به گزارش خبرگزاری دانا،سه فاکتور اصلی در ایجاد عشق از دیدگاه استرنبرگ، صمیمیت، میل و تعهد است. به سادهترین زبان ممکن میتوان گفت منظور از صمیمیت این است که ما در برابر طرف مقابلمان نقاب نداشته باشیم و خودمان باشیم. صمیمیت ابعاد مختلفی دارد. صمیمت فکری، صمیمیت عاطفی، صمیمیت جنسی، صمیمیت اجتماعی، صمیمت معنوی. یعنی فرد در مواجهه با شخص دیگری، بدون ترس و سانسور، خودش باشد.
گاهی اوقات افراد از ترس قضاوت شدن، از ترس تمسخر و اینکه به آنها برچسب زده شود و خیلی چیزهای دیگر، افکار یا احساسات مثبت یا منفی خودشان را بروز نمیدهند. خواستههایشان را عنوان نمیکنند و این یعنی عدم صمیمیت. هر چقدر شما در برابر دیگری، راحتتر باشید بدون ترس و نقاب باشید، صمیمیت بیشتری وجود دارد. برای مثال ممکن است سر کلاس درس یا در اتاق مشاوره، شما به راحتی بتوانید در مورد افکار و احساسات و خواستههای اجتماعی یا موارد خاص دیگر، صحبت کنید در حالی که هیچ رابطه عاطفی بین شما و افراد سر کلاس یا مشاورتان وجود نداشته باشد و در اصل دو فاکتور دیگر در این موارد وجود ندارد ولی شما به راحتی میتوانید خودتان باشید.
شور و اشتیاق یا میل، همان گرایش به سمت طرف مقابل است. تمایل به بودن در کنار دیگری بدون احساس منفی. بدون چندش یا حس بد. به نوعی تمایل به برقراری رابطه فیزیکی و جسمی و جنسی با داشتن احساسات مثبت. همان گرایش اولیه بین جنس مخالف که در بسیاری از موارد به وجود میآید و تاثیر هورمونها نیز حائز اهمیت است. در بسیاری از موارد این گرایش و تمایل وجود ندارد. مثل رابطه استاد و شاگردی که عاری از تمایلات جنسی است ولی صمیمیت بین آنها وجود دارد. مثل رابطه والدین و فرزندان که این فاکتور در این روابط دیده نمیشود.
و به زبان بسیار ساده تعهد یعنی اینکه از جانب من به طرف مقابل در زمینههای گوناگون، آسیب و ضرر و زیان و ناراحتی وارد نخواهد شد و من سعی میکنم موجب رنجش فرد مقابلم نشوم. از لحاظ عاطفی از لحاظ اقتصادی و...، من به فرد مقابلم آسیب و ضرر نرسانم و موجب ایجاد ناراحتی در او نشوم. مثلا ممکن است شما نسبت به همسایه خود یا همکار خود احساس تعهد کنید و موجب ناراحتی او نشوید در حالی که هیچ صمیمیت یا گرایش و میلی نسبت به او ندارید. حالا اگر در کسی هر سه فاکتور اصلی در ایجاد عشق، صمیمیت و میل و تعهد به وجود بیاید و هر سه فاکتور در کنار هم قرار بگیرند میتوانیم بگوییم عشق واقعی ایجاد شده است. در بسیاری از روابط ما انسانها، این فاکتورها به صورت جداگانه وجود دارند ولی شرط اصلی، بودن هر سه عامل در کنار هم است.
منبع: سلامانه
گاهی اوقات افراد از ترس قضاوت شدن، از ترس تمسخر و اینکه به آنها برچسب زده شود و خیلی چیزهای دیگر، افکار یا احساسات مثبت یا منفی خودشان را بروز نمیدهند. خواستههایشان را عنوان نمیکنند و این یعنی عدم صمیمیت. هر چقدر شما در برابر دیگری، راحتتر باشید بدون ترس و نقاب باشید، صمیمیت بیشتری وجود دارد. برای مثال ممکن است سر کلاس درس یا در اتاق مشاوره، شما به راحتی بتوانید در مورد افکار و احساسات و خواستههای اجتماعی یا موارد خاص دیگر، صحبت کنید در حالی که هیچ رابطه عاطفی بین شما و افراد سر کلاس یا مشاورتان وجود نداشته باشد و در اصل دو فاکتور دیگر در این موارد وجود ندارد ولی شما به راحتی میتوانید خودتان باشید.
شور و اشتیاق یا میل، همان گرایش به سمت طرف مقابل است. تمایل به بودن در کنار دیگری بدون احساس منفی. بدون چندش یا حس بد. به نوعی تمایل به برقراری رابطه فیزیکی و جسمی و جنسی با داشتن احساسات مثبت. همان گرایش اولیه بین جنس مخالف که در بسیاری از موارد به وجود میآید و تاثیر هورمونها نیز حائز اهمیت است. در بسیاری از موارد این گرایش و تمایل وجود ندارد. مثل رابطه استاد و شاگردی که عاری از تمایلات جنسی است ولی صمیمیت بین آنها وجود دارد. مثل رابطه والدین و فرزندان که این فاکتور در این روابط دیده نمیشود.
و به زبان بسیار ساده تعهد یعنی اینکه از جانب من به طرف مقابل در زمینههای گوناگون، آسیب و ضرر و زیان و ناراحتی وارد نخواهد شد و من سعی میکنم موجب رنجش فرد مقابلم نشوم. از لحاظ عاطفی از لحاظ اقتصادی و...، من به فرد مقابلم آسیب و ضرر نرسانم و موجب ایجاد ناراحتی در او نشوم. مثلا ممکن است شما نسبت به همسایه خود یا همکار خود احساس تعهد کنید و موجب ناراحتی او نشوید در حالی که هیچ صمیمیت یا گرایش و میلی نسبت به او ندارید. حالا اگر در کسی هر سه فاکتور اصلی در ایجاد عشق، صمیمیت و میل و تعهد به وجود بیاید و هر سه فاکتور در کنار هم قرار بگیرند میتوانیم بگوییم عشق واقعی ایجاد شده است. در بسیاری از روابط ما انسانها، این فاکتورها به صورت جداگانه وجود دارند ولی شرط اصلی، بودن هر سه عامل در کنار هم است.
منبع: سلامانه