به گزارش گروه سبک زندگی
خبرگزاری دانا (داناخبر) معمولا در یک مشاجره کلامی، هر دو طرف حرفشان
را می‌زنند و بعد احساس سبکی می‌کنند.
جام جم نوشت: شاید بعد از درگیری لفظی، همچنان ناراحت
باشند ولی حداقل هر دو نفر دلایل کارهایشان را توضیح داده و حرف نزده‌ای باقی نگذاشته‌اند
ولی پراندن این نوع متلک‌ها در ملاعام باعث می‌شود طرف مقابل فرصتی برای حرف زدن نداشته
باشد. در نتیجه، چیزی که این وسط باقی می‌ماند درگیری ذهنی حل نشده است.
سکوت در مقابل متلک
نوع دیگر متلک‌ها که مرسومیت بیشتری دارد، متلک‌هایی است که طرف مقابل فرصت پاسخ دادن به متلک پران را دارد ولی به‌دلیل حجب و حیا یا اجتناب از دعوا کردن، ترجیح می‌دهد سکوت کند و پاسخ ندهد.
در این حالت هم متلک به حرفی فروخورده تبدیل می‌شود
که ناخودآگاه ذهن را مشغول می‌کند و حتی برای عده‌ای از شهروندان (به خصوص برای برخی
خانم‌ها) ضربات روحی متلک‌های جنسی تا مدت‌های زیادی باقی می‌ماند.
معمولا افرادی که رفتار یا شمایل ظاهری‌شان با عرف
مرسوم جامعه تطابق چندانی ندارد، بیشتر در معرض متلک‌ها قرار دارند. البته این حرف
به این معنی نیست که اگر فردی شکل آرایش و پوشش را با هنجارهای پذیرفته شده جامعه تطبیق
داد، دیگر از متلک شنیدن‌ها بیمه شده باشد و هیچ‌کسی به او متلک نگوید.
زنان؛ قربانیان اصلی
خانم‌ها را می‌توان قربانی اصلی متلک‌های خیابانی به حساب آورد و از آن طرف هم، تعداد آقایان متلک پران در خیابان‌ها بسیار بیشتر از خانم‌های متلکپران است.
تشدید متلک‌گویی
گرچه متلک‌گویی در همه جوامع وجود دارد، اما کارشناسان بر این باورند که هرگاه جامعه‌ای نتواند در زمینه‌های مختلف حرفش را بیان کند و گفت‌وگوی سالم در جامعه رواج نداشته باشد، به همان نسبت هم متلک‌گویی در آن جامعه افزایش پیدا می‌کند.
چه کسانی بیشتر متلک می‌پرانند؟
نمی توان با قاطعیت گفت سواد و سطح تحصیلات متلک پران‌ها از دیگر افراد جامعه پایین‌تر است و هیچ مدرکی هم وجود ندارد که متلک پران‌ها از سطح تحصیلات پایینی برخوردار باشند.
نوع آموزش و تربیت افراد در خانواده را می‌توان مهم‌ترین عاملی دانست که موجب می‌شود فردی به متلک‌گویی عادت کند و از انجام این کار، حس بدی نداشته باشد.
تاثیر محیط دوستان، فضای کاری، محل اقامت و ویژگی‌های
شخصیتی پرورش یافته در افراد هم در به‌وجود آمدن این عادت بی‌تاثیر نیست.
وقتی متلک شنونده از متلک بدش نمی‌آید
واکنش همه افراد به متلک‌ها یکسان نیست و حتی برخی افراد از شنیدن متلک‌ها هم بدشان نمی‌آید و از آن لذت می‌برند.
در جوامع توسعه‌یافته هم متلک‌پرانی وجود دارد و
گاه مثلا داشتن یک ماشین خوب یا ظاهری زیبا باعث متلک انداختن عده‌ای می‌شود ولی نکته
اینجاست که تا وقتی این متلک‌ها جنبه تمجید و تعریف داشته باشد، کمتر کسی پیدا می‌شود
که از این متلک‌ها بدش بیاید.
در بسیاری از جوامع نیز این قانون نانوشته تا حدودی حکم‌فرماست و مثلا برخی دختران ممکن است با شنیدن متلک‌هایی که به نوعی از ظاهر آنها تعریف می‌شود و جنبه بی‌احترامی و تحقیر ندارد، نه تنها بدشان نیاید، بلکه حتی ممکن است اعتماد به نفسشان هم بالاتر برود.
ضعف خانواده‌ها
بی‌گمان پیشینه زندگی و نوع تربیت فرد در جامعه، نقش مهمی در بروز رفتار متلک‌گویی افراد دارد، اما دکتر مسعود غفاری، روان‌شناس و مشاور خانواده معتقد است مهم‌ترین عاملی که باعث می‌شود فردی به متلک گفتن روی بیاورد، ضعف تربیت در خانواده‌اش است.
ارتقای توانایی ذهنی و جسمی کودکان، سازگاری با محیط، مسئولیت‌پذیری و استقلال عاطفی، چهار مولفه‌ای است که به باور غفاری، اگر خانواده‌ها روی آن تمرکز کنند، متلک پرانی از فضای خانواده‌ها رخت برمی‌بندد.
جامعه ناهنجار، شهروند ناهنجار
سهم عمده‌ای از متلک‌های رایج در جامعه، متلک‌های جنسی است؛ متلک‌هایی که به گفته غفاری از محرومیت و ناکامی جنسی نشات می‌گیرد.
این استاد بازنشسته دانشگاه علامه طباطبایی تاکید می‌کند: هرگاه جامعه‌ای از فرهیختگی دور بماند و نقش تربیت علمی در تمدن‌ها کمرنگ شود، شانس زیادشدن افراد ناهنجار و همچنین گسترش رفتارهای نابهنجاری مثل متلک‌گویی در آن جامعه افزایش پیدا می‌کند.
به باور غفاری، وقتی شهروندان آموزش نبینند که از راه‌های سالم و منطقی، نیازهای جنسی‌شان را برطرف کنند، در این صورت شیوع متلک در جامعه، جایگزینی برای ارضای نیازهای خفته جنسی می‌شود.
جای خالی مجازات‌های قانونی
در اغلب موارد متلک‌های جنسی جنبه بی‌احترامی و تحقیر دارد. وضعی که در آن فرد متلکپران به یک خانم عابر تنها با ملاک جسمی‌اش قضاوت می‌کند و عقده‌های جنسی فروخورده‌اش را با بیان کلمات توهین‌آمیز ارضا می‌کند.
این متلک‌های جنسی توهین‌آمیز را شاید بتوان رایج‌ترین نوع متلک‌ها در اغلب کشورها به حساب آورد و حتی می‌توان آن را گونه‌ای خشونت جنسی علیه زنان نامید.
با آن‌که در اغلب کشورهای جهان، مجازاتی برای افراد متلکپران وجود دارد، اما واقعیت این است که معمولا قانون درباره این‌گونه خشونت‌های کلامی با نرمش برخورد می‌کند. بدیهی است استفاده از قوای قهریه برای مقابله با متلک‌گویان بداخلاق باید آخرین راه‌حل و به‌عنوان تیر آخر مقابله با این رفتار زشت باشد، اما برای افرادی که به خود اجازه می‌دهند در محیط‌های عمومی به حریم شخصی دیگران توهین و تجاوز کنند، استفاده از اهرم‌های قانونی نباید به عنوان سلاحی همیشه در غلاف تصور شود که بود و نبودش نیز فرقی به حال متک‌پران و متلک شنونده نداشته باشد.
