کمرنگ شدن احترام به مخاطب درتلویزیون؛
یکی ازموضوعاتی که برای بیننده فوتبال ازطریق گیرنده های تلویزیونی می تواند جذابیت یک مسابقه را دوچندان کند به غیر از دیدن یک بازی خوب،صدای خوب گزارشگر است که می تواندمخاطب را تا انتها باخود همراه کند.
به گزارش گروه سبک زندگی خبرگزاری دانا،(داناخبر)با تعدد شبکه های تلویزیونی و پخش مسابقات ورزشی به ویژه فوتبال ازرسانه ملی، یکی ازنکات مهمی که نباید موردغفلت واقع شود استفاده از کارشناسان و گزارشگران ماهر است که متاسفانه به نظر می رسد تا حدود زیادی از آن غفلت شده است.
دیشب درجریان برگزاری لیگ قهرمانان آسیا که نمایندگان ما به مصاف حریفان رفتند سوای نتیجه ای که حاصل شد پخش بازی ها ازشبکه های سوم وشما(شبکه ملی استانها) بود که در بازی پخش شده در شبکه مردم ایران (شما)سکوت وصامت بودن دقایق زیادی ازمسابقه و صدایی که ازجنس گزارشگری نبود خاطرمخاطب را مکدر می کرد.
نکته ای که شب گذشته درجریان بازی الجیش قطروفولادخوزستان بیشتربه چشم می آمد گزارش کم رمق وضعیف گلمکانی گزارشگراین دیداربود که اگر این مسابقه دراواخر شب پخش می شد صدای گزارشگر بهترین لالایی برای بینندگان بود.
معلوم نیست درسازمان صدا وسیما چه ملاک ومعیاری برای انتخاب گزارشگران به کار برده می شود و ازچه فیلتری رد می شوند که خروجی آن بی تفاوتی مخاطبان از پیگیری یک مسابقه ورزشی تاپایان می شود.شاید فردی به عنوان خبرنگار- گزارشگر بتوانداز عهده کارش به خوبی بربیاید ولی آیا همین فرد به همین اندازه می تواند یک گزارشگر خوب فوتبال ،کشتی و... باشد.
شاید افراد بالای 30سال ،درگذشته گزارش صالح نیا از تلویزیون و استاد بهمنش از رادیو را بخوبی به یادداشته باشندکه با همان بضاعت آن زمان ، هم با انرژی و هیجان خاصی فوتبال را گزارش می کردند و هم ببیننده یا شنونده اطلاعات خوبی ازآنها کسب می کرد.
هرچند از اواخر دهه هفتاد و پرداختن جدی شبکه سوم سیما نسل جدیدی از گزارشگران فوتبال به جامعه معرفی شدند ونوید روزهای خوبی داده می شد ولی انگارجز معدودی گزارشگر جوان ،رسانه ملی نتوانسته نیاز خیل عظیمی از افرادجامعه رامرتفع کند.
البته موضوع گزارشگری تنها به فوتبال ختم نمی شود شاید علاقه مندان سایر رشته ها هم دوست دارند مسابقه مورد پسند خود را باصدای خوب وجذاب بشنوند،همین چند هفته پیش که مسابقات المپیک زمستانی درسوچی روسیه درحال برگزاری بود، شبکه ورزش برخی از مسابقات در رشته های مختلف آقایان نشان می داد که نکته ای که خیلی به چشم می آمد عدم آگاهی گزارشگر و کارشناس مسابقات بود که آنقدرنداشتن تسلط به موضوع واضح مبرهن بود که مخاطب عادی این را به خوبی درک می کرد.
یادش بخیر زمانی که بهرام شفیع مجری همیشگی ورزش ومردم ،در برخی مواقع حین گزارش فوتبال ،یادش می رفت که الان کجاست و به یکباره به خود می آمد ومی گفت اوت ... وتا اوت بعدی فرصتی برای استراحت داشت، شرایط آن موقع همین بود هرچند گفتیم که درگذشته گزارشگران قابلی هم داشتیم.حتی اگر گزارش های گذشته همین آقای شفیع را اکنون ببینیم ،می بینیم که کار ایشان یک سروگردن بالاتر ازخیلی از گزارشگران فعلی است.
باید اذعان داشت با توجه به رشد چشمگیر علم ودانش و همچنین افزایش آگاهی مردم،به همان اندازه سطح انتظارات وتوقع افراد جامعه نیزبالا رفته و زمانی که مجری،گزارشگر و کارشناس دریک برنامه رادیو- تلویزیونی برای اجرای یک مسابقه ورزشی حاضرمی شوند، انتظارعموم جامعه برای دیدن یک برنامه مناسب وباکیفیت از سوی متولیان رسانه قابل قبول است.
اگرقدری گزارشگران جوان منصف باشند و برخی از مسابقات ورزشی بین المللی که از سوی گزارشگریان خارجی گزارش می شود راببینند ویا به همین کشورهای عربی حوزه خلیج فارس نظری بیفکنند.متقاعدخواهند شد که فاصله ما با آنها ،فاصله معناداری است.
بدون شک؛مدیران بخش ورزشی رسانه ملی بایدبا آگاهی وحساسیت برنامه ریزی درست برای شناسایی افراد توانمند ،که قابلیت ودانش لازم برای گزارشگری دارند را داشته باشند.همچنین با جذب افراد متخصص وشایسته پس ازطی آزمون ومصاحبه می توانند به کیفیت برنامه های ورزشی کمک کنندتا احترامی که شایسته مخاطبان است حاصل شود.
میثم بشیرنژاد
