یک تعامل و ارتباط نادرست با کودک باعث بروز مشکلات و آسیب های روحی و روانی در او می‌شود.
به گزارش خبرگزاری دانا،شیوا وکیلی روانشناس و مشاور در گفتگو با خبرنگار حوزه ازدواج و خانواده گروه اجتماعی باشگاه خبرنگاران جوان؛ با بیان اینکه تعامل نادرست کودک با والدین موجب بروز مشکلاتی از جمله احساس حقارت، عدم اعتماد به نفس و آسیب های روحی و روانی در وی می‌شود، اظهار داشت: برقراری ارتباط دوستانه با والدین، کاهش لجبازی‌ها، بیان خواسته و مشکلات از جمله فواید تعامل و گفتگوی صمیمانه کودک با والدین است.
وی افزود: یکی از نکاتی که والدین در ایجاد تعامل با فرزند خود باید رعایت کنند، پیگیری علاقه مندانه مشکل کودک است و اینکه هرگز نباید این مشکلات را کوچک، پیش پا افتاده و بی ارزش بشمارند زیرا موجب بدخلقی، لجبازی و عدم بیان این مسائل توسط او می شود.
وکیلی بیان کرد: در برخورد و ارتباط گفتاری با کودک سعی کنید مشتاقانه به او نگاه کنید و هر چند لحظه با گفتن جملاتی مانند حق با تو است و راست می گویی، به فرزندتان احساس دلگرمی و تاًیید بدهید و از وی بخواهید عقاید خود را راجع به مشکل پیش آمده بازگو کند.
وی تصریح کرد: صبور باشید و اجازه دهید کودکتان گفته هایش را تا آخر تمام کند و به رفتارهایی مانند درهم کردن انگشتان، ناخن جویدن، مشت کردن پنجه او هنگام صحبت کردن توجه داشته باشید زیرا نشانگر حالات درونی وی از جمله استرس، خشم و عصبانیت است.
این روانشناس خاطر نشان کرد: والدین به یاد داشته باشند که از سوالات امری، استفاده از کلمات سخت و غیر قابل فهم به کودک خود بپرهیزند و گفتگو را در زمان مناسب، به سادگی و با زبان کودک انجام دهند تا تاثیرگذاری بیشتری داشته باشد.
وکیلی افزود: به کودک خود توجه کامل داشته باشید زیرا یک رابطه سریع اما با توجه می تواند نیاز کودک شما را به برقراری ارتباط برآورده سازد مثلا هنگامی که او می گوید: با من بازی کن اما این کار در آن لحظه ممکن نیست، چرایی عدم انجام خواسته وی را برایش توضیح دهید یا بگویید امروز کارم خیلی سخت بود، دو سه دقیقه صبر کن تا استراحت کنم و سپس با تو بازی می کنم. با این طرز برخورد، آن ها می توانند احساس شما را درک کرده و صراحت شما را تحسین خواهند کرد.
وی افزود: یکی از نکاتی که والدین در ایجاد تعامل با فرزند خود باید رعایت کنند، پیگیری علاقه مندانه مشکل کودک است و اینکه هرگز نباید این مشکلات را کوچک، پیش پا افتاده و بی ارزش بشمارند زیرا موجب بدخلقی، لجبازی و عدم بیان این مسائل توسط او می شود.
وکیلی بیان کرد: در برخورد و ارتباط گفتاری با کودک سعی کنید مشتاقانه به او نگاه کنید و هر چند لحظه با گفتن جملاتی مانند حق با تو است و راست می گویی، به فرزندتان احساس دلگرمی و تاًیید بدهید و از وی بخواهید عقاید خود را راجع به مشکل پیش آمده بازگو کند.
وی تصریح کرد: صبور باشید و اجازه دهید کودکتان گفته هایش را تا آخر تمام کند و به رفتارهایی مانند درهم کردن انگشتان، ناخن جویدن، مشت کردن پنجه او هنگام صحبت کردن توجه داشته باشید زیرا نشانگر حالات درونی وی از جمله استرس، خشم و عصبانیت است.
این روانشناس خاطر نشان کرد: والدین به یاد داشته باشند که از سوالات امری، استفاده از کلمات سخت و غیر قابل فهم به کودک خود بپرهیزند و گفتگو را در زمان مناسب، به سادگی و با زبان کودک انجام دهند تا تاثیرگذاری بیشتری داشته باشد.
وکیلی افزود: به کودک خود توجه کامل داشته باشید زیرا یک رابطه سریع اما با توجه می تواند نیاز کودک شما را به برقراری ارتباط برآورده سازد مثلا هنگامی که او می گوید: با من بازی کن اما این کار در آن لحظه ممکن نیست، چرایی عدم انجام خواسته وی را برایش توضیح دهید یا بگویید امروز کارم خیلی سخت بود، دو سه دقیقه صبر کن تا استراحت کنم و سپس با تو بازی می کنم. با این طرز برخورد، آن ها می توانند احساس شما را درک کرده و صراحت شما را تحسین خواهند کرد.
