به گزارش گروه دانش خبرگزاری دانا، سورنا ستاری در این یادداشت آورده است: «جای مباهات دارد که دانشجو و فارغالتحصیل دانشگاه شریف، دکتر مریم میرزاخانی، مهمترین جایزه جهانی ریاضی را کسب کرده است. مدال «فیلدز» معادل نوبل است و برای ما ایرانیها باعث افتخار و غرور است که بشنویم یک بانوی جوان فرهیخته ایرانی موفق به دریافت آن شده است.
خدا را شکر تاریخ علمی سرزمینمان صفحات زرین کم ندارد و از دیرباز نام دانشمندان سرزمین پارس بر پیشانی دانشگاهها و مراکز علمی جهان نقش بسته است. برحسب مسئولیت و وظیفهای که برعهده دارم از نزدیک با اهل علم، صاحبان استعداد برتر و سرآمدان و نخبگان، حشر و نشر دارم و شاهدم که چطور بیوقفه تلاش میکنند تا دینشان را به این کشور ادا کنند.
بد نیست بدانید که ما در بنیاد ملی نخبگان بر این باوریم که در هر مرتبه و در هر کجا مدیون سرزمینی هستیم که به اندازه عمر تاریخ قدمت دارد و برای اعتلای نامش، مردان و زنان بزرگ و نام آشنا تلاش کردهاند، بلکه از جان شیرین نیز مضایقه نکردهاند.
فرقی نمیکند ما کجا باشیم و چه کاری برعهده گرفته باشیم؛ ایران به ما نیازی ندارد و محتاج کار و خدمت ما نیست. بحث شعار و تعارف نیست، تاریخ این سرزمین گواه روشنی است که ما برای ماندن و کار کردن و مفید بودن و دیده شدن نیازمند ایرانیم. هر کجا که باشیم میتوانیم برای ایران کار کنیم و عهد خودمان را با این مردم قدرشناس و بامعرفت تجدید کنیم.
به نظرم آنهایی که از مردم گلایه میکنند که قدر علم و عالمان را نمیدانند اشتباه میکنند. اتفاقاً این مردم هیچ وقت زحمت خادمان و عالمان را فراموش نکردهاند. حتی عامیترین مردم قدردان افتخارآفرینانی چون ابن سینا و فارابی و رازی و دیندارانی چون علامه حلی، آیتالله طباطبایی و... هستند. سهل است حتی در تکریم خادمانی چون قائم مقام فراهانی و امیرکبیر و معلمین دارالفنون کم نمیگذارند.
با مردم کوچه و بازار صحبت کنید تا ببینید چطور حرمت پروفسور رضا و پروفسور سمیعی و نخبگان و سرآمدان علمی را نگه میدارند و از آنها همواره به خیر و نیکی یاد میکنند. حالا شاهد باشید و ببینید از این پس چطور نام و شأن مریم میرزاخانی را تکریم میکنند و با عظمت از او یاد میکنند.
در پیامی هم که به همین مناسبت برای دکتر میرزاخانی فرستادم متذکر این نکته شدم که بخشی از تبریک و تهنیت به ایشان بابت این نکته بدیهی است که ایشان توانستند بخشی از دینشان به وطن عزیز را ادا کنند که از این نظر امیدوارم مأجور حضرت حق باشند.»
خدا را شکر تاریخ علمی سرزمینمان صفحات زرین کم ندارد و از دیرباز نام دانشمندان سرزمین پارس بر پیشانی دانشگاهها و مراکز علمی جهان نقش بسته است. برحسب مسئولیت و وظیفهای که برعهده دارم از نزدیک با اهل علم، صاحبان استعداد برتر و سرآمدان و نخبگان، حشر و نشر دارم و شاهدم که چطور بیوقفه تلاش میکنند تا دینشان را به این کشور ادا کنند.
بد نیست بدانید که ما در بنیاد ملی نخبگان بر این باوریم که در هر مرتبه و در هر کجا مدیون سرزمینی هستیم که به اندازه عمر تاریخ قدمت دارد و برای اعتلای نامش، مردان و زنان بزرگ و نام آشنا تلاش کردهاند، بلکه از جان شیرین نیز مضایقه نکردهاند.
فرقی نمیکند ما کجا باشیم و چه کاری برعهده گرفته باشیم؛ ایران به ما نیازی ندارد و محتاج کار و خدمت ما نیست. بحث شعار و تعارف نیست، تاریخ این سرزمین گواه روشنی است که ما برای ماندن و کار کردن و مفید بودن و دیده شدن نیازمند ایرانیم. هر کجا که باشیم میتوانیم برای ایران کار کنیم و عهد خودمان را با این مردم قدرشناس و بامعرفت تجدید کنیم.
به نظرم آنهایی که از مردم گلایه میکنند که قدر علم و عالمان را نمیدانند اشتباه میکنند. اتفاقاً این مردم هیچ وقت زحمت خادمان و عالمان را فراموش نکردهاند. حتی عامیترین مردم قدردان افتخارآفرینانی چون ابن سینا و فارابی و رازی و دیندارانی چون علامه حلی، آیتالله طباطبایی و... هستند. سهل است حتی در تکریم خادمانی چون قائم مقام فراهانی و امیرکبیر و معلمین دارالفنون کم نمیگذارند.
با مردم کوچه و بازار صحبت کنید تا ببینید چطور حرمت پروفسور رضا و پروفسور سمیعی و نخبگان و سرآمدان علمی را نگه میدارند و از آنها همواره به خیر و نیکی یاد میکنند. حالا شاهد باشید و ببینید از این پس چطور نام و شأن مریم میرزاخانی را تکریم میکنند و با عظمت از او یاد میکنند.
در پیامی هم که به همین مناسبت برای دکتر میرزاخانی فرستادم متذکر این نکته شدم که بخشی از تبریک و تهنیت به ایشان بابت این نکته بدیهی است که ایشان توانستند بخشی از دینشان به وطن عزیز را ادا کنند که از این نظر امیدوارم مأجور حضرت حق باشند.»