براساس یافته های محققان ایرانی، عصاره برگ گیاه زالزالک و ایزوکرستین و ویتکسین موجود در آن به عنوان دارویی جدید و گیاهی برای بهبود عملکرد قلب بیماران مبتلا به تاکی‌کاردی بطن چپ نوع 1 معرفی شد.
به گزارش خبرگزاری دانا از پژوهشگاه رویان، سلول های بنیادی معمولا برای اهداف درمانی به رده های مختلف سلولی تمایز می‌یابند؛ اما این تنها کاربرد سلول های بنیادی نیست. یکی از کاربرد‌های این سلول‌ها، تمایز به انواع مختلف سلول‌های انسانی و استفاده برای آزمودن داروهای جدید است.
آریتمی یا کژآهنگی قلب، نوعی بیماری است که طی آن ضربان قلب از نظم خارج می‌شود. این بیماری تهدیدکننده حیات است و تلاش های فراوانی برای مهار و درمان آن صورت گرفته است.
به منظور یافتن راهی برای درمان کژآهنگی قلب، دکتر بهاروند، دکتر سارا پهلوان، مهدی عیاری، ابوالفضل علیرضالو و همکارانشان در پژوهشگاه رویان، دانشگاه تربیت مدرس، دانشگاه ارومیه و دانشگاه کلوگن آلمان، پژوهشی را برای بررسی اثر دارویی تهیه شده از برگ زالزالک بر سلول‌های قلبی بیماران مبتلا طراحی کردند.
بدین منظور، سلول‌های پرتوان القایی (سلول‌های بنیادی پرتوانی که از طریق القای پرتوانی در سلول‌های بدنی عادی افراد ایجاد می‌شوند) حاصل از افراد سالم، مبتلایان به سندرم QT طولانی نوع2 (long QT syndrome type 2 ) و مبتلایان به تاکی‌کاردی بطن چپ نوع 1 (catecholaminergic polymorphic ventricular tachycardia type 1)، از طریق روش‌های آزمایشگاهی به کاردیومایوسایت (نوعی از سلول‌های عضلانی قلب) تمایز یافتند و دوز‌های مختلف عصاره برگ زالزالک برروی آنان آزمایش شد.
نتایج این پژوهش که در مجله بین‌المللی FASEB به چاپ رسیده است، نشان داد که در بیماران مبتلا به تاکی‌کاردی بطن چپ نوع 1، استفاده از عصاره برگ زالزالک در دوز‌های 300 و 1000 میلی‌‌گرم بر لیتر سبب کاهش تناوب ضربان و کاهش وقوع پتانسیل های زمینه نارس می‌شود.
همچنین ایزوکرستین (isoquercetin ) و ویتکسین (vitexin) موجود در این عصاره گیاهی در مقادیر 3 و 10 میلی‌‌گرم بر لیتر، تناوب ضربانی حاصل از ایزوپروترنول را کاهش دادند.
آریتمی یا کژآهنگی قلب، نوعی بیماری است که طی آن ضربان قلب از نظم خارج می‌شود. این بیماری تهدیدکننده حیات است و تلاش های فراوانی برای مهار و درمان آن صورت گرفته است.
به منظور یافتن راهی برای درمان کژآهنگی قلب، دکتر بهاروند، دکتر سارا پهلوان، مهدی عیاری، ابوالفضل علیرضالو و همکارانشان در پژوهشگاه رویان، دانشگاه تربیت مدرس، دانشگاه ارومیه و دانشگاه کلوگن آلمان، پژوهشی را برای بررسی اثر دارویی تهیه شده از برگ زالزالک بر سلول‌های قلبی بیماران مبتلا طراحی کردند.
بدین منظور، سلول‌های پرتوان القایی (سلول‌های بنیادی پرتوانی که از طریق القای پرتوانی در سلول‌های بدنی عادی افراد ایجاد می‌شوند) حاصل از افراد سالم، مبتلایان به سندرم QT طولانی نوع2 (long QT syndrome type 2 ) و مبتلایان به تاکی‌کاردی بطن چپ نوع 1 (catecholaminergic polymorphic ventricular tachycardia type 1)، از طریق روش‌های آزمایشگاهی به کاردیومایوسایت (نوعی از سلول‌های عضلانی قلب) تمایز یافتند و دوز‌های مختلف عصاره برگ زالزالک برروی آنان آزمایش شد.
نتایج این پژوهش که در مجله بین‌المللی FASEB به چاپ رسیده است، نشان داد که در بیماران مبتلا به تاکی‌کاردی بطن چپ نوع 1، استفاده از عصاره برگ زالزالک در دوز‌های 300 و 1000 میلی‌‌گرم بر لیتر سبب کاهش تناوب ضربان و کاهش وقوع پتانسیل های زمینه نارس می‌شود.
همچنین ایزوکرستین (isoquercetin ) و ویتکسین (vitexin) موجود در این عصاره گیاهی در مقادیر 3 و 10 میلی‌‌گرم بر لیتر، تناوب ضربانی حاصل از ایزوپروترنول را کاهش دادند.
