به گزارش گروه سبک زندگی خبرگزاری دانا (داناخبر) و به نقل از جام جم، سالهاست که میگویند اداره
شهر هزینه دارد؛ هزینه چند میلیاردی که شهرداریها ابتدای هر سال برای اینکه بدانند
این بودجه را باید از کجا تامین کنند، نقشه میکشند. آنها روی هر روشی که بتوان از
آن پولی برای اداره هزینههای شهر بهدست آورد، حساب باز میکنند؛ از عوارض پرداختی
شهروندان گرفته تا فروش تراکم.
جایگزینی برای تراکم
ارایه نشده است
بسیاری از کارشناسان شهری
و نمایندگان مردم در شوراهای شهر دورههای مختلف موضوع فروش تراکم را کاری غیرمنطقی
دانستهاند.
مخالفان اداره شهر از راه
فروش تراکم مهمترین پیامد منفی این کار را متورمکردن فضای شهرها (افزایش جمعیت)،
وسعت بخشیدن بی در و پیکر به شهر و تشدید بحرانهای زیستمحیطی میدانند.
اما با همه این مخالفتها
تاکنون هیچ راهکار عملی برای حذف تراکم و جایگزین مناسب آن ارایه نشده است.
در واقع به ظاهر همه با این
واقعیت کنار آمدهاند که اگرچه فروش تراکم چندان منطقی نیست، اما بنا به شرایط موجود
گریزی هم از آن نیست.
پرونده ای با ربع قرن
سابقه
جبران هزینههای پایتخت در
سال 68 مهمترین عامل در آغاز تراکم فروشی در کشور بود. با شروع این ماجرا در کمتر
محلهای از تهران بود که در آن ساخت و ساز صورت نگیرد و شهر به کارگاه ساختمانسازی
تبدیل شد.
هرچند فروش تراکم در پایتخت
در دهه 80 رو به کاهش گذاشت، اما به دلیل مشکلاتی که شهرداری تهران در تامین بودجههای
مورد نیاز برای اجرای پروژههای شهری و هزینههای اداره شهر داشت و از همه مهمتر کمکهای
دست و پا شکستهای که شهرداری برای گرفتن آن از دولت همواره در چالش بود، موجب شد دوباره
فروش تراکم در پایتخت جان بگیرد و مسوولان شهری نیز بر لزوم فروش تراکم اصرار داشته
باشند
فروش حق شهروندان
مخالفان فروش تراکم اصرار
دارند کار شهرداری غیرقانونی است. آنها معتقدند تراکم حق شهروندان است و اینکه شهرداری
بخواهد منابع مالی برای اداره شهر را از راه فروش تراکم تامین کند مانند این است که
بخواهد حق مردم را به خودشان بفروشد.
وزیر مسکن و شهرسازی از فروش
تراکم انتقاد کرده و گفته بود فروش تراکم برای تامین منابع مالی اداره شهر، به معنی
فروش حقوق شهروندان است.
عباس آخوندی افزوده بود: شنیده
است با نظر شخص رییس وقت دولت و در یک تصمیم لحظهای 20 درصد به تراکم تهران اضافه
شده و در طرح تفصیلی جدید شهر تهران نیز به شهر اجازه گسترش داده و گفته شده که تمام
زمینهای دولتی میتوانند کاربری ویژه (تغییر کاربری) داشته باشند.
در مقابل شهردار تهران در
مقام دفاع گفت: در قانون 120 درصد تراکم پایه که تراکم مجاز برای شهر تهران است پیشبینی
شده است.
تهدید یا فرصت؟
در این میان اما اعضای شورای
شهر تهران به موضوع تراکم با دید منطقیتری نگاه میکنند. آنها معتقدند تراکم مانند
تیغ دولبهای است که هم میتواند فرصت باشد، هم تهدید.
اقبال شاکری، عضو کمیسیون
عمران و حمل و نقل شورای شهر تهران تراکم در حد مجاز را تا صددرصد قانونی و اجتنابناپذیر
میداند، اما مشکل اصلی را تغییراتی می داند که در تراکم و کاربریها بهوجود میآید
وی مشکل اصلی را موضوع برخی
تصمیمگیریهای غیرکارشناسی در کمیسیون ماده 5 (این کمیسیون درباره اجازه فروش تراکم
در مناطق و تغییر کاربریها تصمیمگیری میکند) میداند که به تغییر تراکم یا کاربریهایی
رای داده میشود که قانونی است، اما پیامدهای منفی آن در دیگر ابعاد سنجیده نمیشود
و به مصالح شهروندان بیتوجهی میشود.
اینطور که پیداست قرار نیست
به این زودیها ماجرای تراکمفروشی در پایتخت به سرانجام برسد، چون گرچه مخالفان در
این میان طرف شهروندان هستند، اما هنوز هیچ راهکار مناسبی که بتوان آن را جایگزین فروش
تراکم برای تامین بخشی از هزینههای شهرداریها کرد، ارائه ندادهاند. شاید همین خلأ
موجب شده شهرداریها حاضر نباشند در ماجرای فروش تراکم کوتاه بیایند.