به گزارش خبرگزاری دانا بهمن صدیق با بیان اینکه این طرح سال گذشته به شکل آزمایشی در ۱۰۰۰ کلاس درس در سطح کشور مورد مطالعه قرار گرفت گفت: دستاوردهای این پروژه باعث تبدیل آن به تفاهم نامهای بین وزارت آموزش و پرورش و سازمان بهزیستی شد و امسال در ۲۰۰۰ کلاس درس در کشور و نزدیک به ۶۰ کلاس در هر استان به اجرا در خواهد آمد.
وی با اشاره به اینکه نزدیک به ۳۰ معلم به عنوان تسهیل گر در این طرح آموزش دیده اند اظهار کرد: یکی از شیوه های این طرح « اجتماع محوری» است و دانش آموزان پایه هشتم در این پروژه همکاری خواهند کرد. این شیوه یکی از «طرح های توسعهای» است که با شکل دهی گروههای اجتماعی از همگنان یا کسانیکه نقاط مشترکی دارند، آغاز به کار میکند. در این دوره کودکان ۱۳ جلسه توسط تسهیلگران دانشآموخته و طی یک فرایند مشارکتی آموزش می بینند.
معاون پیشگیری از آسیبهای اجتماعی بهزیستی کشور در ادامه با اشاره به اعتبارات اختصاص یافته به این طرح تصریح کرد: ۶۷ درصد هزینه های این طرح توسط سازمان بهزیستی و ۳۳ درصد آن توسط وزارت آموزش و پرورش پرداخت می شود. یعنی برای هر کلاس یک میلیون تومان اعتبار پیش بینی شده تا آن را دستمایه اولیه پروژههایشان قرار دهند همچنین بخشی از این مبلغ، هزینه آموزش تسهیلگر شده است.
صدیق با بیان اینکه در آموزش مشارکتی دانشآموزان تلاش می کنند آسیب هایی که خودشان و محیط به آن مبتلا هستند را با یکدیگر تجزیه و تحلیل و ارزیابی کنند تصریح کرد: آنها ابتدا مسائل و معضلات احتمالی را شناسایی و دسته بندی می کنند و سپس با اولویتبندی آنها شروع به ریشه یابی مسائل، طی کارگروهی میکنند.
وی در ادامه تصریح کرد: دانشآموزان طی یک کار گروهی عوامل محافظت کننده ای که از آن مساله صیانت کرده و میتواند جلوی بروز و شیوع آن را بگیرد را مییابند و در نهایت با تعیین هدف گروهی مشترک، با تقسیم کار و برنامه زمان بندی معین، فعالیتشان را آغاز میکنند. این طرح یک برنامه چند وجهی است؛ یعنی هم با فناوری پیشگیرانه ساخته شده و هم در صدد رسیدگی به معضلات با برخوردی روشمند و اجرایی است.
معاون پیشگیری از آسیبهای اجتماعی بهزیستی کشور با تاکید بر اهمیت درنظر گرفتن سازوکار مناسب برای رشد اجتماعی و جامعه پذیری نوجوانان ادامه داد: نوجوانی مرحله گذار مهمی است. در حال حاضر فضای مجازی، کیفیت تعاملات اجتماعی را به شدت نازل کرده است. این فضا باعث شده رشد اجتماعی نوجوانان با اختلال رو به رو شود. به همین دلیل نیازمند بستری هستیم که نوجوانان بتواند به خودباوری و رشد اجتماعی برسند. برای مثال کمتر خود محور باشند، کار تیمی انجام دهند و احساس نکنند موجودات رها شدهای در جامعه هستند بلکه باید ترغیب شوند از ابتکارات و خلاقیتهایشان برای افزایش سلامت اجتماعی استفاده کنند.