به گزارش گروه ایرانشناسی خبرگزاری دانا(داناخبر)، تالش یکی از مناطق دست نخورده، بکر و پرجاذبه شمال کشور است. درواقع تالش یک منطقه سرسبز از شمال است که نیمی از آن کوهستانی و نیمی دیگر خزری است. به همین دلیل از موقعیت و آب و هوای منحصر به فردی برخوردار است. البته خود تالش وسعت زیادی دارد و هر یک از روستاها و مناطق گردشگری آن به اندازه زیادی جاذبه و وصف دیدن دارد.
شکردشت یکی از زیباترین ییلاق‌های منطقه تالش است که در 20 کیلومتری تالش و در ارتفاعات بالاتر از 1700متری حد فاصل استان های گیلان و اردبیل واقع شده است که همچون بهشتی رویایی جا خوش کرده و با لطافت و سرسبزی بکرش، «عروس تالش» لقب گرفته است.
شکردشت روستای بکر و دست‌نخورده و زیبایی است که به راستی جاذبه‌های زیادی برای گردشگران دارد. اما در میان جاذبه‌های طبیعت شمال با ویلاهای مدرنش از نگاه گردشگران جامانده است. منطقه ییلاقی شکردشت با آب و هوای مرطوب و خنک کوهستانی‌اش در روزهای بهار و تابستان یکی از بهترین پیشنهادهای سفر است.
در گذشته این منطقه ییلاق پادشاهان بوده که برای تفریح و شکار به آن می‌آمدند و از آنجا که خاک حاصلخیزی داشته و آب و هوای آن برای پرورش محصولات مناسب بوده به آن شکردشت می‌گویند. این منطقه در زمان‌های دور زیرسطح دریا قرار داشته و به مرور که دریا عقب‌نشینی می‌کند کوهستان و جلگه سرسبز تالش به وجود می‌آید و سکونتگاه‌ها از کوهستان به طرف جلگه‌ها منتقل می‌شود و بعد از مدتی جاده اصلی از طرف رودها به وجود می‌آید.
برخلاف بسیاری از نقاط طبیعی دیدنی ایران که به دلیل حضور گردشگرانِ کم توجه به محیط زیست، به مرور زیبایی های اولیه خود را از دست می دهند، این منطقه از شمال ایران هنوز هم تا حدود زیادی دست نخورده باقی مانده است. شکردشت به عنوان سکونتگاهی ییلاقی در بهار و تابستان مورد استفاده مردم مناطق کم ارتفاع و روستاهای اطراف قرار می گیرد. ولی با وجود سرما و برف شدید در فصل پاییز و زمستان، بعضی از ساکنان منطقه تمام فصل سال در این منطقه زندگی می کنند.
جنگل های زیبای راش و افرا در مسیر، پوشش گیاهی دل انگیز، دشت های سرسبز، دشت گل های طبیعی و چشمه های جوشان و همینطور سکونت گاه های منحصر بفرد و زندگی روستایی تابلوهای بدیعی از شگفتی های زیبایی است که طبیعت این منطقه را شکل داده است.
اما تماشای شکردشت فقط در روزهای گرم ممکن است چراکه در فصل‌های خنک تر به قدری هوا سرد می‌شود که خود محلی‌ها هم برای زندگی به شهرهای اطراف می‌روند. بنابراین شما هم اگر قصد سفر به این منطقه را داشتید لباس گرم فراموش نکنید. این منطقه ییلاق‌های زیبا و متعددی دارد. ییلاق لورهونی ییلاق لپون دشت، ییلاق چورون، ییلاق پیرکری و ییلاق اسب‌سرا از این جمله‌اند.
مسیر دسترسی
برای رسیدن به شکردشت باید به سمت رشت- انزلی و تالش حرکت کنید اگر هم بخواهید میانبر بزنید می‌توانید بعد از رشت از جاده زیابر به سمت تالش بروید و بعد از طی مسافت کوتاهی به ابتدای ییلاق شکردشت می‌رسید شروع این منطقه ییلاقی پایان جاده آسفالت و مسیر راحت است.
باید در جاده خاکی مسافتی حدود 27 کیلومتر را طی کنید تا به شکردشت برسید. طی کردن این جاده با استفاده از خوردروهای شخصی دشوار است و ساکنان محلی نیز معمولا از خودرو نیسان برای رفت و آمد استفاده می کنند. این جاده زیبا با چشم انداز کم نظیری از کوهستان و جنگل های انبوه راش و افرا در بیشتر روزهای فصل بهار و تابستان غرق در مه است.
چرا نشانی این مناطق را میدهید؟
که باز یک عده نفهم برن یاد بگیرن و کم کمک همه شمال بشه ملک ورثه غیر شمالیها؟
و البته هر شمالی که زمین بفروشه صرفا بخاطر پول و رفتن به شهر یقینا بیچاره میشه.
بدرود
از شما بخاطر شناساندن مناطق زیبای این سرزمین کهن سپاس گذارم. واما . . .
فقط کافی یه جاده آسفالت به سمت این منطقه درست بشه اونوقت مثل خیلی از مناطق دیگه تبدیل به دشت پر از زباله و ظرفهای یکبارمصرف ما انسانهای ناسپاس از طبیعت میشه.
باتشکر