به گزارش خبرگزاری دانا از ایسن دکتر محسن محمدنیا، بیان کرد: طی تحقیقات انجام گرفته، شانه نامتقارن به علت حمل کوله‌های یک‌طرفه، 37 درصد دانش‌آموزان دختر را مبتلا کرده است و کمر گود به دلیل حمل کوله‌های دوطرفه بیش از حد سنگین، 17 درصد دانش‌آموزان پسر به این ناهنجاری دچار شده‌اند.
وی با بیان این که وضعیت پوشش بانوان، موجب عدم شناسایی به موقع مشکلات ناهنجاری ساختار قامتی آنان می‌شود، اظهار کرد: عدم تحرک و ورزش کافی، به‌ویژه در خانم‌ها، عامل مساعدی برای ایجاد این ناهنجاری‌ها است.
محمدنیا با اشاره به این که متاسفانه میز و نیمکت‌های مدارس، متناسب با رشد و وضعیت فیزیکی دانش‌آموزان نیست، کیف و کفش نامناسب را یکی از عوامل اصلی ایجادکننده ساختار نامناسب قامتی در بین دانش‌آموزان دانست.
این استاد دانشگاه تصریح کرد: بر اساس نتایج طرح سنجش ساختار قامتی دانش‌آموزان 10 درصد دختران مقطع ابتدایی، 12 درصد دختران مقطع راهنمایی و 13.5 درصد دختران دبیرستانی ناهنجاری قامتی دارند.
وی در ادامه در خصوص مشخصات کفش‌های مناسب گفت: کفش‌ها باید دارای پنجه پهن با قابلیت ارتجاعی بالا داشته و بخش میانی کفش دارای قوس مناسب باشد.
محمدنیا با اعلام این که کفش بایستی 2 تا 3 سانتی‌متر پاشنه داشته باشد، تشریح کرد: کفش‌های اسپرت ورزشی که دارای ساق است، برای حفاظت مچ پا مناسب‌تر بوده و جنس رویه کفش بایستی از چرم مصنوعی یا طبیعی باشد.
این کارشناس تربیت بدنی میخچه، تغییر شکل پا، کمردرد، خستگی زودرس و درد ساق پا و زانو را از عوارض کفش نامناسب دانست و افزود: کیف و کفش نامناسب، نشستن نادرست و طولانی و عدم تحرک کافی می‌تواند زمینه‌ساز ناهنجاری‌های ساختار قامتی در بین دانش‌آموزان باشد و توصیه می‌شود از کوله‌پشتی استفاده شود.
وی با اشاره به این که کیف بایستی از سبک‌ترین جنس مثل وینیل (Vinyl) یا کاموایی باشد، تأکید کرد: وزن کیف نبایستی بیش‌تر از10 تا 15 درصد وزن بدن باشد.
محمدنیا همچنین در خصوص بندهای شانه‌ای گفت: کیف‌ها بایستی دو بند شانه‌ای پهن و نرم داشته باشد، که بتوان آن‌ها را به راحتی روی شانه‌ها قرار داد؛ همچنین بهتر است برای اجتناب از صدمه به ستون مهره‌ها هر دو بند را بر دوش انداخت.
این کارشناس تربیت بدنی کاشمری با اعلام این که پهنای بند بایستی پنج سانتی‌متر باشد و نبایستی دور باز و جمع شود (بندها قابل تنظیم باشد)، افزود: بندهای کمری کوله‌پشتی باید بتواند 10 تا 50 درصد وزن را از روی شانه و ستون مهره‌ها به استخوان لگن انتقال دهد.
