آموزش کودک را نمی‌توان محدود به حدودی كرد، چون ممکن است که کودک در هر لحظه حرکت متفاوتی را انجام دهد؛پس آموزش کودک به خود کودک بستگی دارد.
به گزارش خبرگزاری دانا،آموزش موسیقی و نمایش خلاق شامل آواز خواندن، حرکات ریتمیک و نمایش باعث گسترش مهارت‌های کودکان می‌شوند که این می‌تواند شامل مهارت‌های جسمانی، رفتاری، اجتماعی و ... باشد. بدین ترتیب آنها هیجانات خود را بیان می‌کنند، وقتی که شاد باشند آواز نشاط انگیز می‌خوانند یا ملودی گیرایی را زمزمه می‌کنند؛ در مقابل اگر آنها عصبانی یا ناکام باشند،....
آموزش کودک را نمی‌توان محدود به حدودی كرد، چون ممکن است که کودک در هر لحظه حرکت متفاوتی را انجام دهد؛ پس آموزش کودک به خود کودک بستگی دارد. آموزش موسیقی و نمایش خلاق شامل آواز خواندن، حرکات ریتمیک و نمایش باعث گسترش مهارت‌های کودکان می‌شوند که این می‌تواند شامل مهارت‌های جسمانی، رفتاری، اجتماعی و ... باشد. بدین ترتیب آنها هیجانات خود را بیان می‌کنند، وقتی که شاد باشند آواز نشاط انگیز می‌خوانند یا ملودی گیرایی را زمزمه می‌کنند؛ در مقابل اگر آنها عصبانی یا ناکام باشند، حرکات ریتمیک آنها ممکن است نامنظم و حالت تهاجمی داشته باشد. انرژی خود را رها می‌سازند و آن انرژی را در بروز خلاقیت‌ها و اهداف سودمند دیگری هدایت می‌کنند.
در زير مراحل فراگيري را در سنين مختلف بررسي مي‌‌كنيم.
کودکان نوپا
کودکان تا سه سالگی دوست دارند آهنگ‌های کوتاه بخوانند؛ اشارات و حرکات اشاره‌ای که هر فردی در زمان صحبت کردن به وسیله سر، صورت، دست‌ها و بدن خود انجام می‌دهد به آنها کمک می‌کند تا بتوانند اشعار و داستان را به خاطر بسپارند. بنابراین کار نمایش با این گروه تنها محدود به حرکات بدن می‌شود.
سه تا پنج سالگی
در این سن کودکان می‌توانند حرکات پیچیده‌تری را انجام دهند؛ بنابراین با ضرباهنگ حرکت می‌کنند و می‌توانند حرکات ریتمیک را به راحتی انجام دهند.
پیش دبستانی
در این سن کودکان می‌توانند در حین شنیدن داستان نقش‌های آن را نیز نمایش دهند. مانند نقش حیوانات(گربه، فیل و ...) یا نقش اجسامی مانند کامیون یا توپی که در حال بالا و پایین رفتن است را بازی کنند و سعی کنند تا آنجا که ممکن است آن نقش را درست تقلید کنند.
شیوه آموزشی در مقاطع مختلف
فضایی به عنوان فضای نمایش در نظر گرفته می‌شود و با اندکی تغییر فضایی آشنا به ناآشنا تبدیل می‌شود. نمایش خلاق تاثیر زیادی دارد و کودکان را قادر می‌کند تا از خود فاصله بگیرند و فردی جدید شوند.
هنگامی که مدرس نمایش خلاق برای اولین بار بدون معارفه رسمی وارد کلاس می‌شود، «شوک» و «شگفتی» خاصی به وجود می‌آید. کنجکاوی کودکان برانگیخته می‌شود، می‌خواهند غریبه را بشناسند، تازه وارد می‌تواند آنان را شگفت‌زده کند و امیدوارشان کند که برنامه‌ها و عادات روزمره آنها را در هم می‌شکند.
وقتی که همه جمع شدند، قصه‌ای شروع می‌شود که آنها هم در آن شرکت دارند تا به این وسیله همچنان هوشیار بمانند و خود را بخشی از فرآیند قصه احساس کنند، اگر در خلل این کار سئوالی برایشان پیش بیاید سئوالات را پاسخ دهيد ولی به معنا و تفسیر آن نپردازيد! هدف این است که با طرح قصه کلنجار روند و در خلال این کار، مهارت‌های شناختی خود را رشد دهند.
پس از گوش دادن به قصه‌ها (که با همکاری خود کودکان ساخته شده است) شروع به اجرای نمایش كنيد؛ برخی اوقات با تمرینات عضلانی شروع كنيد. برخی از روش‌های بنیادی حرکت را به ایشان آموزش دهيد.
نقش‌ها را با توجه به علاقه کودکان محول كنيد؛ یکی از کودکان کارگردان و راوی می‌شود، وظیفه او حفظ تداوم قصه است. در طول اولین جلسه در حرکات و واژگان کمی آنها را راهنمایی كنيد اما انجام این کار در جلسات بعدی ضروری نیست! چرا که باید خلاقیت کودکان شکوفا شود و بیاموزند که واژگان و حرکات را خود باید خلق کنند.
همگی با کمک یکدیگر و با استفاده از اشیای داخل کلاس، وسایل ضروری برای نمایش را مهيا كنيد.
داستان توسط خود کودکان پیش برده می‌شود و نقش آنها توسط شما کنترل و ریشه‌دار می‌شود. اين جلسات بايد حدود يك ساعت و نيم تا دو ساعت به طول انجامد.
