ناسا قصد دارد با ارسال موش آزمایشگاهی و نیز نوعی صدف به ایستگاه فضایی، تاثیر گرانش اندک موجود در فضای خارج از زمین بر روی سیستم ایمنی موجودات زنده را مورد بررسی قرار دهند.
به گزارش گروه دانش خبرگزاری دانا (دانا خبر) و به نقل از سیناپرس، سیستم دفاعی بدن انسان دارای انبوهی از سلول هایی است که گلبول سفید نامیده می شوند. وقتی جسمی خارجی وارد بدن می شود، این سلول های دفاعی به آن حمله ور می شوند. به این ترتیب با بکارگیری حجم زیادی از اکسیژن، امکان از بین بردن جسم مهاجم خارجی افزایش می یابد.با این حال پژوهش های پیشین در مورد تاثیر ریزگرانش بر روی بدن فضانوردان نشان می دهد که سیستم ایمنی بدن آنها کارایی کمتری نسبت به حالتی که بر روی زمین هستند دارد. دانشمندان ناسا این بار قصد دارند تا با بهره گیری از شرایط موجود در ایستگاه بین المللی فضایی، به مطالعه اثرات ناشی از این وضعیت بر روی سیستم ایمنی جاندارانی غیر از انسان بپردازند.
طبق برنامه اعلام شده، قرار است در آینده نزدیک، دو محموله مجزا شامل موش آزمایشگاه و نیز نوعی صدف به ایستگاه فضایی برده شود. با بررسی تاثیر ریزگرانش بر روی خون این دو نوع جاندار می توان با اثرات این وضعیت بر روی سیستم ایمنی آنها آشنا شد.
در حال حاضر برای اینکه سلامت فضانوردان در ایستگاه فضایی تامین شود، هوای موجود در این مرکز باید از هر گونه عامل بیماری زا به دور باشد. به همین دلیل، دانشمندان نمی توانند از باکتری های مضر برای انسان در این ایستگاه استفاده کنند. در عوض قرار است از نوعی باکتری به نام «زایموزان» به این منظور استفاده شود. این باکتری بی خطر بوده و از مخمر استخراج می شود. قرار است دانشمندان به بررسی نحوه واکنش سیستم ایمنی این جانداران به زایموزان بپردازند.
یکی دیگر از مواردی که می تواند به صورت بالقوه سبب کاهش عملکرد سیستم ایمنی فضانوردان شود، تابش های کیهانی موجود در خارج از جو زمین است. از آنجا که در حال حاضر امکان تفکیک تاثیر ریزگرانش و تابش های کیهانی بر سیستم ایمنی وجود ندارد، دانشمندان قصد دارند با ایجاد گرانش زمین توسط سانتریفیوژهایی ویژه و قرار دادن نمونه خون این جانداران در آن، به تفکیک نقش تابش های کیهانی بر تضعیف سیستم ایمنی بپردازند.
این آزمایشات ضمن روشن ساختن تاثیر ریزگرانش در مقیاس سلولی و دلیل کاهش کارایی سیستم ایمنی به خاطر گرانش اندک موجود در فضا می تواند با افزایش دانش بشر در زمینه سازوکار دفاعی بدن در برابر تهدیدات خارجی، کمک شایانی به پیشبرد تحقیقات فعلی در زمینه درمان اختلالات سیستم ایمنی ساکنان زمین نیز داشته باشد.
