به گزارش گروه سبک زندگی خبرگزاری دانا(داناخبر)، جمعی از علاقهمندان به طبیعت ایران در بیانیهای ضمن ابراز نگرانی از وضع جنگلهای شمال، ساخت مجموعههای توریستی در جنگلهای خزری را مخالف با اکوسیستم شکننده این جنگلها توصیف کردند.
در این بیانیه آمده است: جنگلهای خزری شمال ایران، که مساحت آن به کمتر از دومیلیون هکتار کاهش یافته، از نظر تنوع گونههای جنگلی و دیگر عناصر زیستی موجود در آنها از نمونههای بسیار با ارزش در مقیاس جهانی به شمار میروند. استانهای ساحلی شمال ایران، که رویشگاه اصلی این جنگلها هستند، از مقاصد اصلی و قطبهای مهم گردشگری کشور بهشمار میروند. رواج سوداگری زمین، ساخت مجتمعهای توریستی و ساخت خانههای دوم و به ظاهر استراحتگاهی بعد از اشباع زمینهای ساحلی و جلگهای، اکنون رو به عرصههای جنگلی آورده و با احداث جزایر توریستی در قلب این جنگلها میرود که نظام سوداگری زمینهای جنگلی را در این اکوسیستمهای شکننده جاری و ساری سازد.
در بیانیه همایش طبیعتگردی در شمال ایران که در هتل بزرگ رامسر و توسط انجمن جنگلبانی ایران و همکاری شهرداری رامسر برگزار شد، تصریح شده است، برگزارکنندگان همایش به این جمعبندی رسیدند که برای نجات جنگلهای شمال و ارتقای گردشگری باید، آمایش سرزمین و اصول کاربری زمین که سالیان دراز در کشور عملی نشده سبب توسعه بیرویه بخشهای مختلف شده که لازم است اقدام فوری در این خصوص صورت گرفته و توسعه پایدار مدنظر قرار گیرد.
یکی از مشکلات عمده گردشگری در این منطقه، تهدید بهداشت محیط است، لازم است راهکارهای لازم جهت دفع بهداشتی زبالههای شهری و روستایی که با حضور گردشگران میزان آن بهشدت افزایش مییابد اتخاذ شود. همچنین، شیوه فعلی گسترش ویلاسازی و تغییر کاربری اراضی با «گردشگری طبیعی» ناسازگار بوده و باید تمهیدات لازم در جهت جلوگیری از تغییر کاربری اراضی جنگلی و کشاورزی اتخاذ شده و با افزایش بهرهوری از زیرساختهای موجود وضع کنونی مدیریت و هدایت شود.
هدایت گردشگران در عرصههای طبیعی بهصورت کنترل شده انجام شود که فشار وارده بر این عرصهها خارج از توان اکولوژیک آنها خارج نباشد. همچنین گردشگری طبیعی و استفاده از سایر کارکردهای جنگل با توجه به قابلیتهای اختصاصی هر اکوسیستم در طرحهای جنگلداری در نظر گرفته شود و در این خصوص برنامهریزیهای لازم صورت پذیرد.
در بخش دیگری از این بیانیه آمده است: با توجه به آداب و رسوم متفاوت مردم محلی و تنوع فرهنگ بومی میتوان با توانمندسازی مردم محلی؛ گردشگری روستایی و ییلاقی را تقویت کرد به شکلی که آثار آن در اقتصاد و معیشت جوامع محلی ملموس و مشهود باشد تا از فشار نقطهای بر مناطق گردشگری فعلی کاست. انجام بررسیهای لازم و فراهم آوردن مقدمات برنامهای و قانونی بهشکلی که طبیعتگردی و مشارکت مردم بهخصوص روستاییان و مردم محلی که در عرصه اصلی گردشگری زندگی میکنند فراهم شود.