امروزه روش‌های نوینی برای تشخیص و درمان بیماری شایع فیبریلاسیون دهلیزی وجود دارد که به گفته برخی متخصصان الکتروفیزیولوژی قلب از ۲ تا ۱۰ درصد بسته به سن بیمار متغییر است.
به گزارش خبرگزاری دانا، دکتر زهرا امکان جو رئیس انجمن الکتروفیزیولوژی قلب ایران، در مراسم روز جهانی فیبریلاسیون دهلیزی در بیمارستانی قلب شهید رجایی، گفت: نوعی بیماری نامنظمی قلب موسوم به فیبریلاسیون دهلیزی، شایع‌ترین آریتمی قلبی محسوب می شود که در جوامع بالای ۶۵ سال از میزان شیوع بالایی برخوردار است و اگر در کنار برخی عوامل خطر همانند دیگر مشکلات قلبی، فشار خون بالا، دیابت و مشکلات تیرویید باشد می‌تواند خطر احتمالی سکته‌ها بویژه سکته مغزی را تا چند برابر افزایش دهد.
وی افزود: خاموش بودن بیماری AF (فیبریلاسیون دهلیزی) موجب می شود که به ویژه در موارد گذرا و بی علامت آن تشخیص داده نشود و زمانی که بیمار دچار سکته مغزی شود، علل و عوامل قلبی این عارضه شایع برای بیمار و پزشک مشخص گردد.
امکان جو ادامه داد: علاوه بر تشخیص ندادن به موقع و خطرات ناشی، می توان گفت در برخی موارد بیماران مبتلا به فیبریلاسیون دهلیزی از مقدار دوز مناسب یا کافی داروی ضدانعقاد در خون خود برای پیشگیری از سکته بهره‌مند نمی‌شوند. سن بالا، نگرانی از احتمال خونریزی و در بسیاری از موارد محدودیت‌های مصرف داروی قدیمی وارفارین به عنوان داروی سنتی ضدانعقاد از نگرانی‌های پزشکان است که آنان را در تجویز میزان دقیق دارو محتاط‌تر می کند.
وی گفت: برخی مطالعات صورت گرفته حاکی است که در درمان با داروهای ضدانعقاد، این میزان در مورد وارفارین حدود نیمی از بیماران را شامل می‌شود و بدان معنی است که حدود نیمی از بیمارانی که در معرض خطر سکته‌های مغزی ناشی از مشکلات قلبی هستند، دارو با دوز و میزان کافی برای پیشگیری از این بیماری ناتوان‌کننده دریافت نمی‌کنند.
مصرف وارفارین علاوه بر دغدغه و محدودیت‌هایی که در رژیم غذا و مصرف تداخلی سایر داروهای بیمار ایجاد می‌کند، نیاز به بررسی دائم و پیگیرانه فاکتورهای انعقادی برای اطمینان از اثربخشی و ایمنی دارو دارد. گاهی اوقات حتی در بهترین حالات کنترل مداوم تست‌های انعقادی نیز نمی‌توان از غلظت های مناسب وارفارین در خون مطمئن بود و این مسائل زندگی بیماران قلبی را تحت‌الشعاع خود قرار می‌دهد به گونه‌ای که تعادل در میزان دوز داروی وارفارین و رژیم غذایی برقرار نخواهد بود. در مطالعات دو دهه اخیر، میزان قرارگیری وارفارین در طیف موثر درمانی طی بهترین شرایط حدود ۶۰-۷۰ درصد گزارش شده است. به علاوه بسیاری از بیماران به دلیل مشکلات و محدودیت‌ها در درمان خودسرانه، آن را قطع می‌کنند که دربرخی بررسی ها میزان قطع دارو تا پنجاه درصد از بیماران طی دو سال مصرف وارفارین گزارش شده است.
امکان جو افزود: درمان نشدن یا درمان نامناسب با داروهای ضدانعقاد تنها محدود به این بیماری نیست و درمان پیشگیرانه لخته شدن خون در عروق با داروهای ضدانعقادی نیز از قاعده عدم درمان مکفی، مستثنی نیست. بسیاری از افراد در معرض خطر آمبولی عروق یا از خطرات احتمالی این واقعه ناتوان کننده آگاه نیستند یا در صورت آگاهی و دریافت دوز پیشگیری، آن را به میزان کافی و در مدت زمان مناسب مصرف نمی‌کنند.
وی گفت: این در شرایطی است که نسل جدید داروهای ضدانعقادی خوراکی که با مهار مستقیم فاکتورهای انعقاد، پایداری و ماندگاری بیشتری دارد و در نتیجه نیازی به پایش مداوم و انجام تست‌های انعقادی و نگرانی همیشگی از قرارنگرفتن در محدوده درمانی ندارد، طی چند سال اخیر که در اختیار بیماران قرار گرفته است، نقش اثر گذاری در پیشگیری و درمان امراض و بیمارانی پیدا کرده‌اند که پیش از این درمان کافی و مناسب دریافت نمی‌کردند.
