به گزارش خبرگزاری دانا،چیتساز با بیان اینکه دزدی کردن کودکان عملی بسیار شایع است، اظهار کرد: البته در گروههای سنی مختلف مفهوم برداشتن یا دزدی کردن از وسایل دیگران متفاوت است.
وی با بیان اینکه اگر دزدی در کودکان کمتر از سه سال انجام شود از اهمیت چندانی برخوردار نیست، افزود: چون این عمل به صورت اتفاقی انجام شده، حتی تا پنج سالگی نیز به دلیل اینکه حس مالکیت در کودکان ایجاد نشده، این امر یک عمل عادی است و نمیتوانیم بیان کنیم که کودک از روی قصد و نیت قبلی این عمل را انجام داده است.
چیت ساز با بیان اینکه نباید در برخورد با کودک کلمه "دزدی" را بکار ببریم، خاطر نشان کرد: از سن پنج سالگی کودک مفهوم مالکیت را درک میکند و میفهمد که مثلا این شی متعلق به خود اوست و اگر اقدام به دزدی کرد باید بفهمد که دزدی کار نادرستی است.
وی با بیان اینکه معمولا دزدی کردن کودکان با دروغگویی به صورت هم زمان روی میدهد، اضافه کرد: کودک به دلیل اینکه میترسد والدین او را دعوا کنند اقدام به دروغگویی میکند.
پزشک سلامت روان ادامه داد: مهمترین کاری که والدین در خانه یا مربیان در مدرسه باید انجام دهند این است که سریعا به دنبال علت این اقدام کودک باشند و انگیزه انجام دزدی کودکان را پیگیری کنند که چرا این عمل اتفاق افتاده است.
چیتساز با بیان اینکه اگر این اتفاق در خانه روی دهد معمولا کودک سراغ کیف مادر میرود افزود: به ندرت روی میدهد که کودک سراغ کیف پدر، خواهر و یا برادر برود، اما اگر مشاهده کنیم کودکی به صورت مرتب از کیف مادر دزدی میکند به این معنی است که ارتباط ناسالمی میان کودک و مادر ایجاد شده و ممکن است این عمل پاسخی به پرخاشگریهای مادر و یا به نوعی انتقام از او باشد.
این پزشک سلامت روان با بیان اینکه اگر این عمل در مدرسه روی دهد معمولا به علت تاثیر گروه هم سنسالان است اضافه کرد: معمولا دزدی چه در خانه و چه در مدرسه به صورت هوشیارانه اتفاق میافتد.
اگر دزدی در کودکان کمتر از سه سال انجام شود از اهمیت چندانی برخوردار نیست
وی با بیان اینکه حتی ممکن است این عمل توسط یک کودک کند ذهن و یا کم هوش به صورت ناخودآگاه انجام شود افزود: ممکن است یکی از علل دیگر انجام این عمل این باشد که این عمل به صورت عادی در میان اعضای خانواده وجود داشته باشد بدین صورت که خواهر یا برادر و یا حتی والدین این عمل را انجام میدهند.
این پزشک سلامت روان با بیان اینکه یکی از علل دیگر اقدام به دزدی کودکان بی توجهی والدین نسبت به نیازهای کودک است، اضافه کرد: برای نمونه کودکانی که والدین آنها از یکدیگر جدا شدند و یا والدین آنها هر دو شاغل هستند ممکن است که بیشتر این حالت در آنها مشاهده شود.
برداشتن یک وسیله با قرض گرفتن آن متفاوت است
چیت ساز تصریح کرد: والدین شاغل وقت کمتری برای کودکان صرف میکنند و ممکن است در کودکان والدین شاغلی که به کار خود بیشتر از فرزندان اهمیت میدهند این عمل بیشتر مشاهده شود.
وی ادامه داد: سخت گیریهای بیش از حد والدین نسبت به کودکان، شلوغ بودن محیط خانواده و مشترک شدن وسایل میان اعضای خانواده به گونهای که کودک احساس کمبود کند نیز میتواند از علل دزدی کودکان باشد.
این پزشک سلامت روان با بیان اینکه گاهی اوقات کودک و نوجوان از برقراری یک ارتباط مناسب با دوستان و همکلاسیهای خود برخوردار نیست و با برداشتن یک شی از آنها قصد باج دادن به آنها را دارد تا آنها را دوست خود کند، خاطر نشان کرد: گاهی اوقات میبینیم که فرد برای خرید وسایل مورد نیاز برای مدرسه نیازمند پول است که از روی اجبار اقدام به برداشتن پول دیگران میکند.
چیت ساز با بیان اینکه علت دیگر در عملی شدن دزدی کودکان، حس حسادت یا رقابت در کودکان است، افزود: حسادت و یا رقابت در صورتی که زیاد شود میتواند از علل دزدی در کودکان کردن باشد.
وی با بیان اینکه دزدی کودکان بیشتر در دختر بچهها مشاهده میشود، گفت: طبقه اقتصادی خانواده در عملی شدن این حرکت مهم نیست، بدین معنا که به همان اندازه که در کودکان طبقه فقیر این امر مشاهده میشود در کودکان طبقه ثروتمند نیز مشاهده میشود و فرقی از لحاظ طبقه اجتماعی در میان کودکان وجود ندارد.
این پزشک سلامت روان با بیان اینکه از جمله علل مهم پیشگیری از دزدی کودکان روبرو نشدن با خشم و توهین با کودک است، اضافه کرد: باید اشتباه بودن کار کودک را برای او توضیح دهیم و مفهوم مالکیت را به او یاد دهیم و توضیح دهیم که در صورت نیاز به هر وسیلهای از والدین خود کمک بگیرد.
یکی از علل دزدی کودکان بی توجهی والدین است
چیت ساز با بیان اینکه اگر کودک کار خوبی انجام داد حتما او باید را تشویق کنیم، گفت: باید به کودک یاد دهیم که برداشتن یک وسیله با قرض گرفتن آن متفاوت است.
وی با بیان اینکه اقدام اشتباهی که بیشتر والدین انجام میدهند این است که کودک را وادار به قسم خوردن می کنند، ادامه داد: این عمل منجر میشود تا کودک یاد بگیرد چگونه ماجرا را انکار کند.
این پزشک سلامت روان با اشاره به اینکه نباید کودک را در یک جمع سرزنش کرد، خاطر نشان کرد: معمولا مربیان مهد و مدرسه فکر میکنند باید پلیس را در جریان کار قرار دهند که این امر اقدام اشتباهی است، بلکه باید کودک را به روان پزشک معرفی کرد.
چیتساز تصریح کرد: روان پزشک با مشاوره و گفتوگو با فرد علتهای اقدام دزدی کودکان را میفهمد و در صورتی که اختلال شخصیتی در فرد مشاهده شود باید درمان اختلال شخصیت انجام گیرد.
منبع:tabnak.ir