عضو هیات مدیره انجمن علمی شنوایی شناسی ایران، گفت: در همه کشورهای جهان امکانات خاصی برای ناشنوایان هست، به عنوان مثال «زبان اشاره» به رسمیت شناخته می شود.
به گزارش خبرگزاری دانا،گیتی موللی در گفتگو با خبرنگار مهر، اظهارداشت: ناشنوایان به دلیل مشکلی که در برقراری ارتباط دارند دچار مشکلاتی هستند.
دانشیار دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی، ادامه داد: زبان اصلی ناشنوایان، زبان اشاره است و آن دسته هم که زبان گفتاری دارند تسلط آنها به گفتار کامل نیست.
وی افزود: در همه کشورهای جهان امکانات خاصی برای ناشنوایان هست، به عنوان مثال «زبان اشاره» به رسمیت شناخته می شود و به ناشنوا به عنوان یک فرد ناتوان نگاه نمی کنند بلکه فردی با نوع ارتباط و زبان متفاوت دیده می شود و به زبانش(زبان اشاره) احترام گذاشته می شود.
موللی گفت: در همه جا برای ناشنوا مترجم زبان اشاره گذاشته می شود تا راحت باشند. اگر سرکار می روند در آنجا مترجمی در اختیارشان است که زبان گفتاری دیگران را به زبان اشاره برگرداند. یا در دادگاه ها و اماکن دولتی و عمومی و عمومی مترجم در اختیار دارند.
وی با عنوان این مطلب که ناشنوا به خاطر استفاده از زبان اشاره کنار گذاشته نمی شود و با دیده تحقیر به آنها نگاه نمی شود، تاکید کرد: بسیاری از بزرگسالان ناشنوا از زبان اشاره استفاده می کنند و به ناشنوا بودن خود افتخار می کنند و خود را فردی دارای نقص نمی دانند بلکه یک اقلیت و فردی متفاوت می دانند.
عضو هیات مدیره انجمن علمی شنوایی شناسی ایران، افزود: ناشنوایان از زبان خود(زبان اشاره) لذت می برند و عشق می ورزند و تعصب دارند و مایلند این حق به آنان داده شود که از آن استفاده کنند و مترجم(رابط) زبان اشاره داشته باشند.
وی با اشاره به هفته جهانی ناشنوایان (دوم تا هشتم مهر)، که این فرصت را در اختیار ناشنوایان می گذارد تا صدای بی صدایی خود را به گوش همه برسانند، گفت: هفته جهانی ناشنوایان تنها هفته سال است که در آن فعالیت های هماهنگ جهانی برای افزایش آگاهی درباره جامعه ناشنوایان در سطوح مختلف انجام می شود.
موللی با اشاره به شعار ۲۰۱۷ هفته جهانی ناشنوایان که ادغام و تلفیق کامل ناشنوایان در جامعه با استفاده از زبان اشاره است، افزود: هفته جهانی ناشنوایان به معنای نشان دادن اتحاد همه ناشنوایان با یکدیگر است.
دانشیار دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی، ادامه داد: زبان اصلی ناشنوایان، زبان اشاره است و آن دسته هم که زبان گفتاری دارند تسلط آنها به گفتار کامل نیست.
وی افزود: در همه کشورهای جهان امکانات خاصی برای ناشنوایان هست، به عنوان مثال «زبان اشاره» به رسمیت شناخته می شود و به ناشنوا به عنوان یک فرد ناتوان نگاه نمی کنند بلکه فردی با نوع ارتباط و زبان متفاوت دیده می شود و به زبانش(زبان اشاره) احترام گذاشته می شود.
موللی گفت: در همه جا برای ناشنوا مترجم زبان اشاره گذاشته می شود تا راحت باشند. اگر سرکار می روند در آنجا مترجمی در اختیارشان است که زبان گفتاری دیگران را به زبان اشاره برگرداند. یا در دادگاه ها و اماکن دولتی و عمومی و عمومی مترجم در اختیار دارند.
وی با عنوان این مطلب که ناشنوا به خاطر استفاده از زبان اشاره کنار گذاشته نمی شود و با دیده تحقیر به آنها نگاه نمی شود، تاکید کرد: بسیاری از بزرگسالان ناشنوا از زبان اشاره استفاده می کنند و به ناشنوا بودن خود افتخار می کنند و خود را فردی دارای نقص نمی دانند بلکه یک اقلیت و فردی متفاوت می دانند.
عضو هیات مدیره انجمن علمی شنوایی شناسی ایران، افزود: ناشنوایان از زبان خود(زبان اشاره) لذت می برند و عشق می ورزند و تعصب دارند و مایلند این حق به آنان داده شود که از آن استفاده کنند و مترجم(رابط) زبان اشاره داشته باشند.
وی با اشاره به هفته جهانی ناشنوایان (دوم تا هشتم مهر)، که این فرصت را در اختیار ناشنوایان می گذارد تا صدای بی صدایی خود را به گوش همه برسانند، گفت: هفته جهانی ناشنوایان تنها هفته سال است که در آن فعالیت های هماهنگ جهانی برای افزایش آگاهی درباره جامعه ناشنوایان در سطوح مختلف انجام می شود.
موللی با اشاره به شعار ۲۰۱۷ هفته جهانی ناشنوایان که ادغام و تلفیق کامل ناشنوایان در جامعه با استفاده از زبان اشاره است، افزود: هفته جهانی ناشنوایان به معنای نشان دادن اتحاد همه ناشنوایان با یکدیگر است.
