وی افزود: شرکت زیست فناور سبز با هدف توسعه فناوریهای نوین کشاورزی در سال ۱۳۸۲ تأسیس شد. این شرکت دانشبنیان علاوه بر تولید کودهای زیستی، اقدام به تولید کود «آلیپتاسه رویش» نیز کرده است که امکان مصرف آن بهصورت محلولپاشی یا استفاده در آبیاری وجود دارد.
توسعه پایدار کشاورزی با تولید انواع کودهای زیستی
ملبوبی با اشاره به رویکرد توسعه در کشاورزی گفت: هماکنون علاوه بر تولید کود زیستی «فسفاته بارور» (جایگزین حداقل نصف کودهای شیمیایی فسفاته)، کودهای زیستی ازتوبارور، (جایگزین حداقل نصف کود شیمیایی ازته یا اوره) و پتابارور-۲، (جایگزین حداقل نصف کود شیمیایی پتاسه) نیز از دیگر محصولات تولیدی این شرکت به شمار میرود؛ این بدین معناست که NPK به صورت زیستی در اختیار کشاورزانی قرار میگیرد که قصد تولید محصولات ارگانیک را دارند.
این فعال حوزه زیست فناوری با اشاره به تولید انواع کودهای زیستی بیان کرد: از محصولات دیگر این شرکت، سولفوبارور است که در کنار کودهای گوگردی بهترین پایین آورنده PH خاک بهحساب میآید.
این فعال فناور همچنین در مورد طریقه مصرف کود فسفاته رویش گفت: کشاورزان میتوانند بهجای میزان نصف کود شیمیایی مصرفی در کنار بارور از این کود استفاده کنند، چراکه با کود زیستی «فسفاته بارور»، سازگاری دارد و نیز به علت مایع بودن استفاده از آن در آبیاری بسیار آسان است.
ملبوبی در مورد تولیدات سالانه این شرکت دانشبنیان اضافه کرد: شرکت «زیست فناور سبز» توانسته است با تلاش شبانهروزی و رویکرد توسعه در بخش کشاورزی تولیدات خود را در زمینه های مختلف افزایش دهد.
مدیرعامل این شرکت دانشبنیان با اشاره به فعالیتهای انجامشده در حوزه صادرات تصریح کرد: در بخش صادرات تاکنون بهصورت محدود عمل کردهایم و تنها با کشورهای افریقایی مذاکراتی داشتهایم که امیدواریم بتوانیم در این زمینه بیش از پیش فعالیت داشته باشیم.
وی در زمینه محصولات مشابه وارداتی اضافه کرد: با توجه به اینکه این محصولات یک فناوری ایرانی است، مشابه خارجی ندارد و محصولاتی از این دست در دنیا با مشکلاتی همچون قیمتهای بسیار بالا و محدودیت تاریخ استفاده از آن مواجه اند و قابلیت رقابت با محصولات با کیفیت ایرانی را ندارند.
ملبوبی با اشاره به مضرات استفاده از کودهای شیمیایی گفت: استفاده از کودهای شیمیایی در کشاورزی با توجه به آثار زیانبارشان در آب و خاک، عاملی بر تخریب محیطزیست محسوب میشوند علاوه بر این تاثیر نامطلوبی بر سلامت محصولات کشاورزی دارند که حذف هر میزان از آن ها به معنای سلامت بیشتر محصولات و سالم ماندن محیط زیست است.