باید ها و نبایدهای تغذیه کودک در یک سال اول زندگی

به گزارش گروه سلامت خبرگزاری دانا(داناخبر)، طی این مطلب با یک سری از باید ها و نباید های کودک در یک سال اول زندگی آشنا می شویم:

بهترین زمان برای شروع تغذیه تکمیلی نوزاد از 4 تا 6 ماهگی است که نوزاد به مواد مغذی بیشتری احتیاج دارد، در این دوره کودک به غذای سر سفره تمایل نشان می دهد، زمانی که به او غذا داده می شود دهان خود را باز می کند و  قادر به انجام حرکات جویدن و نشستن البته با کمک دیگران است. اکثر نوزادان به طور طبیعی برای بار اولی که به آنها خوراکی های جامد داده می شود از دهان خود خارج می کنند ولی اگر ادامه دهید خیلی سریع یاد می گیرند که چگونه غذا را ببلعند.

شیر مادر یا شیر خشک انتخاب ارجح نوزادان حداقل تا 12 ماهگی است. اما ذخایر آهن بدن نوزادان در حدود 6 ماهگی کم می شود و به غذای اضافی برای جلوگیری از مشکلات آتی از قبیل کمبود آهن، نیاز دارند اما این تغییر رژیم غذایی باید به تدریج اتفاق بیافتد و به هیچ وجه نباید هیچ غذایی را جایگزین شیر مادر یا شیر خشک کنید بلکه باید در کنار آنها از دیگر خوراکی  ها استفاده کنید.

برنج تقریبا نشاسته خالص است و از این رو معده کودک به راحتی آن را هضم می کند و به میزان خیلی کمی نیز حساسیت زا است به همین دلیل بهتر است که غذای کودک را با لعاب برنج شروع کنید. برای اولین مرتبه، نیم تا یک ساعت پس از شیر خوردن نوزاد، لعاب برنج کمی غلیظ تر از شیر مادر را تهیه کنید و با قاشق مناسب به او بدهید و پس از مدتی که کودک به این خوراکی جدید کاملا عادت کرد، حجم و غلظت آن را افزایش دهید.

غذا خوردن با قاشق یک تجربه کاملا جدید برای کودکان زیر یک سال است. پیش از این کودک دلبند شما تنها با مایعات و شیر مادرش تغذیه می شده بنلبراین، برای غذا خوردن با قاشق و نگه داشتن آن در دهان خود نیاز به تمرین و زمان بیشتری دارد. پس انتظار نداشته باشید که او در اولین نوبت تمام غذایش را بخورد و برای شروع از یک الی دو قاشق چای خوری استفاده کنید.

بعد از اینکه لعاب برنج مورد قبول نوزاد واقع شد، سبزیجات و میوه های له شده را امتحان کنید. میوه ها، سبزیجات، غلات و حتی گوشت پوره می توانند بهترین انتخاب باشند اما به خاطر داشته باشید که برای معرفی هر غذای جدید چند روز صبر کنید. اگر کودک شما در اولین مرتبه از خوردن آنها ممانعت کرد، دوباره امتحان کنید. این نکته را در نظر داشته باشید که غذا ها در ابتدا باید بسیار نرم و له شده باشند.

اکثر متخصصان اطفال معتقدند که کودکان نباید تا قبل از یک سالگی از شیر گاو تغذیه کنند، دلیل این موضوع هم چیزی جز هضم سخت آن برای کودک نیست. مصرف عسل هم به دلیل ضعف سیستم ایمنی نوزاد تا قبل از یک سالگی، خطر ابتلا به بوتولیسم یا مسمومیت را افزایش می دهد.

از سن هفت تا هشت ماهگی نوزاد را تشویق کنید که خودش غذا بخورد اما نزدیک او باشید تا جلوی تصادفاتی همچون خفگی را بگیرید. این شانس را به کودک بدهید که خودش غذا خوردن را تجربه کند حتی اگر دست، مو، لباس و یا محیط اطراف خودش را کثیف کند. زمان غذا خوردن باید وقت سرگرم کننده، آرام بخش و شاد باشد و شما کافی است که یک نمونه مثبت برای او باشید، زیرا در این سن آنها با نگاه کردن به دیگران یاد می گیرند که چگونه غذا بخورند.

از سن 9 ماهگی کودک شما قادر به بلند کردن تکه های کوچک مواد غذایی با انگشتان کوچک خود خواهد بود. در این مرحله غذای کودک می تواند کمی غلیظ تر و دارای تکه های کمی بزرگ تر باشد تا کودک عمل جویدن را تمرین کند و یاد بگیرد. حتی اگر تا این زمان کودک دندان در نیاورده باشد اما فک بسیار قوی دارد و می تواند عمل جویدن را به خوبی انجام دهد. در این مرحله دادن غذاهایی که کودک بتواند خود به دست بگیرد و گاز بزند بسیار مفید است زیرا نه تنها او را به جویدن و گاز زدن ترغیب می کند بلکه به او غذا خوردن بدون کمک دیگران را نیز یاد می دهد. تکه های هویج پخته شده، سیب پوست کنده، موز و غلات خشک می توانند بهترین غذاهای انگشتی برای کودک باشند و برای جلوگیری از خطرات خفگی از تغذیه کودک با آب نبات، چیپس، سبزیجات خام و انگور خودداری کنید.