باغ هفت‌تن (بقعهٔ هفت‌تنان، تکیهٔ هفت‌تنان) که یکی از بناهای کریم خان
زند در شیراز می‌باشد؛ باغ مصفایی است که در شمال آرامگاه حافظ در دامنه کوه تخت
ضرابی (کوه چهل مقام) قرار گرفته و علت نامگذاری این بنا به هفت تنان، وجود هفت
قبر از هفت عارف در این باغ است که کریم خان زند روی هر کدام، سنگ بزرگ بدون کتیبه‌ای
نصب کرده‌است.
اين باغ يک محوطه پر درخت است که داراي ايوان و
بناي زيبايي است. آرامگاه شاه شجاع شهريار آل مظفر ممدوح خواجه حافظ و متوفي به
سال 776 هجري، در اين باغ قرار دارد. از آثار موجود بيرون باغ معلوم مي شود که در
زمان قديم بناها و متعلقاتي در مجاورت اين محل وجود داشته که بعد ها از ميان رفته
است.
کریم‌خان زند در زمان دوران حکومت خود در شیراز اقدامات فاخری را جهت عمران
و آبادانی این شهر انجام داد و بناهای فراوانی را احداث کرد که اکنون این بناها به
یکی از مهم‌ترین بناهای گردشگری این شهر تبدیل شده است.
حوض بزرگی هم در وسط
عمارت اصلی باغ هفت تنان به چشم می خورد که در گذشته از آب رکن آباد پر
می شده است .
در این باغ، ساختمانی در شمال حیاط قرار دارد که دو اتاق در دو سوی چپ و
راست آن است. این ساختمان ۲۸ متر درازا و ۵/۵ متر پهنا و ۱۲ متر بلندی دارد.
دو ستون سنگی یک تکه از کارهای بی‌مانند کریم خان است که در جلوی ایوان،
سقف چوبی و مسطح آن را نگه می‌دارد.
در طاقچه‌های بالایی این ایوان، ۵ نقاشی زیبا به وسیله رنگ روغن بر روی گچ
انجام شده است که کار «آقا صادق» نقاش چیره‌دست روزگار زندیه است و می‌توان آن‌ها
را از شاهکارهای نقاشی دوره زندیه دانست.
نقاشی پنجم درویشی را نشان می‌دهد (برخی آن را سعدی یا حافظ می‌دانند و
بعضی هم آن را شاه عباس کبیر می‌خوانند)
در حیاط باغ و در محوطه پایین‌تر از سکوی جلوی ساختمان و در میان درختان،
هفت سنگ قبر یک اندازه و یک شکل، بدون هیچ‌گونه نوشته‌ای قرار دارد. شش سنگ قبر در
یک ردیف و به موازات هم و هفتمین آن‌ها در ردیفی دیگر به صورت تنها در سمت پایین
قبر ششم قرار دارد.
اندازه این سنگ‌ها ۳۶۰ در ۷۸ سانتی‌متر است و همگی در زمان زندیه به کار
گذاشته شده‌اند. این بنا تا سال‌ها پیش، خانقاه درویش‌ها و مرتاضان بود و اکنون
چند سالی است که به موزه سنگ تبدیل شده و نمونه‌هایی از سنگ‌های تاریخی و کتیبه‌های
کهن در آن نگه‌داری می‌شود.
این اثر در تاریخ ۱۵ دی ۱۳۱۰ با شمارهٔ ثبت ۷۴ به‌عنوان یکی از آثار ملی
ایران به ثبت رسیده است.
بیشتر جهانگردانی که درچند سده اخیر به شیراز سفر کرده اند باغ تکیه هفت تنان و عمارت زیبای آن را وصف کرده اند.مردم شیراز نیز به این مکان دلبستگی خاص دارند و سابقا گاه در طلب باران و استجابت دعا روی بدین مکان می آورده اند.
