تعداد نظرات: ۱ نظر
این روزها که برای جلوگیری از تشدید آلودگی هوا طرح زوج و فرد به صورت جدی تری از در منازل اجرا می شود، مشکلات متعددی برای شهروندان رخ داده است. شهروندانی که خود قربانی آلودگی هوا هستند نه عامل و مسبب آن.
سید حجت سید وکیلی *- این روزها که برای جلوگیری از تشدید آلودگی هوا طرح زوج و فرد به صورت جدی تری از در منازل اجرا می شود، مشکلات متعددی برای شهروندان رخ داده است. شهروندانی که خود قربانی آلودگی هوا هستند نه عامل و مسبب آن.
در بین اهالی حقوق اصلی هست به عنوان اصل تناسب جرم و مجازات که البته این تناسب در مجازات های غیر شرعی بیشتر مورد توجه حقوقدانان اسلامی است. بر اساس این اصل باید بین محرومیتی که برای یک فرد ایجاد می کنیم با خطای او تناسبی وجود داشته باشد. حال باید دید در زمینه آلودگی هوا بیشتر سهم متوجه چه کسی است و بیشترین محرومیت را چه کسانی تحمل می کنند.
عوامل آلودگی هوای شهر تهران
1-وجود كارخانه هاي واقع در غرب تهران: آلاينده های خارج شده از اين كارخانه ها با وزش باد از غرب به شرق به سمت شهر تهران باعث ورودالودگي اين كارخانه هاي به مركز شهر تهران مي گردد و به نظر بايد اين كار خانه ها به محل هاي ديگري منتقل شوند.
2-وسايل نقليه دودزا: وجود اين وسايل دودزاكه اغلب انها از عمر مفيدشان گذشته است بر بالا رفتن آلودگي هوای تهران اثر چشمگيري دارد و اين امر در فصل زمستان به علت وارونگي دما تشديد مي شود. بطوریکه آخرين برآورد نشان مي دهد كه ناوگان خودروهاي تهران بيش از 70درصد آلاينده های هوای تهران را ايجاد مي كنند. تحقيقات نشان مي دهد كه 26.3 درصد از خودروهای سواری فعال با سن بالاي 20 سال در حال تردد هستند. به طور متوسط 43درصد از مصرف سوخت و حدود 47 درصد از انتشار منوكسيد كربن مربوط به اين خودروها است (نگاهي به عوامل موثر در ايجاد آلودگي هوا: باشگاه انديشه: 2 دي 1389)
3-وارونگي دما: در فصل زمستان به علت سرما لايه های فوقاني باعث ماندن هواي الوده در سطح زمين شده و باعث ايجاد پديده وارونگي دما مي گردد كه اين امر در سال هاي اخير محسوس تر بوده است.
4-ترافيك: وجود ترافيك در شهر تهران كه پديده اي مشكل زا در اين چند سال گذشته بوده است در ايجاد الودگي هوا بي تاثير نمي باشد چرا كه وقتي وسايل نقليه در ترافيك قرار مي گيرند در توليد آلودگي اثر گذارند و اين امر زماني كه وسيله نقليه فرسوده و دودزا باشد محسوس تر است.
5- دود سيگار و مواردي از اين دست: شايد به نظر برسد كه دود سيگار و موادی نظير آن در آلودگي هوا اثر ندارد وليكن بايد بيان داشت درست است كه دود سيگار و مواد نظير آن كم است و خيلي زود در هوا پخش مي شود. ضمن اینکه بايد به اين مساله توجه كرد كه اگر اين دود با آلاينده هاي ديگر تركيب شود باعث تشديد الودگي مي شود و قطعا در هوا اثر گذار است حتي اگر كم باشد.
طبق آمار و اطلاعات، 70درصد از آلودگی هوای تهران مربوط به آلاینده های خوردوهای این شهر است. در حالیکه در غیاب خودروسازان خارجی در کلاس قیمتی متوسط، ایران خودرو و سایپا بازار داخل را در دسترسی دارند، آیا مسوولیت آلودگی هوا به عهده مردمی است که انتخابی جز محصولات این دو کارخانه ندارند یا بر عهده سازمانهای نظارت کننده بر تولیدات آنها؟
آیا کسی را که بیش از 6000 دلار (18.000.000تومان) برای خودرویی که ما برای او انتخاب کرده ایم پرداخته، به بهانه مصرف سوخت بالا از رانندگی محروم نماییم؟
آیا سهم خودروسازان و مسوولان تصمیم ساز در این زمینه بیشتر از مردم نیست؟
آیا با توجه به قوانین فعلی امکان واردات خودروهایی با مصرف کمتر بنزین و آلایندگی وجود دارد؟
آیا اگر به فکر تولید داخلی هستیم، بهتر نیست کمی استانداردهای خود را با وضع موجود انطباق دهیم؟
آیا دلیل اینکه کسی به این موارد فکر نمی کند و قوانین مشخصی برای افزایش کیفیت تولید خوردو وضع نمی شود، بیگانگی تصمیم سازان با وضعیت معیشتی مردم نیست؟
آیا وقتی طرح زوج و فرد را از در منازل افراد اجرا می کنیم، به وضعیت حاضر شبکه حمل و نقل عمومی توجه و فکر کرده ایم؟
وقتی به تغییر تعداد مجوزهای طرح ترافیک از 5000 عدد در نخستین سال اجرای طرح ترافیک به بیش از 90000 در سال گذشته نگاه می کنیم، فکر می کنیم که در سطح شهر ما هیچ مدیری از وسیله نقلیه عمومی استفاده نمی کند، هیچ تصمیم سازی در سطح شهر سوار تاکسی نمی شود و در صف مترو معطل نمی ماند.
