به گزارش خبرگزاری دانا، علی اکبر ولایتی در نشست خبری روز ملی اهدای عضو (۳۱ اردیبهشت)، اظهارداشت: پس از درخواست دکتر ایرج فاضل وزیر بهداشت وقت در سال ۱۳۶۸، درباره اجازه اهدای عضو، حضرت امام (ره) در تاریخ ۳۱ اردیبهشت سال ۶۸ یعنی ۱۴ روز قبل از رحلتشان با این درخواست موافقت کردند و پس از گذشت چند دهه خنفر وشبختانه ایران سرآمد تمام کشورهای خاورمیانه و شاخ آفریقاست.
وی افزود: هر فرد مرگ مغزی در صورتی که اعضای بدنش سالم باشد میتواند جان ۹ نفر را نجات دهد و علاوه بر دو ریه و قلب، امکان اهدای دو کلیه، کبد، دو قرنیه و نسوج مختلف وی وجود دارد.
ولایتی درباره مهمترین مشکل در امر پیوند عضو گفت: اگرچه هزینه عمل پیوند را تا بیش از ۹۰ درصد وزارت بهداشت پرداخت میکند اما هزینههای بعد از پیوند مانند برخی داروها هستند که برخی از آنها تحت پوشش بیمه نیستند و ممکن است فرد گیرنده تا چندین ماه مجبور باشد، بیش از ۵ تا ۱۰ میلیون تومان در هر ماه برای داروهای ضد پس زدن عضو پیوندی بپردازد. به همین سبب پیشنهاد ما این است که دولت با ارائه لایحه و تصویب قانونی در مجلس، سازمان تأمین اجتماعی را موظف کند که از خانواده اهدا کنندگان حمایت کند و به خانواده آنان مستمری پرداخت شود تا معیشت آنان تأمین شود.
رئیس بیمارستان مسیح دانشوری با بیان اینکه هر فرد مرگ مغزی در صورتی که اعضای بدنش سالم باشد میتواند جان ۹ نفر را نجات دهد گفت: علاوه بر دو ریه و قلب، امکان اهدای دو کلیه، کبد، دو قرنیه و نسوج مختلف وی وجود دارد. همچنین مرگ مغزی حالتی است که کاملاً با کمای عمیق فرق دارد. در حالت مرگ مغزی فرد متأسفانه فوت شده است، ولی قلب او با استفاده از تزریق داروهای محرک قلب و عروق و دستگاه تنفس مصنوعی مدت کوتاهی به ضربان ادامه میدهد. فرد مرگ مغزی شده به هیچوجه تنفس ندارد و به محض جدا کردن دستگاه تنفس مصنوعی یا داروهای فوق، قلب نیز از حرکت بازمیایستد.
ولایتی افزود: ظاهر فردی که دچار مرگ مغزی شده با فردی که دچار کمای عمیق است، یکسان است و فقط با معاینات بسیار تخصصی مغز و دستگاههای مخصوص مرگ مغز تشخیص داده میشود؛ درحالیکه بیماری که دچار کمای عمیق شده هنوز شانسی برای زنده ماندن و مرخص شدن از بیمارستان دارد. متأسفانه وقتی به خانوادههای فرد مرگ مغزیشده اعلام میشود که فرد مرگ مغزی شده باور نمیکنند و شانس زندگی را از سایر افراد نیازمند میگیرند. این در حالی است که اهدای عضو اقدامی است که یک فرد برای نجات فرد دیگر که مبتلا به بیماریهای غیرقابل درمان اعضای بدن مثل ریه، قلب، کلیه، کبد، لوزالمعده و روده شده است، آن عضو مورد نیاز را اهدا میکند تا فرد بیمار از مرگ نجات یابد.
وی افزود: هر فرد مرگ مغزی در صورتی که اعضای بدنش سالم باشد میتواند جان ۹ نفر را نجات دهد و علاوه بر دو ریه و قلب، امکان اهدای دو کلیه، کبد، دو قرنیه و نسوج مختلف وی وجود دارد.
ولایتی درباره مهمترین مشکل در امر پیوند عضو گفت: اگرچه هزینه عمل پیوند را تا بیش از ۹۰ درصد وزارت بهداشت پرداخت میکند اما هزینههای بعد از پیوند مانند برخی داروها هستند که برخی از آنها تحت پوشش بیمه نیستند و ممکن است فرد گیرنده تا چندین ماه مجبور باشد، بیش از ۵ تا ۱۰ میلیون تومان در هر ماه برای داروهای ضد پس زدن عضو پیوندی بپردازد. به همین سبب پیشنهاد ما این است که دولت با ارائه لایحه و تصویب قانونی در مجلس، سازمان تأمین اجتماعی را موظف کند که از خانواده اهدا کنندگان حمایت کند و به خانواده آنان مستمری پرداخت شود تا معیشت آنان تأمین شود.
رئیس بیمارستان مسیح دانشوری با بیان اینکه هر فرد مرگ مغزی در صورتی که اعضای بدنش سالم باشد میتواند جان ۹ نفر را نجات دهد گفت: علاوه بر دو ریه و قلب، امکان اهدای دو کلیه، کبد، دو قرنیه و نسوج مختلف وی وجود دارد. همچنین مرگ مغزی حالتی است که کاملاً با کمای عمیق فرق دارد. در حالت مرگ مغزی فرد متأسفانه فوت شده است، ولی قلب او با استفاده از تزریق داروهای محرک قلب و عروق و دستگاه تنفس مصنوعی مدت کوتاهی به ضربان ادامه میدهد. فرد مرگ مغزی شده به هیچوجه تنفس ندارد و به محض جدا کردن دستگاه تنفس مصنوعی یا داروهای فوق، قلب نیز از حرکت بازمیایستد.
ولایتی افزود: ظاهر فردی که دچار مرگ مغزی شده با فردی که دچار کمای عمیق است، یکسان است و فقط با معاینات بسیار تخصصی مغز و دستگاههای مخصوص مرگ مغز تشخیص داده میشود؛ درحالیکه بیماری که دچار کمای عمیق شده هنوز شانسی برای زنده ماندن و مرخص شدن از بیمارستان دارد. متأسفانه وقتی به خانوادههای فرد مرگ مغزیشده اعلام میشود که فرد مرگ مغزی شده باور نمیکنند و شانس زندگی را از سایر افراد نیازمند میگیرند. این در حالی است که اهدای عضو اقدامی است که یک فرد برای نجات فرد دیگر که مبتلا به بیماریهای غیرقابل درمان اعضای بدن مثل ریه، قلب، کلیه، کبد، لوزالمعده و روده شده است، آن عضو مورد نیاز را اهدا میکند تا فرد بیمار از مرگ نجات یابد.