امکان جو افزود: داروهای خوراکی نسل جدید ضد انعقاد خون به صورت روزانه مصرف می شوند از سوی دیگر نیاز به رژیم های دشوار و دقیق غذایی نیز ندارند. رژیم‌هایی که بیمار را مجبور به حذف بسیاری از میوه ها و سبزیجات سبزینه‌دار می کند.
وی گفت: با معرفی این نسل از داروها در دنیا تعداد فراوانی از بیمارانی که پیشتر درمان نمی‌شدند، اکنون دارو و درمان و پیشگیری کافی و مناسب ضدانعقادی را دریافت کرده و خطراتی همچون سکته مغزی و لخته در عروق عمقی و آمبولی‌های ریوی، چشمی و سایر اندام‌ها را تا حد قابل توجهی پشت سر گذاشته‌اند.
رئیس انجمن الکتروفیزیولوژی قلب ایران، اظهارداشت: باید اذعان کرد که تولید این دارو و داروهای مشابه آن در ایران اتفاق ارزشمندی است که چندی پیش به همت متخصصان و صنعتگران داروسازی دکتر عبیدی رخ داده و پیامدهای افتخار آفرینی برای نظام بهداشت و درمان کشور به همراه داشته است.
امکان جو افزود: بی شک این رخداد از صرف هزینه‌های بیشتر برای کنترل و یا بروز عوارض ناشی از درمان ناکافی، هزینه‌های بالای بستری در بیمارستان و مواجهه با عوارض جسمی و روانی متعاقب آن جلوگیری کرده است.
وی گفت: تپش قلب شایع‌ترین علامت این بیماری محسوب می‌شود، گر چه در حالت استراحت نیز این تپش ناگهانی محسوس است و احساس دلشوره، تنگی نفس، سرگیجه و حتی بیهوش شدن سایر علائمی است که در هر فرد با دیگری تفاوت دارد.
رئیس انجمن الکتروفیزیولوژی قلب ایران، اظهارداشت: متأسفانه گاهی اوقات اولین علامت این بیماری سکته مغزی و یا پرتاب لخته به سایر نقاط بدن و حتی نارسایی قلبی است. با توجه به اهمیت فراوان این بیماری در دنیا، روزی را تحت عنوان روز جهانی فیبریلاسیون دهلیزی قرار داده اند چون صدمه اقتصادی و انسانی جبران‌ناپذیری وارد می‌کند.
امسال برای نخستین بار است که روز جهانی فیبریلاسیون دهلیزی با حضور بیماران، افراد بالای ۶۰ سال، خانواده ها و پزشکان در بیمارستان قلب شهید رجایی برگزار شد.
وی افزود: خاموش بودن بیماری AF (فیبریلاسیون دهلیزی) موجب می شود که به ویژه در موارد گذرا و بی علامت آن تشخیص داده نشود و زمانی که بیمار دچار سکته مغزی شود، علل و عوامل قلبی این عارضه شایع برای بیمار و پزشک مشخص گردد.
امکان جو ادامه داد: علاوه بر تشخیص ندادن به موقع و خطرات ناشی، می توان گفت در برخی موارد بیماران مبتلا به فیبریلاسیون دهلیزی از مقدار دوز مناسب یا کافی داروی ضدانعقاد در خون خود برای پیشگیری از سکته بهره‌مند نمی‌شوند. سن بالا، نگرانی از احتمال خونریزی و در بسیاری از موارد محدودیت‌های مصرف داروی قدیمی وارفارین به عنوان داروی سنتی ضدانعقاد از نگرانی‌های پزشکان است که آنان را در تجویز میزان دقیق دارو محتاط‌تر می کند.
وی گفت: برخی مطالعات صورت گرفته حاکی است که در درمان با داروهای ضدانعقاد، این میزان در مورد وارفارین حدود نیمی از بیماران را شامل می‌شود و بدان معنی است که حدود نیمی از بیمارانی که در معرض خطر سکته‌های مغزی ناشی از مشکلات قلبی هستند، دارو با دوز و میزان کافی برای پیشگیری از این بیماری ناتوان‌کننده دریافت نمی‌کنند.