در حالیکه اگر آلودگی هوا روی زندگی این افراد نیز مثل ما تاثیر گذار بود، شاید از منظری دیگر به آلودگی هوا، منشاء آن و راهکارهای آن می اندیشیدند. منظری که در آن نه مردم که مسوولان مقصر اصلی آلودگی هوای شهر تهران بودند.
* مدیرمسوول خبرگزاری دانا
در بین اهالی حقوق اصلی هست به عنوان اصل تناسب جرم و مجازات که البته این تناسب در مجازات های غیر شرعی بیشتر مورد توجه حقوقدانان اسلامی است. بر اساس این اصل باید بین محرومیتی که برای یک فرد ایجاد می کنیم با خطای او تناسبی وجود داشته باشد. حال باید دید در زمینه آلودگی هوا بیشتر سهم متوجه چه کسی است و بیشترین محرومیت را چه کسانی تحمل می کنند.
1-وجود كارخانه هاي واقع در غرب تهران: آلاينده های خارج شده از اين كارخانه ها با وزش باد از غرب به شرق به سمت شهر تهران باعث ورودالودگي اين كارخانه هاي به مركز شهر تهران مي گردد و به نظر بايد اين كار خانه ها به محل هاي ديگري منتقل شوند.
2-وسايل نقليه دودزا: وجود اين وسايل دودزاكه اغلب انها از عمر مفيدشان گذشته است بر بالا رفتن آلودگي هوای تهران اثر چشمگيري دارد و اين امر در فصل زمستان به علت وارونگي دما تشديد مي شود. بطوریکه آخرين برآورد نشان مي دهد كه ناوگان خودروهاي تهران بيش از 70درصد آلاينده های هوای تهران را ايجاد مي كنند. تحقيقات نشان مي دهد كه 26.3 درصد از خودروهای سواری فعال با سن بالاي 20 سال در حال تردد هستند. به طور متوسط 43درصد از مصرف سوخت و حدود 47 درصد از انتشار منوكسيد كربن مربوط به اين خودروها است (نگاهي به عوامل موثر در ايجاد آلودگي هوا: باشگاه انديشه: 2 دي 1389)
3-وارونگي دما: در فصل زمستان به علت سرما لايه های فوقاني باعث ماندن هواي الوده در سطح زمين شده و باعث ايجاد پديده وارونگي دما مي گردد كه اين امر در سال هاي اخير محسوس تر بوده است.
4-ترافيك: وجود ترافيك در شهر تهران كه پديده اي مشكل زا در اين چند سال گذشته بوده است در ايجاد الودگي هوا بي تاثير نمي باشد چرا كه وقتي وسايل نقليه در ترافيك قرار مي گيرند در توليد آلودگي اثر گذارند و اين امر زماني كه وسيله نقليه فرسوده و دودزا باشد محسوس تر است.
5- دود سيگار و مواردي از اين دست: شايد به نظر برسد كه دود سيگار و موادی نظير آن در آلودگي هوا اثر ندارد وليكن بايد بيان داشت درست است كه دود سيگار و مواد نظير آن كم است و خيلي زود در هوا پخش مي شود. ضمن اینکه بايد به اين مساله توجه كرد كه اگر اين دود با آلاينده هاي ديگر تركيب شود باعث تشديد الودگي مي شود و قطعا در هوا اثر گذار است حتي اگر كم باشد.
طبق آمار و اطلاعات، 70درصد از آلودگی هوای تهران مربوط به آلاینده های خوردوهای این شهر است. در حالیکه در غیاب خودروسازان خارجی در کلاس قیمتی متوسط، ایران خودرو و سایپا بازار داخل را در دسترسی دارند، آیا مسوولیت آلودگی هوا به عهده مردمی است که انتخابی جز محصولات این دو کارخانه ندارند یا بر عهده سازمانهای نظارت کننده بر تولیدات آنها؟
آیا کسی را که بیش از 6000 دلار (18.000.000تومان) برای خودرویی که ما برای او انتخاب کرده ایم پرداخته، به بهانه مصرف سوخت بالا از رانندگی محروم نماییم؟
آیا سهم خودروسازان و مسوولان تصمیم ساز در این زمینه بیشتر از مردم نیست؟
آیا با توجه به قوانین فعلی امکان واردات خودروهایی با مصرف کمتر بنزین و آلایندگی وجود دارد؟
آیا اگر به فکر تولید داخلی هستیم، بهتر نیست کمی استانداردهای خود را با وضع موجود انطباق دهیم؟
آیا دلیل اینکه کسی به این موارد فکر نمی کند و قوانین مشخصی برای افزایش کیفیت تولید خوردو وضع نمی شود، بیگانگی تصمیم سازان با وضعیت معیشتی مردم نیست؟
آیا وقتی طرح زوج و فرد را از در منازل افراد اجرا می کنیم، به وضعیت حاضر شبکه حمل و نقل عمومی توجه و فکر کرده ایم؟
وقتی به تغییر تعداد مجوزهای طرح ترافیک از 5000 عدد در نخستین سال اجرای طرح ترافیک به بیش از 90000 در سال گذشته نگاه می کنیم، فکر می کنیم که در سطح شهر ما هیچ مدیری از وسیله نقلیه عمومی استفاده نمی کند، هیچ تصمیم سازی در سطح شهر سوار تاکسی نمی شود و در صف مترو معطل نمی ماند.
در حالیکه اگر آلودگی هوا روی زندگی این افراد نیز مثل ما تاثیر گذار بود، شاید از منظری دیگر به آلودگی هوا، منشاء آن و راهکارهای آن می اندیشیدند. منظری که در آن نه مردم که مسوولان مقصر اصلی آلودگی هوای شهر تهران بودند.
* مدیرمسوول خبرگزاری دانا
