعال شده و به همین دلیل مو لای درز آدرسهایی که دارد نمیرود! این را داوود مظفری که یکی از طراحان سایت است میگوید. او که خودش تجربه کار طراحی سایت را دارد، ایده اولیه این سایت را ظرف چند دقیقه با دوستش، آرمان طاهریان که او هم یک طراح سایت است، مطرح میکند و حاصل کار میشود سایت «نذرییاب»؛ یک سایت شسته و رفته بر پایه «گوگلمپ» با همه جزئیات نذریهای تهران، اصفهان و مشهد از روز اول محرم تا پایان ماه صفر.
پس از طراحی، سایت به شبکههای اجتماعی معرفی میشود، نزدیکیهای محرم است و استقبال آنقدر بالا میرود که تا یک میلیون نفر از این سایت در سال گذشته بازدید میکنند اما در داخل سایت نذرییاب، چیزهای عجیبی دیده میشود که شاید اگر این سایت نبود، دسترسی به این میزان اطلاعات واقعا سخت میشد.
در حال حاضر برای محرم امسال، در سایت نذرییاب، 149 آدرس نذری در شهر تهران ثبت شده و جالب اینجاست که بخش عمده این نذریها در شمال تهران هستند. شهرکغرب، سعادتآباد و بخشهای شمالی خیابان شریعتی از پرنذریترین مناطق تهران هستند و در عوض محلههای پاییندستی چون راهآهن، عبدلآباد و ... یا نذری ندارند یا در این سایت به ثبت نرسیده که احتمال زیاد، فرض دوم قویتر است.
طراحان این سایت میگویند که روش اصلی کار با نذرییاب اینطور است که هر فرد، خودش میآید و اطلاعات محل و نوع نذریاش را در این سایت ثبت میکند و به همین دلیل، 149 آدرسی که از سال قبل در سایت مانده، کاملا تاییدشده هستند چراکه لااقل یک بار تجربهشان را پس دادهاند.
ایرانیها از هر مرام و مسلکی که باشند، عاشقان نذری هستند و این به گفته جامعهشناسان، هم ریشه در آداب و رسوم اجتماعی دارد و هم در اعتقادات مذهبی آدمها اما پیوند چنین فعالیتهای سنتی با تکنولوژی همیشه عجیب و غریب بوده. حالا این اعجاب بیشتر و بیشتر شده است چرا که نذرییابی اینترنتی همانطور که میتواند یک امکان فوقالعاده از بهرهوری اینترنتی باشد، یک کار نامتعارف برای مخاطبان اصلی نذری نیز هست. در آیین ما، نذری یک اقدام خداپسندانه برای آنهایی است که میخواهند از خوان نعمت خود به تهیدستان و بیبضاعتان انفاق کنند اما وقتی چنین مراسم باشکوهی با تکنولوژی گره میخورد، وضع عوض میشود و گویی وسیله، خود نوعی هدف شده و یافتن گنج اهمیت پیدا میکند نه میراث فرهنگی پشت شیشههای موزه!
«نذرییاب»، این روزها باز هم در شبکههای اجتماعی دست به دست میچرخد و احتمالا خیلی زود، بازدیدکنندگانش رکورد پارسال را بزنند. این در حالی است که در اینترنت هنوز هیچ سایتی برای «بیمارستانیابی»، «اورژانسیابی»، «موزهیابی»، «پارکینگیابی» و خیلی دیگر از نیازهای روزانه شهروندان وجود ندارد.
پس از طراحی، سایت به شبکههای اجتماعی معرفی میشود، نزدیکیهای محرم است و استقبال آنقدر بالا میرود که تا یک میلیون نفر از این سایت در سال گذشته بازدید میکنند اما در داخل سایت نذرییاب، چیزهای عجیبی دیده میشود که شاید اگر این سایت نبود، دسترسی به این میزان اطلاعات واقعا سخت میشد.
در حال حاضر برای محرم امسال، در سایت نذرییاب، 149 آدرس نذری در شهر تهران ثبت شده و جالب اینجاست که بخش عمده این نذریها در شمال تهران هستند. شهرکغرب، سعادتآباد و بخشهای شمالی خیابان شریعتی از پرنذریترین مناطق تهران هستند و در عوض محلههای پاییندستی چون راهآهن، عبدلآباد و ... یا نذری ندارند یا در این سایت به ثبت نرسیده که احتمال زیاد، فرض دوم قویتر است.
طراحان این سایت میگویند که روش اصلی کار با نذرییاب اینطور است که هر فرد، خودش میآید و اطلاعات محل و نوع نذریاش را در این سایت ثبت میکند و به همین دلیل، 149 آدرسی که از سال قبل در سایت مانده، کاملا تاییدشده هستند چراکه لااقل یک بار تجربهشان را پس دادهاند.
ایرانیها از هر مرام و مسلکی که باشند، عاشقان نذری هستند و این به گفته جامعهشناسان، هم ریشه در آداب و رسوم اجتماعی دارد و هم در اعتقادات مذهبی آدمها اما پیوند چنین فعالیتهای سنتی با تکنولوژی همیشه عجیب و غریب بوده. حالا این اعجاب بیشتر و بیشتر شده است چرا که نذرییابی اینترنتی همانطور که میتواند یک امکان فوقالعاده از بهرهوری اینترنتی باشد، یک کار نامتعارف برای مخاطبان اصلی نذری نیز هست. در آیین ما، نذری یک اقدام خداپسندانه برای آنهایی است که میخواهند از خوان نعمت خود به تهیدستان و بیبضاعتان انفاق کنند اما وقتی چنین مراسم باشکوهی با تکنولوژی گره میخورد، وضع عوض میشود و گویی وسیله، خود نوعی هدف شده و یافتن گنج اهمیت پیدا میکند نه میراث فرهنگی پشت شیشههای موزه!
«نذرییاب»، این روزها باز هم در شبکههای اجتماعی دست به دست میچرخد و احتمالا خیلی زود، بازدیدکنندگانش رکورد پارسال را بزنند. این در حالی است که در اینترنت هنوز هیچ سایتی برای «بیمارستانیابی»، «اورژانسیابی»، «موزهیابی»، «پارکینگیابی» و خیلی دیگر از نیازهای روزانه شهروندان وجود ندارد.
ن سردرد گرفتم دوخدا را شکر کردم که من نذری نمی دم