دکتر امین علیزاده در گفت و گو با خبرنگار گروه دانش خبرگزاری دانا (دانا خبر) گفت: پژوهش در زمینه کشاورزی واقعا بحث پیچیده ای است چون هنوز کشاورزی به عنوان یک تخصص بین مردم جا نیفتاده و تصور می شود که در کشاورزی، طبیعت کار خود را می کند.
علیزاده افزود: شاید در کشورهایی که عمده تولیدات کشاورزی به صورت کشت دیم حاصل می شود این امر صادق باشد اما در کشور ما که همه افراد بدون تخصص به این عرصه وارد می شوند باعث تخریب منابع آب و خاک و گیاه و... شده است.
سردبیر فصلنامه آبیاری و زهکشی ایران با بیان اینکه چون پژوهش های کشاورزی زمانبر هستند، سرمایه گذاری کافی روی آن نمی شود، خاطرنشان کرد: پژوهش های کشاورزی تا به حال دردی از کشاورزی مملکت دوا نکرده و ما هنوز بر اساس پژوهش های دیگران عمل می کنیم. در حقیقت پژوهشگران ما، یا انگیزه و توانایی تحقیق ندارند و یا امکانات لازم در اختیار آنها قرار نمی گیرد. پس اگر روزی تحقیقات کشاورزی ما تعطیل شود لطمه ای به کشور نمی رسد.
عضو هیات علمی دانشگاه فردوسی مشهد با اشاره به این نکته که بودجه های پژوهشی در کشور ما اکثرا صوری تعیین می شوند، پیشنهاد کرد که در بحث پژوهش های کشاورزی، در هر استان و منطقه ، پژوهش بر روی محصولات آنجا انجام شود.
علیزاده مهمترین اولویت های رشته مهندسی آبیاری در کشور را مسایل نرم افزاری دانست و تاکید کرد: مدیریت جامع آب، مسایل حقوقی مرتبط با آب، فعالیت های نرم افزاری که باید در مزرعه انجام شود از جمله مهمترین اولویت های پژوهشی آبیاری در ایران است و الا به لحاظ مسایل فنی و تکنیکی مشکلی وجود ندارد.
مولف کتاب طراحی سیستم های آبیاری افزود: اگر ما صادرکننده تکنولوژی آبیاری بودیم آن وقت به انجام طرح های پژوهشی در زمینه پمپ، قطره چکان، آبپاش و... نیاز بود اما متاسفانه ما این لوازم را از کشورهایی مثل رومانی و اکراین وارد می کنیم.
سردبیر فصلنامه آبیاری و زهکشی ایران با ابراز تاسف از اینکه در زمینه آبیاری در کشور کم کار شده است، از اینکه برای پژوهش در این زمینه در ایران هیچ سازمانی وجود ندارد انتقاد کرد.
او توسعه فرهنگ و اخلاق آب و صرفه جویی در مصرف آب را از مهمترین مباحث مربوط به آب در کشور عنوان کرد و متذکر شد: مباحث مربوط به ساخت سد و کانال و انتقال آب دردی از ما دوا نمی کند. الان در مورد دریاچه ارومیه، مشکلات اجتماعی در بحث مصرف آب بیشتر است تا ساخت تاسیسات آبی.
