نتایج یک مطالعه جدید نشان می دهد که ویتامین C می تواند سلول های سرطانی را هدف قرار داده و از بین ببرد.
به گزارش خبرگزاری دانا، سرطان دومین عامل اصلی مرگ و میر در سراسر جهان است؛ به طوری که طبق اعلام سازمان جهانی بهداشت، این بیماری در سال 2015 عامل تقریبا 9 میلیون مرگ و میر بود و براساس پیش بینی ها، ابتلا به آن در 20 سال آینده حدود 70 درصد افزایش می یابد.
در حال حاضر گزینه های درمانی متعددی برای سرطان در دسترس است اما آنها همواره موثر نیستد، اغلب سمی هستند و عوارض جانبی زیادی دارند.
در برخی موارد تهاجمی تر سرطان، این بیماری به درمان واکنش نمی دهد و گمان می رود که سلول های شبه بنیادی سرطان علت عود و متاستاز (گسترش) سرطان باشند.
در تحقیق جدیدی که توسط محققان دانشگاه سالفورد در منچستر انگلیس انجام و در مجله Oncotarget منتشر شد، تاثیر سه ماده طبیعی، سه داروی آزمایشی و یک داروی بالینی بر متوقف ساختن رشد سلول های بنیادی سرطان (CSCs) مورد بررسی قرار گرفت.
محققان تاثیر هفت ماده را یعنی داروی بالینی stiripentol، سه داروی آزمایشی actinonin, FK866 و 2-DG و سه ماده طبیعی کافئیک اسید فنتیل استر (APE), اسید اسکوربیک (ویتامین سی) و سیلی بینین silibinin ، اندازه گرفتند.
نتیجه آزمایش از تاثیر قابل توجه ویتامین C در مواجهه با سلول های بنیادی سرطان حکایت داشت و نشان داد که اسید اسکوربیک (ویتامین C) با مهار قند گلیکولیز glycolisis عمل می کند؛ رویه ای که در آن گلوکز در میتوکندری سلول تجزیه می شود و به انرژی برای تکثیر سلولی تبدیل می شود.
این مطالعه موید این امر است که ویتامین C و سایر ترکیبات غیرسمی می توانند در مبارزه علیه سرطان نقش داشته باشند و به گفته محققان، عاملی نویدبخش برای آزمایش های بالینی است که می تواند به عنوان یک افزودنی به درمان های متعارف، برای پیشگیری از عود تومور، پیشرفت بیماری و متاستاز استفاده شود.
در حال حاضر گزینه های درمانی متعددی برای سرطان در دسترس است اما آنها همواره موثر نیستد، اغلب سمی هستند و عوارض جانبی زیادی دارند.
در برخی موارد تهاجمی تر سرطان، این بیماری به درمان واکنش نمی دهد و گمان می رود که سلول های شبه بنیادی سرطان علت عود و متاستاز (گسترش) سرطان باشند.
در تحقیق جدیدی که توسط محققان دانشگاه سالفورد در منچستر انگلیس انجام و در مجله Oncotarget منتشر شد، تاثیر سه ماده طبیعی، سه داروی آزمایشی و یک داروی بالینی بر متوقف ساختن رشد سلول های بنیادی سرطان (CSCs) مورد بررسی قرار گرفت.
محققان تاثیر هفت ماده را یعنی داروی بالینی stiripentol، سه داروی آزمایشی actinonin, FK866 و 2-DG و سه ماده طبیعی کافئیک اسید فنتیل استر (APE), اسید اسکوربیک (ویتامین سی) و سیلی بینین silibinin ، اندازه گرفتند.
نتیجه آزمایش از تاثیر قابل توجه ویتامین C در مواجهه با سلول های بنیادی سرطان حکایت داشت و نشان داد که اسید اسکوربیک (ویتامین C) با مهار قند گلیکولیز glycolisis عمل می کند؛ رویه ای که در آن گلوکز در میتوکندری سلول تجزیه می شود و به انرژی برای تکثیر سلولی تبدیل می شود.
این مطالعه موید این امر است که ویتامین C و سایر ترکیبات غیرسمی می توانند در مبارزه علیه سرطان نقش داشته باشند و به گفته محققان، عاملی نویدبخش برای آزمایش های بالینی است که می تواند به عنوان یک افزودنی به درمان های متعارف، برای پیشگیری از عود تومور، پیشرفت بیماری و متاستاز استفاده شود.