مصرف وارفارین علاوه بر دغدغه و محدودیت‌هایی که در رژیم غذا و مصرف تداخلی سایر داروهای بیمار ایجاد می‌کند، نیاز به بررسی دائم و پیگیرانه فاکتورهای انعقادی برای اطمینان از اثربخشی و ایمنی دارو دارد. گاهی اوقات حتی در بهترین حالات کنترل مداوم تست‌های انعقادی نیز نمی‌توان از غلظت های مناسب وارفارین در خون مطمئن بود و این مسائل زندگی بیماران قلبی را تحت‌الشعاع خود قرار می‌دهد به گونه‌ای که تعادل در میزان دوز داروی وارفارین و رژیم غذایی برقرار نخواهد بود. در مطالعات دو دهه اخیر، میزان قرارگیری وارفارین در طیف موثر درمانی طی بهترین شرایط حدود ۶۰-۷۰ درصد گزارش شده است. به علاوه بسیاری از بیماران به دلیل مشکلات و محدودیت‌ها در درمان خودسرانه، آن را قطع می‌کنند که دربرخی بررسی ها میزان قطع دارو تا پنجاه درصد از بیماران طی دو سال مصرف وارفارین گزارش شده است.
امکان جو افزود: درمان نشدن یا درمان نامناسب با داروهای ضدانعقاد تنها محدود به این بیماری نیست و درمان پیشگیرانه لخته شدن خون در عروق با داروهای ضدانعقادی نیز از قاعده عدم درمان مکفی، مستثنی نیست. بسیاری از افراد در معرض خطر آمبولی عروق یا از خطرات احتمالی این واقعه ناتوان کننده آگاه نیستند یا در صورت آگاهی و دریافت دوز پیشگیری، آن را به میزان کافی و در مدت زمان مناسب مصرف نمی‌کنند.
وی گفت: این در شرایطی است که نسل جدید داروهای ضدانعقادی خوراکی که با مهار مستقیم فاکتورهای انعقاد، پایداری و ماندگاری بیشتری دارد و در نتیجه نیازی به پایش مداوم و انجام تست‌های انعقادی و نگرانی همیشگی از قرارنگرفتن در محدوده درمانی ندارد، طی چند سال اخیر که در اختیار بیماران قرار گرفته است، نقش اثر گذاری در پیشگیری و درمان امراض و بیمارانی پیدا کرده‌اند که پیش از این درمان کافی و مناسب دریافت نمی‌کردند.
امکان جو افزود: داروهای خوراکی نسل جدید ضد انعقاد خون به صورت روزانه مصرف می شوند از سوی دیگر نیاز به رژیم های دشوار و دقیق غذایی نیز ندارند. رژیم‌هایی که بیمار را مجبور به حذف بسیاری از میوه ها و سبزیجات سبزینه‌دار می کند.
وی گفت: با معرفی این نسل از داروها در دنیا تعداد فراوانی از بیمارانی که پیشتر درمان نمی‌شدند، اکنون دارو و درمان و پیشگیری کافی و مناسب ضدانعقادی را دریافت کرده و خطراتی همچون سکته مغزی و لخته در عروق عمقی و آمبولی‌های ریوی، چشمی و سایر اندام‌ها را تا حد قابل توجهی پشت سر گذاشته‌اند.
رئیس انجمن الکتروفیزیولوژی قلب ایران، اظهارداشت: باید اذعان کرد که تولید این دارو و داروهای مشابه آن در ایران اتفاق ارزشمندی است که چندی پیش به همت متخصصان و صنعتگران داروسازی دکتر عبیدی رخ داده و پیامدهای افتخار آفرینی برای نظام بهداشت و درمان کشور به همراه داشته است.
امکان جو افزود: بی شک این رخداد از صرف هزینه‌های بیشتر برای کنترل و یا بروز عوارض ناشی از درمان ناکافی، هزینه‌های بالای بستری در بیمارستان و مواجهه با عوارض جسمی و روانی متعاقب آن جلوگیری کرده است.
وی گفت: تپش قلب شایع‌ترین علامت این بیماری محسوب می‌شود، گر چه در حالت استراحت نیز این تپش ناگهانی محسوس است و احساس دلشوره، تنگی نفس، سرگیجه و حتی بیهوش شدن سایر علائمی است که در هر فرد با دیگری تفاوت دارد.
رئیس انجمن الکتروفیزیولوژی قلب ایران، اظهارداشت: متأسفانه گاهی اوقات اولین علامت این بیماری سکته مغزی و یا پرتاب لخته به سایر نقاط بدن و حتی نارسایی قلبی است. با توجه به اهمیت فراوان این بیماری در دنیا، روزی را تحت عنوان روز جهانی فیبریلاسیون دهلیزی قرار داده اند چون صدمه اقتصادی و انسانی جبران‌ناپذیری وارد می‌کند.
امسال برای نخستین بار است که روز جهانی فیبریلاسیون دهلیزی با حضور بیماران، افراد بالای ۶۰ سال، خانواده ها و پزشکان در بیمارستان قلب شهید رجایی برگزار شد.
