به گزارش خبرگزاری دانا به نقل از فارس، جعفر بوالهری، با بیان اهمیت سلامت به ویژه سلامت روان در مردان، اظهار داشت: موضوعی که سلامت مردان را به خطر می‌اندازد «فرسودگی شغلی» است. بسیاری را از مردان یا کسانی که تمام وقت کار می‌کنند صبح از خانه خارج می‌شوند و شب به خانه برمی‌گردند همچنین این افراد طی روز برنامه خاصی برای تغذیه، استراحت و فعالیت‌های آرامبخش ندارند.
وی افزود: سندرم «فرسودگی شغلی» صدمات و عوارض زیادی برای فرد دارد این اختلال موجب می‌شود تا فرد دچار خستگی مداوم، کوفتگی، اضطراب، ناامیدی، شکایات جسمی و روانی شود.
این متخصص حوزه بهداشت روان گفت: یکی از مشکلاتی که متبلایان به سندرم «فرسودگی شغلی» با آن مواجه هستند مشکل جدی در تمرکز و سازگاری است این افراد مانند خودرویی می‌مانند که باری سنگین را در جاده‌ای با شیب بالا حمل می‌کند و بعید است که بتوانند بار را به منزل برساند.
رئیس انستیتو روانپزشکی تهران تصریح کرد: «فرسودگی شغلی» پیامدهای زیادی دارد و سلامت جسم و روان را به خطر می‌اندازد. اکثر مبتلایان مشکلات گوارشی، پوستی و اضطراب دارند و خواب آنها مختل می‌شود.
بوالهری گفت: توصیه می‌شود مدیران و همسران که مدیران اصلی زندگی هستند نشانه‌های «فرسودگی شغلی» را خوب بشناسند و سعی کنند با برنامه‌ریزی از ابتلای همسر خود به این نشانگان پیشگیری کنند. همچنین در صورتی که فرد با چنین نشانه‌های مواجه شد آنها را به او هشدار دهند و همسر خود را قانع کنند تا جهت درمان به متخصصان حوزه بهداشت روان متشکل از روانشناسان بالینی و روانپزشکان مراجعه کند.
این متخصص حوزه بهداشت و روان ادامه داد: توصیه می‌شود افراد شاغل ساعت‌های شغلی خود را با مرخصی، تعطیلات ویژه و موارد دیگر کاهش دهند یا نوبت‌های کار خود را به شیفت‌های ساده‌تر تبدیل کند و از این طریق مانع از ابتلا به «فرسودگی شغلی» شوند چرا که این اختلال پیامد خانوادگی و حرفه‌ای زیادی در پی دارد.
وی گفت: همچنین افراد شاغل باید بتوانند ساعت‌هایی را به تماس تلفنی با خانواده خود اختصاص دهند و پس از پایان کار اوقات خود را در کنار خانواده و به تفریح و استراحت بپردازد.
بوالهری افزود: پرداختن به موضوع‌های هنری، عبادی و اجتماعی به ویژه ورزش در ساعت‌های مشخصی از هفته یا ماه می‌تواند تأثیر مثبتی در کاهش خستگی جسمانی و روانی افراد داشته باشد.
وی خاطر نشان کرد: تقسیم اوقات شبانه روز به عبادت، کار و تفریح می‌تواند ضامن سلامت جسمانی، روانی، اجتماعی و معنوی فرد باشد و مانع از ابتلای او به «فرسودگی شغلی» شود.
