دکتر مجید درودی درباره هدف دنبال شده در این طرح گفت: تلاش گروه ما بر این بود تا با رعایت اصول شیمی سبز در سنتز نانوذرات، به عنوان یک رویکرد ایمن و نوین، اقدام به سنتز و بررسی خواص سمیت سلولی نانوذرات اکسید سریم (CeO۲) کنیم.
وی ادامه داد: نانوذرات اکسید سدیم در حوزه پزشکی با کاربردهایی نظیر خواص آنتی اکسیدانتی، ترمیم کننده ضایعات عصبی و نخاعی، نانوحاملها در دارورسانی هدفمند، تهیهی مواد آرایشی و بهداشتی از جمله کرمهای ضد آفتاب و یا حتی در ساخت کاتالیستها، قابل استفاده است.
به گفته این محقق، در راستای سنتز نانوذرات مدنظر، از سفیدهی تخم مرغ، به عنوان یک کنترل کننده رشد نانوبلورها و توزیع اندازهی آنها در سنتز نانوذرات اکسید سریم استفاده گردید. با این روش، نانوذرات اکسید سریم غیرسمی با میانگین اندازه ذرات حدود ۲۴ نانومتر تولید شده است.
درودی در ادامه افزود: سفیده تخم مرغ نوعی مایع زیستی و طبیعی است که حاوی مقادیر بالایی از انواع اسیدهای آمینه و پروتئینهای مختلف نظیر آلبومین و لیزوزیم است. این اسیدهای آمینه به لحاظ ساختاری به شکلی هستند که میتوانند در سنتز نانوذرات، نقش پایدار کننده و کنترل کنندهی اندازه را ایفا کنند.
وی ادامه داد: در تحقیقات مشابه در کشورهای تراز اول دنیا، سعی میشود تا از اسیدهای آمینه تجاری و خالص، که دارای قیمتهای بالایی هستند، استفاده شود. ولی در این کار تحقیقاتی سعی شده که به طور مستقیم از سفیده تخم مرغ که در دسترس و ارزان قیمت است، استفاده شود. لذا استفاده از این ماده بیولوژیک در سنتز سایر نانوذرات اکسید فلزی بدین روش نیز پیشنهاد می شود.
همچنین روش استفاده شده در سنتز این نانوذرات، فرایند سلژل بوده است. از جمله مزایای این روش میتوان به سادگی، استفاده از مواد ارزان قیمت و در دسترس اشاره کرد.
عدم استفاده از مواد و معرفهای خطرناک برای سلامتی انسان و محیط زیست، تهیه نانوذراتی با اندازه یکنواخت و راندمان بالا، عدم استفاده از وسایل، تجهیزات و شرایط خاص فیزیکی و محلولهای پیچیده شیمیایی از دیگر فواید روش بکارگرفته شده است.
براساس این گزارش، این تحقیقات با همکاری دکتر مجید درودی، عضو هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی مشهد، دکتر حامد قضاوی، دانشجوی دکترای بیوتکنولوژی پزشکی این دانشگاه، و دکتر هادی کارگر ،عضو هیأت علمی دانشگاه پیام نور شهرستان اردکان، حاصل شده است. نتایج این کار در مجله Ceramics International (جلد ۴۱، شماره ۳، سال ۲۰۱۵، صفحات ۴۱۲۳ تا ۴۱۲۸) انتشار یافته است.