سازمان فضایی آمریکا (ناسا) در حال ساخت هواپیمای آزمایشی جدیدی به نام 'ماکسول' است که انرژی خود را از باتری تامین می کند و کارآمد تر و بی سر و صداتر خواهد بود؛ مسافرت با این هواپیما در زمان کمتر صورت می گیرد و سوخت و هزینه های کلی کمتری دارد.
به گزارش خبرگزاری دانا، این هواپیما 14موتور الکتریکی ملخ دار دارد که روی یک بال با طراحی منحصر به فرد تعبیه شده اند و ناسا این فناوری جدید نیروی محرکه را با استفاده از یک هواپیمای آزمایشی که اکنون X-57 نامیده شده و دارای نام مستعار 'ماسکول' است، آزمایش می کند.
چالرز بولدن مدیر ناسا گفت: با بازگشت هواپیماهای سرنشین دار X به قابلیت های تحقیقاتی، هواپیمای X-57 که به اندازه هواپیماهای معمول است، اولین گام را در بازگشایی یک دوره جدید از حمل و نقل هوایی برمی دارد.
اولین هواپیمای نوع X ، هواپیمای X-1 بود که سال 1974 به اولین هواپیمایی تبدیل شد که سریعتر از سرعت نور پرواز می کند.
محققان ناسا که به طور مستقیم روی این هواپیمای الکتریکی فعالیت می کنند، نام 'ماکسول' را به افتخار 'جیمز کلرک ماکسول' فیزیک دان اسکاتلندی قرن نوزدهم که کار بزرگی در زمینه الکترومغناطیی انجام داد، برای این هواپیما انتخاب کردند.
در این هواپیما، یک بال باریک و بلند که 14 موتور الکتریکی روی آن تعبیه شده است، جایگزین بال اصلی و دو موتور پیستونی گازسوز می شود.
ماکسول که انرژی آن تنها از چند باتری تامین می شود، مشکل انتشار کربن را نخواهد داشت و تقاضا را برای سوخت پایه سربی که هنوز توسط حمل و نقل هوایی استفاده می شود، کاهش می دهد.
صرفه جویی در مصرف انرژی در ارتفاع کروز (گشت زنی) با استفاده از فناوری X-57، موجب می شود که مسافران از کاهش زمان پرواز، کاهش مصرف انرژی و نیز کاهش هزینه های کلی عملیاتی بهره ببرند.
معمولا برای دستیابی به بهترین بهره وری سوخت، باید هواپیما آهسته تر از ظرفیت آن پرواز کند اما نیروی محرکه الکتریکی محدودیت سرعت را از بین می برد.
موتورهای الکتریکی بی سر و صداتر از موتورهای پیستونی متعارف هستند و انتظار می رود که فناوری نیروی محرکه الکتریکی X-57 ، سر و صدای هواپیما را به طور چشمگیری کاهش دهد.
چالرز بولدن مدیر ناسا گفت: با بازگشت هواپیماهای سرنشین دار X به قابلیت های تحقیقاتی، هواپیمای X-57 که به اندازه هواپیماهای معمول است، اولین گام را در بازگشایی یک دوره جدید از حمل و نقل هوایی برمی دارد.
اولین هواپیمای نوع X ، هواپیمای X-1 بود که سال 1974 به اولین هواپیمایی تبدیل شد که سریعتر از سرعت نور پرواز می کند.
محققان ناسا که به طور مستقیم روی این هواپیمای الکتریکی فعالیت می کنند، نام 'ماکسول' را به افتخار 'جیمز کلرک ماکسول' فیزیک دان اسکاتلندی قرن نوزدهم که کار بزرگی در زمینه الکترومغناطیی انجام داد، برای این هواپیما انتخاب کردند.
در این هواپیما، یک بال باریک و بلند که 14 موتور الکتریکی روی آن تعبیه شده است، جایگزین بال اصلی و دو موتور پیستونی گازسوز می شود.
ماکسول که انرژی آن تنها از چند باتری تامین می شود، مشکل انتشار کربن را نخواهد داشت و تقاضا را برای سوخت پایه سربی که هنوز توسط حمل و نقل هوایی استفاده می شود، کاهش می دهد.
صرفه جویی در مصرف انرژی در ارتفاع کروز (گشت زنی) با استفاده از فناوری X-57، موجب می شود که مسافران از کاهش زمان پرواز، کاهش مصرف انرژی و نیز کاهش هزینه های کلی عملیاتی بهره ببرند.
معمولا برای دستیابی به بهترین بهره وری سوخت، باید هواپیما آهسته تر از ظرفیت آن پرواز کند اما نیروی محرکه الکتریکی محدودیت سرعت را از بین می برد.
موتورهای الکتریکی بی سر و صداتر از موتورهای پیستونی متعارف هستند و انتظار می رود که فناوری نیروی محرکه الکتریکی X-57 ، سر و صدای هواپیما را به طور چشمگیری کاهش دهد.
