وی با اشاره به اینکه نسل جدید، زبان، اقتضائات و روحیات متفاوتی دارند، بر ضرورت صحبت از رحمت الهی تأکید و اظهار کرد: یکی از دلایلی که سبب میشود بسیاری افراد، به ویژه در شرایط جدید اجتماعی، از حقایق معنوی و زیباییهای دین دور بمانند آن است که به جای صحبت درباره زیباییهای خداوند تنها از جبروت و عذاب او بگوییم. درحالی که ما در احادیث بسیاری داریم که خداوند به پیامبر (ص) تاکید کردهاند از زیبایی و نعمات دین به بندگانم بگو.
زائری تأکید کرد: یکی از مشکلات اساسی ما در بیان دین رعایت نکردن همین نکته است که سبب میشود جوانان از دین فاصله بگیرند و خدای نکرده به دامن جریانهای انحرافی بیفتند. وقتی با جوانانی که به سمت آیینهای کاذب یا جریانهای انحرافی کشیده شدهاند، صحبت میکنیم، میگویند آن چه از اسلام شنیدهاند جز سختی و عذاب الهی نبوده است.
این کارشناس مسایل مذهبی با ذکر این مثال که شما میتوانید یک عمل جراحی را به بیمار «نجات بخش» معرفی کنید تا امیدوار باشد و یا از سوی دیگر میتوانید با توصیف بیهوشی و پاره کردن عضو با چاقو و مسایلی از این قبیل او را به وحشت بیاندازید و ناامیدش کنید، اظهار کرد: بر همین اساس من به عنوان یک روحانی باید بدانم که چگونه سخن بگویم.
وی افزود: اتفاقا یکی از مشکلات امروز نسل جوان آن است که هر چه درباره دین از زبان عالمان میشنوند، اوصاف عذاب الهی است در حالی که اگر به مسیر رسالت پیامبر اکرم (ص) بنگرید، میبینید که همه دعوت به سوی نور و راه باز و جدید برای نجات است. تعبیر قرآن کریم نیز این است که پیامبر (ص) آمدهاند غل و زنجیرها را از شما باز کنند.
وی خاطرنشان کرد: این که از زیباییهای دین نگوییم یک جنبه افراطی است و البته تفریط هم این است که دین را به گونهای تعریف کنیم که هیچ چارچوبی نداشته باشد و در نتیجه انسان را به سوی جهنم سوق دهد.
وی با تأکید بر اینکه عالم باید دو ویژگی بیان خوبی و سختی را در کنار هم داشته باشد، متذکر شد: این دیدگاه جامع همان است که حضرت امام (ره) عرضه کرد و مقام معظم رهبری داشتهاند و امثال شهید بهشتی، شهید مطهری و امام موسی صدر و بسیاری دیگر از علما نیز به آن پایبند بودند.
مدیرعامل مجموعه فرهنگی شهدای انقلاب اسلامی در ادامه سخنان خود، به انتظار مردم از روحانی و عالم دینی اشاره کرد و گفت: مردم از روحانی انتظار دارند رفتاری مطابق بایشان خود داشته باشد. قطعا مردم انتظار ندارند یک روحانی با لباس روحانیت برود و در ورزشگاه فوتبال بازی کند اما انتظار هم ندارند که وقتی خود به ورزشگاه میروند عالم روحانی به آنان بگوید از دین خارج شدید.
وی هم چنین با بیان اینکه در علم بدون معرفت و فهم، خیر و منفعتی وجود ندارد، گفت: حفظ کردن طوطی وار اصطلاحات و برخی مفاهیم هم دردی است که امروزه سیستم آموزشی ما به آن دچار شده و هیچ فردی هم نیست که جلوی این روند را بگیرد.
زائری با تاکید بر اینکه علم صحیح همراه با درک و معرفت است، گفت: اگر قرآن هم میخوانیم باید با فهم و معرفت همراه باشد. یکی از زیباییهای دین ما توجه به همین نکته است. نمیپرسند چند صفحه قرآن خواندهای که بر اساس آن ثوابت را محاسبه کنند، بلکه خدا به دل بندهاش نگاه میکند. باید خواندن قرآن با تدبر، کسب دانش با فهم و عبادت با اندیشه همراه باشد.
وی در بخش دیگری از سخنان خود با ذکر چند مثال درباره صبر و بردباری برخی از عالمان بزرگ دینی، یکی دیگر از اوصاف عالمان را تحمل و بردباری معرفی و اظهار کرد: منِ عالم باید بدانم که تا چه اندازه میتوانم صبور باشم و تمرین کنم تا توان خود را در صبر و تحمل افزایش دهم.
این کارشناس مسایل مذهبی ادامه داد: اگر عالم دینی حقیقت دین را به مردم نشان دهد، مردم به گونه دیگری برخورد میکنند. اگر میبینیم در برخی موارد بین مردم و دین، مسجد و یا روحانیون فاصله ایجاد شده، از آن روست که مردم چنین مواردی را از ما ندیدهاند. من اگر یک بار به کمک همسایهام بروم، به او سر بزنم و حال او را جویا شوم، رفتارش با من تغییر میکند.
مدیرعامل مجموعه فرهنگی شهدای انقلاب اسلامی همچنین اظهار کرد: متاسفانه پس از انقلاب اسلامی بنا به دلایلی فاصله روحانیون با مردم زیاد شد و البته هستند تعدادی از روحانیون در ردههای پایینتر که ارتباط نزدیکی با مردم دارند.
زائری در پایان «تواضع» را ویژگی دیگر یک عالم دینی دانست و افزود: مردم در زمان پیامبر (ص) با رفتارهای متواضعانه شیفته دین شدهاند و حضرت با تواضع و مهربانی آنها را به سوی خود جلب کرد.
وی افزود: اگر من به عنوان یک روحانی و عالم دینی، رفتارم از موضع تکبر، سیاست و ... باشد، مردم جذب من نخواهند شد. مردم وقتی یک روحانی را میبینند باید به یاد پیامبر (ص)، امیرالمومنین (ع)، امام حسین (ع) و در رتبههای بعدی، به یاد شیخ مفید و شیح طوسی بیفتند. اگر من را دیدند و یاد این عزیزان نیفتادند، مشکل از من است و نباید به مردم انتقاد کرد. من باید به خودم شک کنم که چرا مردم گرد من نیستند.