به گزارش خبرگزاری دانا از ساینس دیلی، در این شیوه افزایش سرعت ترمیم زخمها حاصل تغییراتی است که در میکرومحیط زخم ایجاد میشود و منجر به تغییر رفتار سلولهای ایمنی خاص میگردد.
محققان با استفاده از این فناوری جدید میتوانند میزان نوعی پروتئین موسوم به کموکین یا CXCL 12 را از طریق انتقال مستقیم آن به محل زخم در یک دوره زمانی مناسب افزایش دهند. همچنین اسید لاکتیک تولید شده توسط باکتری موجب کاهش PH زخم میشود که این امر مانع از تخریب بافتها می شود.
میزان کموکین بهطور غریزی در محل زخم کنترل میشود. هنگامی که این پروتئین توسط باکتری ها در محل زخم انباشته می شود، برای کنترل اوضاع تعداد بیشتری از سلولهای سیستم ایمنی که متخصص ترمیم زخم هستند، به محل جراحت اعزام شده و زخم را با سرعت بیشتری ترمیم میکنند.
محققان این شیوه را روی موشها آزمایش کردند و توانستند سرعت بهبود زخمها را به میزان چشمگیری افزایش دهند. محققان قصد دارند آزمایشات بعدی را روی خوکها انجام دهند.
گزارش کامل این تحقیقات در نشریه PNAS منتشر شده است.
محققان با استفاده از این فناوری جدید میتوانند میزان نوعی پروتئین موسوم به کموکین یا CXCL 12 را از طریق انتقال مستقیم آن به محل زخم در یک دوره زمانی مناسب افزایش دهند. همچنین اسید لاکتیک تولید شده توسط باکتری موجب کاهش PH زخم میشود که این امر مانع از تخریب بافتها می شود.
میزان کموکین بهطور غریزی در محل زخم کنترل میشود. هنگامی که این پروتئین توسط باکتری ها در محل زخم انباشته می شود، برای کنترل اوضاع تعداد بیشتری از سلولهای سیستم ایمنی که متخصص ترمیم زخم هستند، به محل جراحت اعزام شده و زخم را با سرعت بیشتری ترمیم میکنند.
محققان این شیوه را روی موشها آزمایش کردند و توانستند سرعت بهبود زخمها را به میزان چشمگیری افزایش دهند. محققان قصد دارند آزمایشات بعدی را روی خوکها انجام دهند.
گزارش کامل این تحقیقات در نشریه PNAS منتشر شده است.