شخصیت محوری در این سریالها بیشتر زنان هستند، زنانی که با وجود آنکه به ثروت و موقعیت خوبی میرسند اما هرگز نشان داده نمیشود که مشغول تحصیل یا کار هستند و به قول معروف یک شبه راه صد ساله را طی میکنند.
مصطفی فروتن، آسیبشناسی اجتماعی، در مورد این موضوع اظهار داشت: هدف سازندگان این سریالها ارائه راهکارهای سازنده و صحیح نیست. به همین خاطر به این امر تأکید میکنند که موقعیت امری تصادفی است.
وی افزود: هدف اصلی سازندگان این سریالها ترویج فرهنگ و مصرف گرایی است و انتخاب یک شخصیت محوری زن علاوه بر اینکه برای مردان جذاب است در ترویج این فرهنگ میان زنان بسیار موثر است.
فروتن ادامه داد: محل کار من در یکی از مناطق فقیرنشین در جنوب تهران است و من شاهد خانههایی هستم که پنجرههایشان شیشه ندارد ولی ماهواره دارند زیرا ماهواره نگاه کردن تبدیل به یکی از ارزانترین راههای پرکردن اوقات فراغت شده است.
وی افزود: وجود برنامهها و فعالیتهای مناسب برای پرکردن اوقات فراغت و ساخت سریالهای با کیفیت در داخل کشور میتواند از رواج این سریالها جلوگیری کند. بیشتر سریالهای ایرانی سناریوی قوی ندارند و بیشتر زمانشان به نشان دادن واکنشهای عاطفی مثل گریه کردن بازیگرانشان میگذرد در حالی که سریالهای خارجی جذابیتهای بیشتری را برای بیننده ایجاد میکنند.
فروتن گفت: بدترین راهکار مقابله با این معضل ماهواره برخورد قهری است زیرا نه تنها تأثیر ندارد بلکه سبب گرایش بیشتر به آن نیز میشود. اگر میخواهیم در این زمینه کاری انجام دهیم باید زیرساختها را اصلاح کنیم.