سوال کاربر :
چند ماهی است که ازدواج کردهام، از همان ابتدا متوجه شدم که همسرم در برخی موضوعات حساس است اما آن را به حساب حال و هوای اول آشنایی گذاشتم. فکر میکردم اینها نشانه دوست داشتن است و از اینکه مدام با من تماس میگرفت، آمد و رفتم را مراقبت میکرد، دوست نداشت تنها جایی بروم یا حتی زیاد با تلفن همراه مشغول باشم، حس خوبی داشتم اما به مرور زمان این اخلاقش برایم غیرقابل تحمل شد.
احساس میکنم زیر ذرهبین او هستم، حتی در شبکههای اجتماعی هم مرا مییابد. دوست ندارد به هیچ چیز توجه کنم . نسبت به همه سوءظن دارد و فکر میکند هر کاری ممکن است به من آسیب برساند. نمیدانم چطور با این اخلاقش کنار بیایم.
پاسخ کارشناس
زندگی با کسی که سوءظن دارد کار آسانی نیست به شرطی که واقعا سوءظن باشد. ممکن است نوع تربیت خانوادگی شما با هم متفاوت باشد و رفتارهایی که از نظرتان بدون مشکل خواهد بود، از نظر او چنین نباشد. ممکن است این رفتارها و پاییدنها را از مردهای خانواده مانند پدرش، آموخته باشد. در هر صورت باید اول مطمئن شوید رفتارهایش غیرعادی است و اگر چنین است در چه مرحلهای است.
گاهی برخی از سوءظنها و بدگمانیها که حالت بیمارگونه و آزاردهنده دارد، نیاز به درمان دارویی خواهند داشت. اگر به مرز بیماری نرسیده و بیشتر یک عادت رفتاری باشد شما میتوانید با عکسالعملهای صحیح و صبر آن را اداره کنید.
اولین چیزی که باید مورد توجه قرار دهید این است که به همسرتان نگویید « تو بیماری یا بدگمان و بد دلی ». گفتن این حرف مشکلی را حل نمیکند و بیشتر باعث میشود او در مقابل تغییر ایستادگی کند.
قطعا زمانی که ازدواج کردید، از برخی حساسیتهای او باخبر بودهاید، پس خط قرمزهایی را که پیش از شروع زندگی در موردشان توافق کردهاید رعایت و سعی کنید با دادن امتیازهایی که شما را آزار نمیدهد و زندگی و ارتباطاتتان را فلج نمیکند از حساسیتهای او کم کنید.
بهانه به دست همسرتان ندهید. بعضی از رفتارهای شما ممکن است به نظر همسرتان شکبرانگیز باشد. مثلا اگر دوست ندارد شبها در شبکههای اجتماعی حضور داشته باشید، حرفش را قبول کنید.
یادتان باشد برانگیختن حسادت یک مرد برای اینکه بفهمید چقدر دوستتان دارد اصلا کار مناسبی نیست مخصوصا در قبال مردی که خودش حساس است و بدگمان.
برای حل این مشکل باید صبور باشید، در مواقع آرامش با همسرتان حرف بزنید و اگر احساس کردید که رفتارش بیشتر از یک حساسیت و مشکل تربیتی است حتما با یک مشاور حضوری در تماس باشید.
چند ماهی است که ازدواج کردهام، از همان ابتدا متوجه شدم که همسرم در برخی موضوعات حساس است اما آن را به حساب حال و هوای اول آشنایی گذاشتم. فکر میکردم اینها نشانه دوست داشتن است و از اینکه مدام با من تماس میگرفت، آمد و رفتم را مراقبت میکرد، دوست نداشت تنها جایی بروم یا حتی زیاد با تلفن همراه مشغول باشم، حس خوبی داشتم اما به مرور زمان این اخلاقش برایم غیرقابل تحمل شد.
احساس میکنم زیر ذرهبین او هستم، حتی در شبکههای اجتماعی هم مرا مییابد. دوست ندارد به هیچ چیز توجه کنم . نسبت به همه سوءظن دارد و فکر میکند هر کاری ممکن است به من آسیب برساند. نمیدانم چطور با این اخلاقش کنار بیایم.
پاسخ کارشناس
زندگی با کسی که سوءظن دارد کار آسانی نیست به شرطی که واقعا سوءظن باشد. ممکن است نوع تربیت خانوادگی شما با هم متفاوت باشد و رفتارهایی که از نظرتان بدون مشکل خواهد بود، از نظر او چنین نباشد. ممکن است این رفتارها و پاییدنها را از مردهای خانواده مانند پدرش، آموخته باشد. در هر صورت باید اول مطمئن شوید رفتارهایش غیرعادی است و اگر چنین است در چه مرحلهای است.
گاهی برخی از سوءظنها و بدگمانیها که حالت بیمارگونه و آزاردهنده دارد، نیاز به درمان دارویی خواهند داشت. اگر به مرز بیماری نرسیده و بیشتر یک عادت رفتاری باشد شما میتوانید با عکسالعملهای صحیح و صبر آن را اداره کنید.
اولین چیزی که باید مورد توجه قرار دهید این است که به همسرتان نگویید « تو بیماری یا بدگمان و بد دلی ». گفتن این حرف مشکلی را حل نمیکند و بیشتر باعث میشود او در مقابل تغییر ایستادگی کند.
قطعا زمانی که ازدواج کردید، از برخی حساسیتهای او باخبر بودهاید، پس خط قرمزهایی را که پیش از شروع زندگی در موردشان توافق کردهاید رعایت و سعی کنید با دادن امتیازهایی که شما را آزار نمیدهد و زندگی و ارتباطاتتان را فلج نمیکند از حساسیتهای او کم کنید.
بهانه به دست همسرتان ندهید. بعضی از رفتارهای شما ممکن است به نظر همسرتان شکبرانگیز باشد. مثلا اگر دوست ندارد شبها در شبکههای اجتماعی حضور داشته باشید، حرفش را قبول کنید.
یادتان باشد برانگیختن حسادت یک مرد برای اینکه بفهمید چقدر دوستتان دارد اصلا کار مناسبی نیست مخصوصا در قبال مردی که خودش حساس است و بدگمان.
برای حل این مشکل باید صبور باشید، در مواقع آرامش با همسرتان حرف بزنید و اگر احساس کردید که رفتارش بیشتر از یک حساسیت و مشکل تربیتی است حتما با یک مشاور حضوری در تماس باشید.