نتایج سه مطالعه نشان می دهد مصرف آسپرین یا روغن ماهی به افرادی که در معرض ریسک بالای ابتلا به مشکلات قلبی عروقی هستند، در پیشگیری از حملات قلبی یا سکته کمک نمی کند.
به گزارش خبرگزاری دانا، در مطالعه اول مشخص شد مصرف روزانه دوز پایین آسپرین تا حد بسیار کمی از وقوع اولین سکته یا حمله قلبی در افراد سیگاری یا دارای فشارخون بالا یا کلسترول بالا پیشگیری کرد.
در دومین مطالعه مشخص شد افراد دیابتی که به جای آسپرین از مکمل روغن ماهی استفاده می کردند، در مقابل خطرات قلبی ایمن نبودند.
در مطالعه اول به سرپرستی دکتر «مایکل گازیانو»، متخصص قلب در بیمارستان زنان و بیرگام بوستون، بیش از ۱۲,۵۰۰ شرکت کننده روزانه ۱۰۰ میلیگرم آسپرین یا دارونما دریافت کردند. تمامی شرکت کنندگان دارای برخی فاکتورهای پرخطر دیگر مشکلات قلبی نیز بودند.
محققان مشاهده کردند بعد از گذشت ۵ روز، نرخ بروز حوادثی نظیر حمله قلبی و سکته در هر دو گروه تقریبا یکسان بود؛ ۲۶۹ بیمار (۴.۳ درصد) در گروه آسپرین و ۲۸۱ (۴.۵ درصد) در گروه دارونما.
در دو تحقیق دیگر، افراد مبتلا به دیابت به طور تصادفی تحت درمان با یکی از چهار درمان قرار گرفتند.
یک گروه روزانه یک گرم روغن ماهی و ۱۰۰ میلیگرم آسپرین دریافت کردند؛ گروه دوم روغن ماهی و دارونما به جای آسپرین دریافت کردند؛ گروه سوم به جای روغن ماهی، دارونما (روغن زیتون) و آسپرین دریافت کردند؛ و گروه آخر در هر دو مورد دارونما دریافت کردند.
میانگین بررسی این افراد حدود ۷.۵ سال بود. در طول این مدت، ۸.۹ درصد افراد دریافت کننده روغن ماهی و ۹.۲ درصد افراد دریافت کننده دارونما روغن ماهی دچار مشکلات جدی عروقی نظیر حمله قلبی یا سکته شدند. نرخ مرگ و میر بین هر دو گروه مشابه بود.
دکتر «ژول زونساین» در این باره می گوید: «آسپرین و روغن ماهی در پیشگیری از بیماری قلبی-عروقی در افراد مبتلا به دیابت معجزه نمی کنند.»
در دومین مطالعه مشخص شد افراد دیابتی که به جای آسپرین از مکمل روغن ماهی استفاده می کردند، در مقابل خطرات قلبی ایمن نبودند.
در مطالعه اول به سرپرستی دکتر «مایکل گازیانو»، متخصص قلب در بیمارستان زنان و بیرگام بوستون، بیش از ۱۲,۵۰۰ شرکت کننده روزانه ۱۰۰ میلیگرم آسپرین یا دارونما دریافت کردند. تمامی شرکت کنندگان دارای برخی فاکتورهای پرخطر دیگر مشکلات قلبی نیز بودند.
محققان مشاهده کردند بعد از گذشت ۵ روز، نرخ بروز حوادثی نظیر حمله قلبی و سکته در هر دو گروه تقریبا یکسان بود؛ ۲۶۹ بیمار (۴.۳ درصد) در گروه آسپرین و ۲۸۱ (۴.۵ درصد) در گروه دارونما.
در دو تحقیق دیگر، افراد مبتلا به دیابت به طور تصادفی تحت درمان با یکی از چهار درمان قرار گرفتند.
یک گروه روزانه یک گرم روغن ماهی و ۱۰۰ میلیگرم آسپرین دریافت کردند؛ گروه دوم روغن ماهی و دارونما به جای آسپرین دریافت کردند؛ گروه سوم به جای روغن ماهی، دارونما (روغن زیتون) و آسپرین دریافت کردند؛ و گروه آخر در هر دو مورد دارونما دریافت کردند.
میانگین بررسی این افراد حدود ۷.۵ سال بود. در طول این مدت، ۸.۹ درصد افراد دریافت کننده روغن ماهی و ۹.۲ درصد افراد دریافت کننده دارونما روغن ماهی دچار مشکلات جدی عروقی نظیر حمله قلبی یا سکته شدند. نرخ مرگ و میر بین هر دو گروه مشابه بود.
دکتر «ژول زونساین» در این باره می گوید: «آسپرین و روغن ماهی در پیشگیری از بیماری قلبی-عروقی در افراد مبتلا به دیابت معجزه نمی کنند.»
