اکنون دو تیم تحقیقاتی، موفق به ارایه شیوه هایی جهت تسریع این فرآیند شده اند. درحقیقت در این دستاورد جدید پزشکان می توانند چند دارو را به طور همزمان مورد استفاده قرار دهند. یکی از این تیم ها دستگاهی با قابلیت کاشت در بدن ارایه کرده و دیگری دستگاهی با امکان تزریق در بدن بیماران ابداع کرده است.
در سیاتل آمریکا، محققان مرکز تحقیقات سرطان Fred Hutchinson و شرکت Presage Biosciences دستگاهی ساخته اند که CIVO نام دارد. این دستگاه تا هشت سوزن مخصوص دارد که برای تزریق داروهای مختلف در بافت تومورهای سرطانی نزدیک به سطح پوست بیمار مورد استفاده قرار می گیرد.
سوزنها درحالی که مملو از دارو هستند به درون تومور فرو رفته و سپس از آن خارج می شوند. درحقیقت هر یک از این سوزنها با ورود به بافت سرطانی اثری از خود برجای می گذارد.
در ادامه محققان می توانند با خارج کردن نمونه هایی از تومور سرطانی، به بررسی میزان تأثیرگذاری هر یک از داروها بر ساختار واحدی از تومور بپردازند. آنها در خلال این بررسی ها می توانند به کشف این موضوع بپردازند که کدام دارو رشد بافت سرطانی را کند کرده و کدام دارو آن را متوقف می کند. بدین ترتیب آنها می توانند بهترین ترکیب دارویی را برای نابودی بافت سرطانی انتخاب کنند.
در همین حال محققان دانشگاه MIT دستگاه سیلندری شکلی به اندازه یک دانه برنج ساخته اند که در دل آن ریزلوله های مخصوصی تعبیه شده است. هر یک از این لوله ها حاوی دارویی متفاوت هستند و نکته جالب اینکه هر یک از این دستگاهها قابلیت حمل همزمان تا ۳۰ دارو را دارد.
برخلاف دستگاهی که در سیاتل ساخته شده، فناوری ابداع شده توسط محققان دانشگاه MIT قابلیت کاشت در تومور سرطانی را دارد. در ادامه با آغاز فرآیند آزادسازی، داروها از ریزلوله های دستگاه وارد تومور سرطانی می شود.
پس از این مرحله و با گذشت یک یا دو روز، نمونه برداری از تومور صورت می گیرد که طی آن سیلندر به همراه مقادیر اندکی از بافت سرطانی از بدن بیمار خارج می شود.
پیش بینی می شود به زودی این دو فناوری جدید وارد بازارهای جهانی شود.
