محققان دریافتند که داروی مورد استفاده در درمان سرطان ممکن است برای جلوگیری از رشد کیست در بیماران مبتلا به یک نوع بیماری ارثی کلیه مفید باشد.
به گزارش خبرگزاری دانا، یافته ها نشان داد داروی موسوم به bosutinib که برای درمان برخی انواع سرطان خون «لوسمی میلوئیدی مزمن» به اثبات رسیده است می تواند رشد کیست ها را در مبتلایان به بیماری کلیوی پلی کیستیک (ADPKD) آهسته کند.
بیماری ADPKD یک اختلال ارثی است که بر یک نفر از هر ۱۰۰۰ نفر تاثیر می گذارد و از طریق ایجاد تعداد کیست ها در کلیه و سایر اعضای بدن مشخص می شود.
ولادمیر تزار، سرپرست تیم تحقیق از دانشگاه چارلز جمهوری چک، در این باره می گوید: «کاهش رشد کیست ها از طریق درمان با bosutinib تایید شده است، اگرچه دارو دارای عوارض جانبی گوارشی، بخصوص اسهال، است که تا حدودی به دوز مصرف آن بستگی دارد. از اینرو ممکن است یک ایراد قابل توجه برای استفاده از این دارو برای بیماران مبتلا به ADPKD باشد.»
به دلیل افزایش حجم کلیه بیماران به دلیل رشد کیست، آنها به تدریج عملکرد کلیه خود را از دست داده و اغلب دچار نارسایی کلیه می شوند.
جهش های ارثی که باعث ADPKD می شوند بر روی یک پروتئین درگیر در مسیرهای مختلف سیگنال دهی تأثیر می گذارند که اغلب شامل آنزیم های تیروزین کیناز می شوند.
از اینرو محققان از پتانسیل داروی bosutinib که مانع از عملکرد یک تیروزین کیناز خاص موسوم به Src/Bcr-Abl می شود، استفاده کردند.
این مطالعه شامل بیماران مبتلا به ADPKD بود که به طورتصادفی به آنها ۲۰۰ mg bosutinib در روز، ۴۰۰ mg bosutinib در روز یا دارونما داده شد.
از بین ۱۷۲ بیمار ثبت نام کرده، ۱۶۹ بیمار حداقل یک درمان دریافت کردند.
محققان دریافتند میزان رشد سالانه کلیه در بیماران دریافت کننده ۲۰۰ mg bosutinib در روز در مقایسه با گروه دریافت کننده دارونما تا ۶۶ درصد کاهش یافت و در مورد تمامی بیماران دریافت کننده bosutinib در مقایسه با افراد دریافت کننده دارونما هم تا ۸۲ درصد کاهش یافته بود.
بیماری ADPKD یک اختلال ارثی است که بر یک نفر از هر ۱۰۰۰ نفر تاثیر می گذارد و از طریق ایجاد تعداد کیست ها در کلیه و سایر اعضای بدن مشخص می شود.
ولادمیر تزار، سرپرست تیم تحقیق از دانشگاه چارلز جمهوری چک، در این باره می گوید: «کاهش رشد کیست ها از طریق درمان با bosutinib تایید شده است، اگرچه دارو دارای عوارض جانبی گوارشی، بخصوص اسهال، است که تا حدودی به دوز مصرف آن بستگی دارد. از اینرو ممکن است یک ایراد قابل توجه برای استفاده از این دارو برای بیماران مبتلا به ADPKD باشد.»
به دلیل افزایش حجم کلیه بیماران به دلیل رشد کیست، آنها به تدریج عملکرد کلیه خود را از دست داده و اغلب دچار نارسایی کلیه می شوند.
جهش های ارثی که باعث ADPKD می شوند بر روی یک پروتئین درگیر در مسیرهای مختلف سیگنال دهی تأثیر می گذارند که اغلب شامل آنزیم های تیروزین کیناز می شوند.
از اینرو محققان از پتانسیل داروی bosutinib که مانع از عملکرد یک تیروزین کیناز خاص موسوم به Src/Bcr-Abl می شود، استفاده کردند.
این مطالعه شامل بیماران مبتلا به ADPKD بود که به طورتصادفی به آنها ۲۰۰ mg bosutinib در روز، ۴۰۰ mg bosutinib در روز یا دارونما داده شد.
از بین ۱۷۲ بیمار ثبت نام کرده، ۱۶۹ بیمار حداقل یک درمان دریافت کردند.
محققان دریافتند میزان رشد سالانه کلیه در بیماران دریافت کننده ۲۰۰ mg bosutinib در روز در مقایسه با گروه دریافت کننده دارونما تا ۶۶ درصد کاهش یافت و در مورد تمامی بیماران دریافت کننده bosutinib در مقایسه با افراد دریافت کننده دارونما هم تا ۸۲ درصد کاهش یافته بود.
