به گزارش خبرگزاری دانا، حتی با یک انفجار خفیف، تغییراتی در مغز به وقوع می‌پیوند که مشابه تغییراتی است که در بیماری‌هایی مانند بیماری آلزایمر و آنسفالوپاتی مزمن تروماتیک دیده می‌شود.
محققان می‌گویند، بقایای پرتابی یا پرت شدن روی اجسام دیگر، تنها عواملی نیستند که انفجارها را تا این حد خطرناک می‌کنند؛ امواج شوک اولیه که از انفجار صادر می‌شود نیز در صورتی‌که به مقدار کافی شدید باشد، سبب کشته‌شدن افراد می‌شود.
بسیاری از نجات‌یافتگان از انفجار، امواج شوک با قدرت کمتری را تجربه می‌کنند که سبب بروز نشانه‌های فوری با وخامت کمتر می‌شود؛ مانند سوء جهت‌یابی گذرا یا سردرد، ولی از نظر سطحی، این قربانیان سالم تلقی می‌شوند.
وقتی این تماس با انفجارهای خفیف به طور مکرر وجود داشته باشد، موجب نگرانی می‌شود، چراکه حالت این افراد شبیه بوکسورها یا ورزشکارانی است که مدت‌ها زیر ضربه‌های مکرر بوده‌اند.
محققان می‌گویند، در بسیاری از بیماری‌های مغز، مولکول تاو از نظر شیمیایی تغییر می‌کند و مولکولی موسوم به فسفو-تاو phpospho-tau را ایجاد می‌کند.
پژوهشگران از یک مدل جونده آزمایشگاهی برای بررسی تغییرات مغزی حاصل از تماس با انفجار خفیف استفاده کرده‌اند. در این بررسی، پژوهشگران از یافتن این مسأله متعجب شدند که فقط پس از یک مورد انفجار خفیف، میزان فسفو تو تا حداقل یک ماه بالا می‌ماند.
نتایج این پژوهش در مجله Alzheimer Disease منتشر شد.
