دبیر اجرایی کنگره «ام اس»:
دبیر اجرایی کنگره «ام اس» با بیان اینکه نمی‌توان گفت بیماری ام اس به طور قطعی درمان می‌شود، گفت: افراد مبتلا به این بیماری منعی برای ازدواج ندارند منتها باید همسر خود را از این بیماری مطلع کنند و او نیز بیماری را بپذیرد.
به گزارش گروه سلامت خبرگزاری دانا، دکتر حمیدرضا ترابی، دبیر اجرایی یازدهمین کنگره بین‌المللی ام اس در افتتاحیه این کنگره، درباره تولید داروهای خوراکی بیماران مبتلا به ام اس، اظهار کرد: با توجه به پیشرفت‌هایی که در سال‌های اخیر شده داروهای خوراکی در دسترس مبتلایان به ام اس قرار گرفته است.وی افزود: اولین داروهای بیماران مبتلا به ام اس در 1993 میلادی ساخته شد و هدف آن پیشگیری از عود و پیشرفت بیماری بود. این داروها اینترفرون‌ها بودند که جنبه تزریقی داشتند. در سال 2000 میلادی دارویی به نام متوسانتران ساخته شد که نوعی داروی شیمی درمانی است که در مبتلایان به بیماری ام اس که کنترل بیماری آن‌ها دشوار است، کاربرد دارد.
ترابی ادامه داد: سال 2006 میلادی آمپول تای‌سابری به بازار آمد که خوشبختانه به تازگی نیز در ایران ارایه شده است. این دارو ویژه کسانی است که در سیر پیشرفت بیماری هستند یا به اینترفرون‌ها مقاوم شده‌اند.
عضو کمیته علمی انجمن ام اس ایران تصریح کرد: در 2010 میلادی اولین قرص خوراکی به نام فینگولیمود (جی‌لینا) وارد بازار شد که در ایران نیز ساخته شده است و حدود یک سال است که بیماران مبتلا به ام اس از آن استفاده می‌کنند و بیش از هزار بیمار تحت پوشش این دارو هستند.
این متخصص مغز و اعصاب ادامه داد: از سال 2013 میلادی مصرف سه داروی دیگر توسط سازمان بهداشت جهانی مورد تایید قرار گرفته است که این داروها تکفیدرا (BG12)، فوماراد (دی متیل فوماراد) و تری‌فلونوماید (آباجیا) هستند.
وی افزود: فوماراد بسیار ایمن است و کمترین عارضه را دارد. خوشبختانه طی ماه‌های آینده این دارو توسط شرکت‌های داروسازی ایرانی تولید می‌شود. همچنین داروی تری‌فلونوماید احتمالاً ظرف ماه‌های آینده وارد کشور می‌شود.
این نورولوژیست، گفت: آلن نوزوماب (لمترادا) تزریقی است و عوارض آن بیشتر از داروهای دیگر است اما برتری آن در نحوه مصرف آن قلمداد می‌شود چرا که فرد مبتلا به ام اس دو بار در سال این دارو را تزریق می‌کند.
عضو کمیته علمی انجمن ام اس، اظهار کرد: استفاده از داروهای تزریقی و خوراکی در مبتلایان به بیماری ام اس بر اساس روند سیر بیماری و تشخیص پزشک که نشأت گرفته از شرایط بیمار و سیر بیماری است تعیین می‌شود.
وی ادامه داد: داروی دیگری که مانند اینترفرون‌ها مورد قبول بوده و تأثیر خوبی بر بیماران دارد "گلاتیر امراستات" است که در ایران نیز موجود بوده و در درمان‌های پیشگیرانه از روند پیشرفت ام اس جلوگیری می‌کند.
ام اس به طور قطعی درمان ندارد
این نورولوژیست با تاکید بر حفظ امید در مبتلایان به بیماری ام اس، تصریح کرد: نمی‌توان گفت بیماری ام اس به طور قطعی درمان می‌شود چرا که در سبب‌شناسی آن نیز نمی‌توان دلیل قطعی برای ابتلا به آن عنوان کرد اما با توجه به پیشرفتی که در زمینه تولیدات داروهای کندکننده سیر بیماری و عدم عود مجدد صورت گرفته است می‌توان امیدوار بود که بیماران به نتایج مثبتی در درمان خواهند رسد.
این متخصص مغز و اعصاب با بیان اهمیت انتخاب نوع دارو توسط متخصص مربوطه اظهار کرد: در شرایطی که بیمار از مصرف اینترفرون‌ها نتیجه خوبی به‌دست می‌آورد بهتر است دارو تغییر پیدا نکند و در صورتی که فرد نسبت به اینترفرون‌ها مقاوم شده یا سیر بیماری وی پیشرفت بیشتری داشته است با نظر پزشک می‌توان از سایر داروها مانند داروهای خوراکی استفاده شود.
وی پذیرش بیماری را به معنای تسلیم ندانست و قبول بیماری از سوی بیمار را در درمان مؤثر دانست و افزود: پذیرش موجب می‌شود تا بیمار در بهبودی موفق باشد. با توجه به سیر بیماری لازم است فرد بهداشت زندگی را رعایت کند که این بهداشت شامل تغذیه، خواب، تحرک و کاهش فشارهای روانی است.
مبتلایان به ام اس منعی برای ازدواج ندارند
این نورولوژیست در پاسخ به این سوال که آیا مبتلایان به ام اس می‌توانند ازدواج کنند، گفت: با توجه به اینکه این بیماری بین سنین 20 تا 40 سالگی که بهترین سنین باروری است رخ می‌دهد افراد منعی برای ازدواج ندارند منتها باید همسر خود را از این بیماری مطلع کنند و او نیز بیماری را بپذیرد.
وی افزود: شانس ابتلای فرزندان به ام اس 5 تا 10 درصد است که این احتمال پایین است و تنها منعی برای داشتن فرزند ندارند. همچنین تحقیقات نشان می‌دهد که شانس ابتلای ام اس در دوقلوهای تک تخمکی 20 تا 30 درصد است.
وی گفت: با توجه به اینکه این بیماری در بهترین دوران زندگی فرد ایجاد می‌شود و در زنان نسبت به مردان شیوع بیشتری دارد باید شرایط روحی مبتلایان در نظر گرفته شود. امروز آمار ام اس در جهان و ایران نشان می‌دهد که شرایط زیست‌محیطی، استرس و عدم رعایت بهداشت زندگی شانس عود بیماری را بیشتر کرده است.
ترابی بیان کرد: پس از ابتلای فرد به ام اس زندگی او تمام نمی‌شود و با توجه به اینکه این اختلال طیف وسیعی دارد باید بیمار مبتلا را درک کرد تا بیماری خود را قبول کند و با برنامه‌ریزی درمانی مناسب و برنامه‌های توانبخشی به بازتوانی خود پرداخته و زندگی خود را از سر بگیرد.
