به گزارش گروه ایرانشناسی خبرگزاری دانا (داناخبر) و به نقل از جام جم، میانکاله اولین تالاب ثبت شده در کنوانسیون رامسر، این روزها با تهدیدهای مختلف دست و پنجه نرم میکند، از نگرانی واگذاری بخشی از اراضیاش به بخش خصوصی گرفته تا حضور دهها شرکت ماهیگیری در این جزیره که مشکلاتی را برای این زیستگاه و پناهگاه حیات وحش ایجاد کرده است.
در این تالاب که صد هزار هکتار مساحت دارد، انواع پرندگان نظیر شاهین و فلامینگو و گونههای جانوری مختلف نظیر گرگ، شغال، گربه جنگلی و روباه زندگی میکنند و گونههای گیاهی همچون انار ترش وحشی، تمشک ، سپیدار، جگن و ازگیل نیز در سراسر آن پراکنده است.
با این همه تمام این سرمایههای طبیعی در معرض تهدیدات متعدد قرار گرفته است که وجود 24 شرکت ماهگیری و سکونت شش ماهه این شرکتها در میانکاله بخشی از این تهدیدات است، زیرا ممنوعیت ورود مصالح ساختمانی به این منطقه و گرانی سوخت موجب قطع درختان جنگل از سوی صیادان برای استفاده در خانهسازی و سوخت شده است.
البته میانکاله، فقط به وسیله ماهیگیران تهدید نمیشود، بلکه همجواری بندر امیرآباد بدون در نظر گرفتن کمترین حریم از دیگر تهدیدات گیاهی و جانوری منطقه است.
به گفته یکی از اهالی حاشیهنشین میانکاله، روزانه کشتیهای فراوانی به بندر امیرآباد وارد میشود که بیشتر مواقع موتورهایشان روشن است و این امر سبب پراکندگی ماهیان، آلودگی آب و مهاجرت آبزیان میشود، به گونهای که هر صیاد در ماه فقط میتواند کمتر از 150 هزار تومان ماهی صید کند.
از سوی دیگر جنگلهای انار وحشی میانکاله که در سراسر شبهجزیره پخش شده است، زمانی در سراسر سواحل جنوبی خزر وجود داشت، اما اکنون فقط در این پناهگاه حیات وحش باقیمانده است، در حالی که در این جزیره نیز در حال نابودی است.
به گفته یک کارشناس محیط طبیعی، میوههای این درختان که یکی از مهمترین بقایای جنگلهای شناخته شده انار وحشی در جهان است، غذای اصلی حیوانات بومی منطقه مانند گراز، روباه و پرندگان است و وجود دانههای انار در سرگین این حیوانات سبب پراکندگی دانهها در سراسر منطقه و رویش مجدد درختان منطقه میشود، ولی دامداران میانکاله تهدیدی جدی برای این ذخایر به شمار میروند، زیرا استفاده از میوههای انار برای درست کردن رب انار و فروش آن، غذایی برای حیوانات باقی نگذاشته است.
محمد حیدری به وجود جنگلنشینان و دامداران نیز در این جزیره اشاره کرد و افزود: دامداران در طول سال برای پخت پز و ایجاد گرما و تبدیل شیرهای دامشان به محصولات لبنی، دو میلیون و 800 هزار مترمکعب چوب هیزمی مصرف میکنند.