به گزارش خبرگزاری دانا به نقل از ورج، امروزه درجوراب های هوشمند گرفته تا لباس ورزشی که میزان فعالیت را اندازه گیری می کند، حسگرهای پوشیدنی به کار می رود. به همین دلیل آنها به نوعی فناوری ملزوم در زندگی تبدیل شده اند. در همین راستا در تحقیقی جدید دانشمندان دانشگاه تسینوگوا در چین سعی کردند با دو روش مختلف ابریشم رسانا تولید کنند. در یکی از روش ها آنها گرافن را به کرم های ابریشم خوراندند تا موادی انعطاف پذیرتر و قدرتمندتر تولید کنند که رسانای الکتریسیته نیز باشد.
ابریشم رسانا در ساخت روبات هایی به کار می رود که قابلیت درک لمس، دما یا رطوبت را دارند. آنها حتی می توانند صدای افراد را تشخیص دهند. در آینده نزدیک می توان با این نوع ابریشم حسگرهای پوشیدنی انعطاف پذیرتری ساخت.
این در حالی است که حسگرها معمولا از نیمه رساناها ساخته می شوند اما نمی توان حسگرهای فشار (که اصولا تغییرات در میزان نیروی وارده را می سنجند) را با انعطاف پذیری و حساسیت بالا ساخت اما دانشمندان با استفاده از ابریشم که قدرتمندتر از فولاد و انعطاف پذیرتر از نایلون است توانستند بر این چالش غلبه کنند. آنها حسگرهای فشار، دما و نوعی حسگر با قابلیت اندازه گیری دما و فشار همزمان ساختند.
برای این کار دانشمندان از دو روش استفاده کردند، نخست آنها ابریشم را در یک محیط گازی بی اثر با دمای ٦٠٠ تا ٣ هزار درجه سانتیگراد فراوری کردند. در نتیجه ابریشم با کربن و سلول های گرافیت آمیخته شد.
در روش دیگر محققان گرافن یا ذرات ریز نانوتوب را به کرم های ابریشم خوراندند. البته این روش تاکنون به تولید پارچه ای با قابلیت رسانایی منجر نشده اما دانشمندان همچنان به تحقیقات ادامه می دهند.
ابریشم رسانا در ساخت روبات هایی به کار می رود که قابلیت درک لمس، دما یا رطوبت را دارند. آنها حتی می توانند صدای افراد را تشخیص دهند. در آینده نزدیک می توان با این نوع ابریشم حسگرهای پوشیدنی انعطاف پذیرتری ساخت.
این در حالی است که حسگرها معمولا از نیمه رساناها ساخته می شوند اما نمی توان حسگرهای فشار (که اصولا تغییرات در میزان نیروی وارده را می سنجند) را با انعطاف پذیری و حساسیت بالا ساخت اما دانشمندان با استفاده از ابریشم که قدرتمندتر از فولاد و انعطاف پذیرتر از نایلون است توانستند بر این چالش غلبه کنند. آنها حسگرهای فشار، دما و نوعی حسگر با قابلیت اندازه گیری دما و فشار همزمان ساختند.
برای این کار دانشمندان از دو روش استفاده کردند، نخست آنها ابریشم را در یک محیط گازی بی اثر با دمای ٦٠٠ تا ٣ هزار درجه سانتیگراد فراوری کردند. در نتیجه ابریشم با کربن و سلول های گرافیت آمیخته شد.
در روش دیگر محققان گرافن یا ذرات ریز نانوتوب را به کرم های ابریشم خوراندند. البته این روش تاکنون به تولید پارچه ای با قابلیت رسانایی منجر نشده اما دانشمندان همچنان به تحقیقات ادامه می دهند.