غار تفریحی،زیارتی ایوب مشرف به کوه ایوب،مربوط به دوره اشکانی، بزرگترین غار آذرین جهان محسوب می شود و یکی از زیباترین دیدگاههای طبیعت را در دل کوه ایجاد کرده است.
به گزارش خبرگزاری دانا کوه ایوب در شهردهج،شهرستان شهر بابک،استان کرمان با ارتفاع حدود 3 هزار و 200متر در منطقه کوهستانی که جزو رشته کوههای مرکزی ایران است،قرار دارد.دهانه غار به شکل نیمه بیضی(قلب) است وبزرگترین دهانه را با 80مترطول و60متر ارتفاع به نمایش گذارده است. فاصله دهانه غار تا انتهای آن300متر است. اصلی ترین مشخصه غار ایوب دهانه بسیار بزرگ غار در نیمه های کوه در ارتفاعی بالا است.به گفته برخی منابع،قوس دهانه غار یکی از عظیم ترین و بزرگترین دهانه های غار طبیعی دنیاست.
ساختار سنگ شناسی این کوه از نوع داسیت،آندزیت مربوط به عهد پلیو_پلیستوسن از دوره های زمین شناسی است.این نوع از جنس سنگها بیانگر آذرین بودن آنهاست. این غار درون کانیهای آتش فشانی و بر اثر فرسایش پدیده آمده است.همینطور حالت لانه زنبوری داخل غار،بدلیل فرسایش در اثر باد با دانه های ماسه به سرعت بر سنگ داسیت کوبیده شده ،افزایش یافته است.
سالانه تعداد زیادی از گردشگران و پژوهشگران زمین شناسی از این غار دیدن می کنند.شما برای دیدن غار ایوب از سه راه می توانید وارد این مکان شوید؛
مسیر1) 170کیلومتر از سمت یزد – مهریز - قلعه شمش - ابتدای حوزه راهداری استان کرمان - 30کیلومتر مانده به انار سمت راست - جاده شمش به شهر دهج
مسیر2) 280کیلومتر از سمت کرمان -رفسنجان - انار به سمت یزد بعد از 30کیلومتر سمت چپ - جاده شمش به شهر دهج
مسیر3) 600کیلومتر از سمت بندرعباس- سیرجان – شهربابک- جوزم - دهج
پس از طی یکی از این 3مسیر در پایین کوه که نقطه آغاز صعود به غار است، سنگ بسیار بزرگی وجود دارد که به سنگ بارانداز معروف است.زیرا زائرین می توانند با وسایل حمل و نقل فقط تا کنار این سنگ بیایند و بقیه راه را مجبورند پیاده طی کنند که چیزی حدود یکساعت زمان میبرد.
حال به سراغ ساختار درونی غار می رویم.در ابتدای ورودی غار،در ارتفاع دیواره قسمتی تو خالی است که بایستی با نردبان به آن دست یافت.مردم در زمانهای دور درجلوی آن دیواری ساخته بودند که آنها رادرمقابل دشمنان و رقبایشان و سرما و گرما محفوظ نگه می داشت.
در گوشه ای از دیواره شرقی به فاصله 100 متر از دهانه چشمه آب گوارایی قرار دارد که اهالی دهج، روی آن را بسته و آب را با لوله به بیرون غار و یک انبار هدایت کردهاند. به باور اهالی دهج، ایوب پیغمبر، که از بیماری مهلک پوستی رنج میبرد، همین که آب داخل غار را یافت و در آن آبتنی کرد درمان شد و به همین سبب مردم دهج به علت سفر ایوب به آن غار، نام آن حضرت را بر غار نهادهاند. همچنین تشنگانی که خسته از کوه پیمایی به این مکان می رسند با نوشیدن جرعه ای از این آب خستگی راه را از تن بیرون می کنند.
در سمت جنوب غربی غار در دل دیواره نازکی از صخره سوراخی دایره مانند با قطر کمی وجود دارد که به سوراخ حلال و حرام مشهور است و بازدیدکنندگان سعی می کند با سر و به صورت خوابیده از آن عبور کند.
در بین حوضچه و سوراخ حلال و حرام جایگاههایی برای نشستن و استراحت زائرین خسته است که منزلگاه نامیده می شود.در این مکانها محل استراحت، نماز گذاردن، نهار و شام خوردن است البته در زمانهای نه چندان دور بیشتر برای اتراق شبانه استفاده می شد ولی امروزه این کارکرد منزل گاه رو به تضعیف است امروزه بیشتر برای استراحت کوتاه مدت و عبادات استفاده می شود.
حدود 150 متر بالاتر از منزلگاه زیارتگاه و جایگاه بچه مهتابی ها قراردارد در محل زیارتگاه محلی گود شده شبیه به ردپای انسانی با فیزیک بدنی قوی وجود دارد که آن را منتسب به حضرت ایوب می کنند.در واقع عامل جذب معتقدین به این غار همین مکان است برای رسیدن به جایگاه زیارت نردبان نصب شده که زائر از آن بالا می رود و زیارت می کنند در مقابل آن جایگاهی برای نماز گذاردن است که سه نفر همزمان می توانند در آن نماز بگذارند.
این غار شگفت انگیز و دیدنی از اوایل فصل بهار تا نیمه های پاییز ،با عظمت و شکوه خاص خود،پذیرای دوستداران طبیعت و مشتاقان خود از شهرها و روستاهای همجوار برای تفریح و زیارت میشود.پیشنهاد می کنم گردشگر این غار حیرت انگیز و زیبا باشید و به دوستان خود معرفی کنید.
باید از نزدیک دید.
باید رفت.
