ناخالصی های سمی که جوهر مربوط به تاتو (خالکوبی) را تشکیل می دهند می توانند در داخل بدن به شکل نانوذرات حرکت کرده و بر غده های لنفاوی تاثیر گذارند.
به گزارش خبرگزاری دانا ، محققان هشدار می دهند یک تاتو دائمی می تواند نانو ذرات سمی را به داخل بدن منتقل کند، و منجر به بزرگ شدن مزمن غده های لنفاوی- بخش مهمی از سیستم ایمنی بدن- شود.
اطلاعات کمی در مورد ناخالصی های احتمالی موجود در ترکیب رنگ بکارگرفته شده در پوست وجود دارد. اکثر جوهرهای تاتو حاوی رنگدانه های آلی هستند، اما دارای مواد افزودنی و آلاینده های مانند نیکل، کروم، منگنز یا کبالت هم هستند.
علاوه بر کربن سیاه، دومین ماده رایج مورداستفاده در جوهرهای تاتو، دی اکسید تیتانیوم (TiO۲) است؛ این ماده رنگدانه سفیدی است که معمولا برای ایجاد برخی سایه ها به هنگام ترکیب با رنگ ها بکار گرفته می شود.
معمولا TiO۲ در مواد افزودنی خوراکی، ضدآفتاب ها و رنگ ها استفاده می شود. تاخیر در بهبودی همراه با بلندشدن سطح پوست و خارش، اغلب ناشی از تاتو سفید و در نتیجه استفاده از TiO۲ است.
محققان آلمانی از شیوه اندازه گیری های فلورسانس اشعه ایکس استفاده کردند که به آنها اجازه داد دی اکسید تیتانیوم را در محدوده میکرو و نانو در پوست و محیط لنفاوی قرار دهند.
آنها به طیف وسیعی از ذرات با چندین میکرومتر بزرگ تر از پوست انسان دست یافتند اما تنها ذرات کوچک تر نانو به غده های لنفاوی منتقل شدند.
به گفته محققان، این اتفاق موجب بزرگ شدن مزمن غده های لنفاوی می شود و به سیستم ایمنی بدن آسیب می رسانند.
اطلاعات کمی در مورد ناخالصی های احتمالی موجود در ترکیب رنگ بکارگرفته شده در پوست وجود دارد. اکثر جوهرهای تاتو حاوی رنگدانه های آلی هستند، اما دارای مواد افزودنی و آلاینده های مانند نیکل، کروم، منگنز یا کبالت هم هستند.
علاوه بر کربن سیاه، دومین ماده رایج مورداستفاده در جوهرهای تاتو، دی اکسید تیتانیوم (TiO۲) است؛ این ماده رنگدانه سفیدی است که معمولا برای ایجاد برخی سایه ها به هنگام ترکیب با رنگ ها بکار گرفته می شود.
معمولا TiO۲ در مواد افزودنی خوراکی، ضدآفتاب ها و رنگ ها استفاده می شود. تاخیر در بهبودی همراه با بلندشدن سطح پوست و خارش، اغلب ناشی از تاتو سفید و در نتیجه استفاده از TiO۲ است.
محققان آلمانی از شیوه اندازه گیری های فلورسانس اشعه ایکس استفاده کردند که به آنها اجازه داد دی اکسید تیتانیوم را در محدوده میکرو و نانو در پوست و محیط لنفاوی قرار دهند.
آنها به طیف وسیعی از ذرات با چندین میکرومتر بزرگ تر از پوست انسان دست یافتند اما تنها ذرات کوچک تر نانو به غده های لنفاوی منتقل شدند.
به گفته محققان، این اتفاق موجب بزرگ شدن مزمن غده های لنفاوی می شود و به سیستم ایمنی بدن آسیب می رسانند.
