به گزارش گروه دانش خبرگزاری دانا (دانا خبر) ساغر معصومی، کارشناس ارشد مهندسی شیمی از دانشگاه تهران، گفت: در ساخت این حسگر از نانولولههای کربنی- نانوذرات اکسیدآهن استفاده شده است. این زیستحسگر غیر آنزیمی است و از تکرارپذیری، پایداری و گزینش پذیری بالایی برخوردار است.
در حضور گونههای مزاحمی چون اسید اسکوربیک و اسید اوریک نیز، پاسخ این حسگر در تعیین گلوکز، دقیق و بدون تداخل پاسخهاست.
با توجه به ماهیت ذاتی آنزیم، شایعترین مشکل زیست حسگرهای آنزیمی بیثباتی آنها است. علاوه بر این، فعالیت اکسید گلوکز به راحتی توسط درجه حرارت، pH محیط، رطوبت و مواد شیمیایی سمی، تحت تاثیر قرار میگیرد. با تولید این زیستحسگر غیرآنزیمی این مشکلات میتواند مرتفع گردد.
استفاده از نانولولههای کربنی در ساخت این حسگر، سبب افزایش سطح الکترود تا میزان 5 برابر میشود. از طرفی تغییر سطح نانولولهها به کمک نانوذرات اکسید آهن، سبب بهبود فعالیت کاتالیستی زیستحسگر ساخته شده در اکسیداسیون گلوکز خواهد شد.
معصومی در ادامه افزود:« استفاده از نانولولههای کربنی و نیز نانوذرات اکسید آهن سبب بهبود انتقال الکترون، افزایش سرعت واکنش الکتروشیمیایی و در نتیجه بهبود خواص الکتروشیمیایی حسگر غیرآنزیمی تولیدی شده است.»
این حسگر دارای فرایند کنترلشده انتقال الکترون است و ضریب انتقال الکترون در آن 0.35 است.
a) تصاویر SEM نانولولههای کربنی عاملدار شده، b) نانو ذرات اکسید آهن روی نانولوله های کربنی
c و d) تصاویر TEM نانوذرات اکسیدآهن روی نانولولههای کربنی
c و d) تصاویر TEM نانوذرات اکسیدآهن روی نانولولههای کربنی
نتایج این کار تحقیقاتی به دست مهندس ساغر معصومی، دکتر عباسعلی خدادادی و دکتر یدالله مرتضوی( اعضای هیئت علمی دانشگاه تهران) و مهندس مسعود وصالی ناصح، در مجله Journal of the Electrochemical Society (جلد 161، شماره 1، ماه نوامبر، سال 2013، صفحات 19 تا 25) به چاپ رسیده است.