به گزارش خبرگزاری دانا، دکتر معصومه عبداللهی، مجری طرح با اشاره به جزئیات این تحقیقات گفت: در بیماران مبتلا به سرطان که تحت شیمی درمانی قرار می‌گیرند بخشی از بافت‌های تولید مثل آنها مانند تخمدان‌ها از بین می‌رود.
وی به برخی از روش‌های درمانی برای رفع این مشکل اشاره و اظهار کرد: برای رفع این مشکل و به منظور حفظ قدرت باروری بیماران تحت شیمی‌درمان، بخشی از بافت تخمدان آنها، قبل از آغاز شیمی‌درمانی و رادیوتراپی برداشته و منجمد می‌شود.
عبداللهی ادامه داد: برای انجماد این بافت روش‌های انجماد آهسته، شیشه‌یی و فوق سریع وجود دارد که در حال حاضر در کلینیک‌های باروری و ناباروری از روش انجماد آهسته استفاده می‌شود.
مجری این طرح، استفاده از روش آهسته در مراکز درمانی را هزینه‌بر و زمان‌بر دانست و خاطرنشان کرد: این که کدام یک از روش‌های انجماد می‌توانند به عنوان یک روش بهینه در مراکز درمان ناباروری مورد استفاده قرار گیرند تاکنون مورد مطالعه قرار نگرفته که در مطالعه انجام شده درصدد معرفی بهترین روش انجماد بودیم.
وی اضافه کرد: در این مطالعات به منظور بررسی کیفیت بافت تخمدان در روش انجماد شیشه‌ای اقدام به ارزیابی میزان آپوپتوز (مرگ سلولی برنامه‌ریزی‌شده) پس از انجماد شیشه و ذوب بافت تخمدان کردیم.
عبداللهی به بیان نحوه اجرای این تحقیقات پرداخت و افزود: برای این منظور بافت تخمدانی که به روش شیشه‌یی منجمد شده بود را به موش‌هایی که سیستم ایمنی آنها از طریق گاما تراپی تضعیف شده بود پیوند زدیم و یک ماه پس از پیوند، بافت تخمدان را مورد بررسی قرار دادیم.
وی اضافه کرد: در این بررسی‌ها با استفاده از تکنیک‌های مختلف اقدام به بررسی میزان آپوپتوز در این بافت کردیم.
مجری طرح با اشاره به نتایج به دست آمده از این بررسی‌ها گفت: بررسی‌های ما نشان داد که تفاوتی در بافت در قبل و بعد از انجماد به روش شیشه‌یی وجود ندارد به گونه‌ای که پس از یک ماه تغییراتی در قبل و بعد از انجماد بافت مشاهده نشد.
وی با بیان این که به نظر می‌رسد باید شرایط انجماد بهینه شود تا به نتایج مطلوب در مراکز درمان ناباروری دست یافت، گفت: از آنجایی که انجماد آهسته هزینه‌های بالایی دارد و زمان زیادی برای انجماد می‌طلبد از این رو روش انجماد شیشه‌یی می‌تواند به عنوان روش جایگزین روش انجماد آهسته مطرح شود.
