در عصر دانایی با دانا خبر      دانایی؛ توانایی است      دانا خبر گزارشگر هر تحول علمی در ایران و جهان      دانایی کلید موفقیت در هزاره سوم      
کد خبر: ۱۱۶۸۶۰۴
تاریخ انتشار: ۲۲ بهمن ۱۳۹۲ - ۱۸:۲۴
در جامعه ما مادران را به عنوان عوامل اصلی تربیت فرزندان می‌شناسند و همین عقیده مقدمه‌ای شده تا پدران در مراقبت از کودک خود نقش چندانی ایفا نکنند.

به گزارش گروه سبک زندگی خبرگزاری دانا (داناخبر) خیلی از بچه ها، پدرهایشان صبح زود می‌روند و آخر شب​ خسته به خانه بازمی‌گردند. پدرهایی که آن قدر درگیر مشغله‌های زندگی شده‌اند که فراموش کرده‌اند پدر خوب بودن یعنی چه؟

جام جم آنلاین نوشت: مشاهدات در بسیاری از خانه‌ها نشان می‌دهد ​ پدران فقط روزانه نزدیک به 20 دقیقه زمان برای فرزندانشان صرف می‌کنند.

در جامعه ما مادران را به عنوان عوامل اصلی تربیت فرزندان می‌شناسند و همین عقیده مقدمه‌ای شده تا پدران در مراقبت از کودک خود نقش چندانی ایفا نکنند.

زود، دیر می شود

بسیاری از پدران منتظر می‌مانند تا فرزندشان بزرگ شود و بعد تازه می‌خواهند با او ارتباط برقرار کنند. آنها به ندرت برای فرزندشان کتاب قصه می‌خوانند، کمتر به مهدکودکش سرمی‌زنند، یا تکالیف مدرسه‌اش را نظارت می‌کنند و این در حالی است که در نظر کودک، پدر پناهگاهی امن است که می‌تواند از او و مادر حمایت کند. او قدرت دارد مشکلات را حل کند و خانواده را در مسیر درست هدایت کند.

نیاز فرزندان به پدر

پدران عامل ایجاد اعتماد به نفس در فرزندان خود هستند، پس طبیعی است ​ کودک در بسیاری از رفتارهای اجتماعی، از پدرش الگوبرداری کند. به خاطر داشته باشید​ وقتی رابطه دختران و پدران کمرنگ می‌شود، دختران در معرض خطرهای بیشتری قرار می‌گیرند، چرا که این پدر است که باید به دخترش حس زیبا بودن، شایسته بودن و توجه بدون قید و شرط را بدهد.

پدر گرفتار و غفلت از همسر

این نکته هم حایز اهمیت است که وقتی پدر خانواده از صبح تا شب درگیر معاش خانواده است، به همان اندازه که از وظایف پدری‌اش دریغ می‌کند از وظایف همسری‌اش هم غافل می‌ماند و نتیجه این سبک زندگی کردن، ایجاد فاصله و شکاف میان مرد خانه و باقی اعضای خانواده است. اگر شما هم یک پدر پرمشغله‌اید باید بدانید حضورتان هر چقدر هم که کوتاه باشد باز هم مغتنم است و باید از لحظه لحظه‌اش استفاده کرد، پس کیفیت حضورتان را ارتقا ببخشید.

در خانه واقعا باشید!

از ساعاتی که در خانه هستید به نحو احسن استفاده کنید. سعی کنید جدول حل کردن، تلویزیون نگاه کردن و میزان خوابیدن را محدود کنید و به جای آن حضوری فعال در خانه داشته باشید؛ یعنی با فرزندتان حرف بزنید، بازی کنید و حتی کشتی بگیرید؛ بد نیست گاهی هم شما برایش کتاب قصه بخوانید.

این نــکته را هم به خاطر داشته باشید کودکان همان طور که می‌توانند در سکوت و آرامش با شما هم‌صحبت و همبازی باشند ممکن است لجبازی کنند و موجبات عصبانیت شما را فراهم کنند؛ در هر حال شما باید آمادگی نشان دادن رفتاری پدرانه را داشته باشید و گاهی هم آستانه تحملتان را بالا ببرید.

از فرزندتان چقدر می‌دانید؟

شما برای این‌که با طرز تفکر فرزندتان و تحولات و رشد ذهنی‌اش آشنا شوید بد نیست گاهی گفت‌وگوهای دونفره داشته باشید، با هم به پارک بروید یا به جای سرویس مدرسه خودتان او را به مهد یا مدرسه برسانید. دیدن رفتارها و گفتارهای کودک در اجتماعی بزرگ‌تر از خانواده به شما نشان می‌دهد که روند رو به رشد کودکتان چگونه است؛ ضمن این‌که علاوه بر شناختن علایق کودکتان با دوستان، مربی‌ها و معلمین او نیز آشنا می‌شوید.

کار یا زندگی؟

خاطر داشته باشید که اگر میان زندگی شغلی و زندگی خانوادگی خود تعادل ایجاد نکنید، همسر و فرزندان شما، یعنی همان کسانی که برایشان خود را به آب و آتش می‌زنید، از شما دور و دورتر می‌شوند. گاهی لازم است برای حفظ کانون گرم خانواده از برخی امتیازهای مالی چشم‌پوشی کنید.

فرزند توانا محصول پدر توانا

مراقب باشید که کیفیت ارتباط شما با فرزندتان فقط حمایتی نباشد، بلکه طی تجربیاتی که با هم کسب می‌کنید و ساعاتی که با هم می‌گذرانید راه و روش زندگی کردن را نیز به فرزندتان بیاموزید.

فرزندان از پدرانشان حس قدرت و اعتماد به نفس می‌گیرند، پس سعی کنید آنها را چند بعدی پرورش دهید. همکاری در کارهای روزانه مثل تمیز کردن ماشین، گل کاشتن در باغچه و کار کردن با جعبه ابزار پیشنهادات خوبی است که ضمن بالا بردن کیفیت ارتباط شما با فرزندتان آنها را نیز توانگر می‌کند.

تفاوت‌های بین نسلی

«من وقتی به سن تو بودم، یک خانه را می‌چرخاندم، دست راست پدرم بودم، هم کار می‌کردم هم درس می‌خواندم، تازه یک‌سوم امکانات تو را هم نداشتم». اگر در هر بار هم‌صحبتی و همراهی با فرزندتان این موارد را به او یادآوری می‌کنید، او را از خودتان دور نگه می‌دارید. تصور کنید به جای دهه 50 یا 60 در دهه 90 به دنیا می‌آمدید، آیا باز هم تمام اتفاقات کودکی‌تان با همان کیفیت تکرار می‌شد؟ مسلم است که خیر. کودکان در هر نسلی با شرایط و اقتضائات همان دوران رشد می‌کنند.

ارسال نظر