به گزارش گروه فناوری خبرگزاری دانا(داناخبر)، قوای محرکه دونیروی کامل (full Hybrid) شامل دونوع شارژی و غیرشارژی است که تنها سیستم شارژی قابلیت پیمایش خالص برقی به مدت طولانی را دارد که در این حالت موتور احتراقی خاموش است زیرا باتری قبلا از طریق اتصال به جایگاه برق شارژ شده است.
قرار است آزمونهای میدانی این خودرو که برای استفاده درون شهری است تابستان سال آینده در داخل تهران انجام شود.
رانای دونیرو از نوع سری قابل شارژ است و باتری آن با اتصال به پریز برق در ایستگاههای مخصوص شارژ که در دنیا رایج است و در ایران هم باید ایجاد شود، شارژ می شود.
خودروی دو نیروی سری، پیشتر توسط بعضی خودروسازان بزرگ دنیا از جمله شرکت جی. ام (مدل ولت) به تولید انبوه رسیده است.
این خودرو یک موتور احتراقی هم دارد، اما عملا موتور برقی به چرخ های آن وصل می شود و کار موتور احتراقی، صرفا شارژ باتری در زمان عدم دسترسی به ایستگاه شارژ است.
موتور احتراقی به کار رفته در این خودرو، یک موتور کوچک است که در انواع سه سیلندر و چهار سیلندر وجود دارد. از آن جاکه حتی کوچکترین موتور ایران خودرو یعنی تی. یو. 3. برای این منظور بزرگ بوده به همین دلیل موتور دیگری برای رانای دونیرو انتخاب شده که در ایران تولید میشود.
در این خودرو موتور احتراقی در درون شهر به ندرت روشن می شود و رانای دونیرو می تواند فقط با استفاده از برق، 70 تا 80 کیلومتر پیمایش داشته باشد که نقش مهمی در کاهش آلودگی هوا داشته باشد.
حداکثر سرعت رانای دونیرو 120 کیلومتر بر ساعت است که با هدف جلوگیری از هدر رفتن برق در سرعتهای بالا، حداکثر سرعت به این میزان محدود شده است. تاکسیهای درون شهری نخستین گزینه برای رانای دونیرو است.
با هر بار شارژ کامل باتری، آلایندگی این خودرو در یک پیمایش 70 تا 80 کیلومتری، صفر است.
بنابراین در صورت جایگزینی ناوگان تاکسیرانی با این خودرو، با یک بار شارژ مجدد باتری در میانه روز (به مدت دو تا سه ساعت در ایستگاه شارژ)، هر تاکسی می تواند 150 تا 160 کیلومتر در روز بدون استفاده از سوخت فسیلی پیمایش داشته باشد. به دلیل الزام این طرح، فرمان رانا نیز که به صورت هیدرولیک بود، برقی شده است.
طبق اعلام ایران خودرو طرح رانای دونیرو که در قالب «طرح ملی خودروی دو نیرو» با حمایت سازمان گسترش و معاونت فناوری ریاست جمهوری در مرکز تحقیقات موتور ایران خودرو اجرا می شود، می تواند راه حل مناسبی برای رفع معضل آلودگی هوا در شهرهای بزرگ باشد که البته اجرایی شدن آن منوط به اختصاص یارانه خرید خودرو است.
قرار است آزمونهای میدانی این خودرو که برای استفاده درون شهری است تابستان سال آینده در داخل تهران انجام شود.
رانای دونیرو از نوع سری قابل شارژ است و باتری آن با اتصال به پریز برق در ایستگاههای مخصوص شارژ که در دنیا رایج است و در ایران هم باید ایجاد شود، شارژ می شود.
خودروی دو نیروی سری، پیشتر توسط بعضی خودروسازان بزرگ دنیا از جمله شرکت جی. ام (مدل ولت) به تولید انبوه رسیده است.
این خودرو یک موتور احتراقی هم دارد، اما عملا موتور برقی به چرخ های آن وصل می شود و کار موتور احتراقی، صرفا شارژ باتری در زمان عدم دسترسی به ایستگاه شارژ است.
موتور احتراقی به کار رفته در این خودرو، یک موتور کوچک است که در انواع سه سیلندر و چهار سیلندر وجود دارد. از آن جاکه حتی کوچکترین موتور ایران خودرو یعنی تی. یو. 3. برای این منظور بزرگ بوده به همین دلیل موتور دیگری برای رانای دونیرو انتخاب شده که در ایران تولید میشود.
در این خودرو موتور احتراقی در درون شهر به ندرت روشن می شود و رانای دونیرو می تواند فقط با استفاده از برق، 70 تا 80 کیلومتر پیمایش داشته باشد که نقش مهمی در کاهش آلودگی هوا داشته باشد.
حداکثر سرعت رانای دونیرو 120 کیلومتر بر ساعت است که با هدف جلوگیری از هدر رفتن برق در سرعتهای بالا، حداکثر سرعت به این میزان محدود شده است. تاکسیهای درون شهری نخستین گزینه برای رانای دونیرو است.
با هر بار شارژ کامل باتری، آلایندگی این خودرو در یک پیمایش 70 تا 80 کیلومتری، صفر است.
بنابراین در صورت جایگزینی ناوگان تاکسیرانی با این خودرو، با یک بار شارژ مجدد باتری در میانه روز (به مدت دو تا سه ساعت در ایستگاه شارژ)، هر تاکسی می تواند 150 تا 160 کیلومتر در روز بدون استفاده از سوخت فسیلی پیمایش داشته باشد. به دلیل الزام این طرح، فرمان رانا نیز که به صورت هیدرولیک بود، برقی شده است.
طبق اعلام ایران خودرو طرح رانای دونیرو که در قالب «طرح ملی خودروی دو نیرو» با حمایت سازمان گسترش و معاونت فناوری ریاست جمهوری در مرکز تحقیقات موتور ایران خودرو اجرا می شود، می تواند راه حل مناسبی برای رفع معضل آلودگی هوا در شهرهای بزرگ باشد که البته اجرایی شدن آن منوط به اختصاص یارانه خرید خودرو است.