عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی:
عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی ضمن بیان اینکه علم جدید بخشی از ذهنیت جامعه ما را با خود درگیر کرده است، گفت:غلبه علم مدرن بر ذهنیت جامعه علمی ما مانع از بازخوانی تاریخ علمی خود ما شده است.
علم جدید و جایگاه این علم در جامعه ایرانی
به گزارش گروه دانش خبرگزاری دانا(داناخبر)،دکتر حمید پارسانیا، عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی ضمن تبیین شاخصه های علم جدید و بررسی آن در قبال علم سنتی جامعه ایرانی اسلامی گفت: علم جدید بخشی از ذهنیت جامعه ما را با خود درگیر کرده و مرجعیت علم جدید در سازمان های علمی ما چه در آموزش عمومی و چه در آموزش عالی به صورتی در صد سال اخیر پذیرفته شده است. علم تاریخی و سنتی ما هم مرجعیت و هویت خودش را از دست داده و در حاشیه قرار گرفته است. ما در شرایطی قرار داریم که حتی دیگر تعریف علم را با رویکرد تاریخی و سنتی خودمان نمی بینیم و علم و مفهوم علم در حوزه فرهنگ عمومی ما با معنایی که در جامعه علمی و بخش های متاثر از علم مدرن به کار می رود متفاوت است.
حجت الاسلام پارسانیا افزود:بدون شک ما در تعامل علم مدرن با زمینه های تاریخی و فرهنگی که داریم، وضعیت مطلوبی پیدا نکرده ایم و این جای بحث و پیگیری دارد که عقبه فرهنگی تاریخی این علم چیست و با حمایتی که توانست در سده اخیر بر حاشیه و اریکه قدرت بنشیند، چه پیامدها و چیزهایی را با خودش آورد؟ بدون شک این علم از مبادی فرهنگی و متافیزیکی خودش اشراف شده است و به گونه ای مبادی فرهنگ خودش را منتقل کرده است.
آسیب و تهدید های علم مدرن
دکترپارسانیا خاطرنشان کرد:نکته جدی این است که غلبه علم مدرن بر ذهنیت جامعه علمی ما مانع از بازخوانی تاریخ علمی خود ما هم شده است. یعنی نوعا ما گذشته تاریخی خودمان را در حاشیه علم مدرن و با خطکش و معیار این علم می سنجیم. چیزی را هم که در این چارچوب نیست را از تاریخ علم بیرون می دانیم و به تاریخ تفکر و تاریخ اندیشه ملحق می کنیم. این یکی از موانع است.
وی یادآورشد: ما برای اینکه تاریخ علم را در جهان اسلام بازخوانی کنیم، باید نگاهی فراتر از معنای مدرن علم داشته باشیم. حتی معنای علم را در درون زمینه تاریخی و فرهنگی جهان اسلام شناسایی کنیم و با آن معیارها بازخوانی کنیم و سپس نسبت به آن معیارهای کلان یک گفت وگوی اساسی و بنیادی را با علم مدرن داشته باشیم. در سطوح پایین نمی توانیم بین علم مدرن و نیازها و دانش های خودمان ارتباط برقرار کنیم لذا به متفکرینی نیاز داریم که علم مدرن را عمیقا بشناسند و به لایه ها و سطوح تاریخی علم خودمان به طور عمیقی آشنا باشند تا از این زاویه به بازسازی نظریه ها بپردازند.
از بخش های هویتی، فرهنگی غافل نباشیم
وی گفت: یک نگاه صرفا کاربردی و تجربی، ضمن آنکه ما به مسایل روزمره خودمان نیز نیاز داریم و باید این نگاه را هم داشته باشیم. اما محدود کردن نگاه به این مساله غفلت از بخش های هویتی، فرهنگی و سرنوشت ساز علم است. غفلت از تاثیری است که علم مدرن در حاشیه ورود خودش، در حوزه فرهنگ ما دارد. یعنی ناخودآگاه سطوح و لایه های فرهنگی خودش را به جامعه علمی منتقل می کند، بدون آنکه توجه داشته باشیم اینگونه تعاملی در حال رخ دادن است. وقتی که ندانیم چه حادثه ای در حال رخ دادن است، نمی توانیم آن را بشناسیم و وقتی که نشناسیم نمی توانیم نسبت به آن تصمیم آگاهانه بگیریم.
